Invasieve exoten, die per exemplaar jaarlijks 55 duizend euro kosten
Vanuit de biodiversiteitbureaucratie (IPBES) van de Verenigde Naties rolde dit najaar een nieuw rapport dat een astronomisch schadebedrag hangt aan ‘invasieve exoten’, oftewel ‘een plant of dier niet van hier.’
Meer dan 423 miljard dollar per jaar stelt de ‘samenvatting voor beleidsmakers’ (SPM), dus ongeveer 400 miljard euro.
Dat bedrag werd direct gretig door de Volkskrant geciteerd, voorzien van een ‘Amerikaanse’ Rivierkreeftfoto… Maar of een plant of dier niet van hier ‘schadelijk’ is, hoeft net als bij mensen niet van hun herkomst af te hangen.
Hij is ook in Bonn geweest bij de presentatie van alweer een nieuw IPBES-probleem
De VN-Bureaucratie overlaadt Nederland weer met een ‘probleem’
Die rivierkreeft dook zelfs op in verkiezingsprogramma’s als te bestrijden ‘exoot’. Vervolgens zie je ‘de boodschap’ ook direct landen op het bordje van de LNV-beleidsbureaucratie, en staatsomroep NOS besteedt er aandacht aan- opnieuw voorzien van rivierkreeftfoto.
Directeur Generaal Natuur van LNV, Donné Slangen bericht er direct over op zijn linkedin-pagina, dat hij in Bonn bij het IPBES was, getypt op z’n telefoon met typo IPNES.
De bron: Het IPBES rapport met imponerende cijfers, de overal gepapegaaide 423 miljard dollar
En dat ons weer nieuwe negatieve energie te wachten staat vanuit de beleidsbureaucratie. Er staat hier immers dat het IPBES ‘bewijs, handvaten en opties geeft om OVERHEDEN te helpen’ om doelen te halen van de VN-beleidsbureaucratie:
Afgelopen weekend in Bonn met veel inzet van mijn collega’s de IPBES rapportage over invasieve exoten vastgesteld. Invasieve exoten zijn schadelijk voor de natuur, maar ook voor onze gezondheid, veiligheid en economie. Het is daarom belangrijk om ons iun te zetten voor preventie, beheersing en ecosysteem herstel.
De beleidsbureaucratie ziet weer een kans zichzelf invasief te vermeerderen, en zo drijven ze de lasten weer op van de productieve sector. Over ‘schade’ gesproken. Om een simpel voorbeeldje te geven: Waarom zou die ‘Amerikaanse’ rivierkreeft ‘onveilig’ zijn omdat die slootwallen ingraaft.
Net als de bruine rat, die hier in de zeventiende eeuw uit Oost Europa en Azie landde, maar die geen ‘exoot’ meer wordt genoemd. Terwijl op een boerenerf een rattenplaag van tientallen geen uitzondering is.
Meteen door de Volkskrant gepapegaaid
Inheemse probleembever
De door Wageningen UR en het LNV-Ministerie hier weer geherintroduceerde bever, die kan potentieel veel schadelijker zijn met zijn graafwerk aan dijken. Die is inheems. Zie ook ons artikel van gisteren. De vraatschade van die 2,5 miljoen tot ‘inheems’ verklaarde ganzen in de winter, een tienvoud van de jaren ’70. De hele eerste snede van boeren hun grasland gaat er door verloren.
De steenmarter is inheems, en met de vos, blauwe reiger, ooievaar, buizerd vreet die zich een weg door ‘beschermde’ inheemse weidevogelpopulaties. De Duitse Wesp is inheems, die verstoort feestjes en je kunt een plaagbestrijdingsbureau inhuren.
De aardappel is een exoot, die overal geteeld wordt en mensen voedsel geeft.
Valse exactheid, imponerende schadebedragen en getallen uit de IPBES-presentatie
Dus als het goed is, kun je de dogmatiek van het IPBES nu al van kanttekeningen voorzien. Zij zoomen uit, komen met indrukwekkende schadebedragen, samen gesteld door ‘duizenden experts’ die ‘heeeel veeel’ studies verzamelden. Zo’n getal is imponerend, samengesteld om politiek te scoren.
Maar je kunt beter ook de schadebedragen die inheemse natuur aanricht er naast zetten, om tot een objectieve vergelijking te komen. De schade door wespen, ganzen, muggen, steenmarters, al die ongewenste biodiversiteit.
Dus wat is de bewijskracht van al die studies, die de biodiversiteitbureaucratie IPBES van de VN bij elkaar zocht? Immers, bij echte wetenschap gaat het er niet om dat je heel veel studies hebt, die iets roepen in je straatje. Je kunt beter 1 studie hebben met onweerlegbaar hard bewijs.
Je hebt meer last van inheemse uitvreters van milieuclubs en linkse mensen dan van de meeste import. En zo is dat in de natuur ook.
Uitvreters, invasief en schadelijk
De honderdduizend Oekraïners die Nederland plots overspoelden, ‘gevlucht’ in hun SUV’s, huisdieren mee, kosten 55 duizend euro per invasieve exoot per jaar. Dat meldt Indepen. Ook dreigt de Nederlandse pluimveesector om te vallen, zo meldt Boerderij omdat goedkope dumpkip uit de Oekraïne plots tariefvrij wordt toegelaten sinds juni 2022.
Dus krijg je hier dumpkip die niet aan milieu-eisen hoeft te voldoen, die de eigen milieuvriendelijker geproduceerde kip mag verdringen. Dat signaleerde voorzitter van de Nederlandse en Europese Pluimveesector Gert Jan Oplaat in Boerderij. Zijn broer Bart Jan Oplaat is voorzitter van de Nederlandse Vakbond Pluimveehouders.
Die investeerden juist net in een trage groeikip, als antwoord op de ‘plofkip, waardoor hun productie nu 40 procent daalde.
Bevervraat aan de Maas
Die nieuwe vrijstelling is vooral goed voor de winsten van het Oekraïense pluimveebedrijf MHP van een vriendje van Zelensky: Daarover kun je meer lezen in De Andere Krant van komend weekeinde. Net als bij planten en dieren, kun je ook bij mensen niet principieel zeggen ‘deze groep wel en deze niet’.
Je kijkt naar het resultaat, wat leveren ze op en wat kosten ze.
Die Oekraïeners werden met racistische leuzen in media verwelkomd als ‘ze zijn net als ons’… Omdat ze ook blank zijn, zou je sympathie voor een stel uitwoners uit een corrupt maffialand moeten voelen, waaronder een groot deel van de populatie die nazi-sympathieën koestert.
Zoals mijn werk over de financiering van milieuclubs toont, heb je meer schade van inheemse uitvreters. Alle personeel van milieuclubs is lelieblank, en ze kosten de maatschappij jaarlijks miljarden euro’s.
Ook de NOS sprong er direct op, de framing tot ‘door bureaucratie te bestrijden schade koste wat kost’
Supermulticulti
Binnen bepaalde grenzen is multiculti zo gek nog niet, de gevolgen van menselijke globalisering. Kom je iets brengen, of alleen maar iets halen? Je laat immers ook geen mensen je huis binnen die vervolgens op de bank ploffen, je rekening leegpinnen en vervolgens vragen ‘wat eten we vanavond’…
Je kunt toch meteen een stel goede voorbeelden bedenken van verrijking in plaats van verarming. Een stel gezellige Surinamers die lekker Roti kunnen koken zoals bij mijn vroegere huiskroeg in Amsterdam West, van Glenn en Elvira. Pat Winterdal, mijn fantastische basleraar uit de Antillen. Of de Turken van de Mare in Alkmaar met hun prachtige groente- en verszaak, Chinezen met hun Toko.
Halsbandparkiet, ‘exoot’
Die maken lekkerder eten dan de standaard Hollandse Hap, ratskug met bonuhh, liefdeloos op het bord gesmeten, schranzen maar, lekker veul.
Mijn lief lijkt op een zigeunerin, exotisch, ze droeg een Bali-jurk, meteen voor gevallen. Mooier dan een blanke Basic Bitch met een ass als een tafelblad. Menselijke biodiversiteit, hoera. En zo kun je ook naar ‘een plant of dier niet van hier’ kijken. Die Vondelparkieten zijn toch veel grappiger dan een stel bleue stadsduiven?
Dus waarom zou je een gekraakt spechtenhol door een parkiet dan ‘schade aan biodiversiteit’ noemen. Maar wanneer een inheemse sperwer een specht vangt dan is dat plots weer ‘natuurlijk’ en dus ‘goed’. Terwijl die specht dan dood is. En die specht die doodt ook jonge inheemse vogeltjes als die de kans krijgt.
Je voelt dus al op je klompen aan dat het IPBES nooit exacte wetenschap kan hebben bedreven. Komen we later op terug
Kreeft slachten
‘Bestrijden’? Opeten
Wat de ‘Amerikaanse’ rivierkreeft betreft, lijkt er nu bij LNV en Wageningen UR een zweem van pragmatisme door te schemeren. Dat kon je 21 november lezen op het Nature Today kanaal dat LNV sponsort. Ze worden eindelijk erkend als consumptie-artikel, niet als iets dat je moet vernietigen. Maar iets dat je in toom houdt door ze te oogsten, mits je kreeften mijdt uit locaties met bodemvervuiling:
Een persoon van 75 kilo kan een wekelijkse portie staartjes van respectievelijk 196 tot 645 gram consumeren, afhankelijk van de locatie waar de rivierkreeften vandaan kwamen.
Omdat de gehaltes in het kopvlees doorgaans veel hoger zijn dan in het witte staartvlees maar het wel in recepten gebruikt wordt, verdient het sterke aanbeveling om ook tot een norm voor het bruine kopvlees te komen.
Rivierkreeftvisser Andre Blokland en collegae oosten die kreeften om niet voor particulier genot.
En nu komen we tot de moraal van het verhaal van vandaag. Wanneer je niet ‘de overheid’ maar commerciele partijen die Rivierkreeft laat vangen voor consumptie, heb je geen onkosten en bureaucratische lasten voor ‘invasieve exoten bestrijding’, maar enkel winsten.
Alleen al daarom moet dat astronomische schadebedrag wel op lucht en aannames gebaseerd zijn. Immers, wat als die ‘schade’ vooral door een bureaucratische plicht wordt veroorzaakt bij veel soorten? Daarover morgen meer, nu moet ik nog een ander artikel produceren voor De Andere Krant.
Steun Interessante Tijden en help mijn werk dagelijks mogelijk maken:
Een nieuwe loot aan de reeks ‘invasieve exoten’ is de aziatische hoornaar, die een bedreiging zou vormen voor de bijenvolken. En is uiteraard ook gevaarlijk voor de mens. Deze wesp is ‘opgerukt’ vanuit Spanje en Frankrijk.
Thans worden imkers via de imkerorganisaties opgeroepen om actief op zoek te gaan naar de nesten van deze wespen, deze te vernietigen of de locaties daarvan te melden.
Deze bezigheidstherapie is jarenlang zorgvuldig voorbereid door werkgroepen binnen de EU, en is in Nederland door WUR ‘in de markt gezet’.