Vlak voor kerst stemde de Tweede Kamer met 80-70 tegen het gebruik van garnalenvissers als ecologisch wisselgeld voor aanleg van de Tweede Maasvlakte. Volgens het CDA was hun tegenstem eigenlijk een ‘voor’ dus komt de stemming uit op 85-65, maar op de site staat nog 80-70 en CDA tegen.

Het Ministerie van LNV (Peter van Velzen, Donné Slangen) had namelijk besloten om per direct de broodwinning te stelen van tientallen familiebedrijven: 33.000 hectare visgrond bij Zeeland en de Maasmond zou voor garnalen- en schelpdiervissers gesloten gaan worden als vorm van ‘natuurherstel’.

Dat plan dient als groen wisselgeld voor aanleg van 2400 hectare industrieterrein door het Rotterdams Havenbedrijf in 2009. D66 wilde dat door laten gaan. Opmerkelijk: New Social Contract van Pieter Omtzigt stemden mee met D66. De VVD stemde met de PVV mee voor de vissers.

Komende jaren miljoenen tonnen CO2-ruimte nodig
Met die (voorlopige) stemming tegen het LNV-plan is de broodroof voor vissers (en boeren) nog niet voorbij. Dat heeft namelijk te maken met 1. ruimtelijke politiek en 2. CO2-ruimte, dankzij ‘de doelen van Parijs’. Voor die CO2-politiek is vooral heel veel industrieterrein nodig voor windturbines. Daarom ontwikkelt Amsterdam met Tata Steel bij IJmuiden ook de ‘Energiehaven’; voor de aanleg van meer windturbines.

Het Rotterdams Havenbedrijf heeft de ambitie om ‘CO2-neutraal’ te worden in 2050, zo lezen we op 18 december 2023. Dit betekent, dat ze net als KPN (koopt zich ‘groen’ als investeerder Hollandse Kust 2 bij Egmond van Shell/Eneco) zich dan inkopen in de uitbreiding van windfarms.

Die windfarms produceren CO2-ruimte op papier, en die CO2-tonnen koopt het grootbedrijf dan in om ‘klimaatneutraal’ te heten.

Die windfarms worden gebouwd op visgronden. Ter ‘compensatie’ van de natuurschade door het bouwen van industriegebied in zeenatuur, worden vissers dan als wisselgeld ingezet: Dus dat die extra visgebied verliezen. Het als schadelijk framen van visserij door ‘bodemberoering’ dient die wisselgeldconstructie.

Er is dus economisch belang bij het zwartepieten van visserij door milieuclubs als Stichting de Noordzee en Wageningen UR. Anders hebben ze bij industrialisatie van natuur geen wisselgeld meer. Bij de Tweede en straks Derde (?) Maasvlakte gaat dat eender. Het Rotterdams Havenbedrijf wil aanlandingsgebied zijn van die windturbines op zee, geheel volgens de doelen van World Economic Forum en de Verenigde Naties:

De Rotterdamse haven is dé plek voor de energietransitie, grondstoffentransitie en materialentransitie. Met unieke kenmerken zoals geschikte terreinen voor de industrie, goede ontsluiting met verschillende vervoersvormen en aanlanding van wind op zee, speelt de haven een sleutelrol bij het realiseren van de transities en de klimaatopgave.

Nieuw Sociaal Contract; ‘Samen voor De Doelen’
Hoe origineel zin partijnamen als Nieuw Sociaal Contract? De behoefte aan ‘a new social contract‘ is de werktitel uit het hoofdstuk 1.3.4 ‘The Social Contract’ (blz 68) in The Great Reset, het boek van Klaus Schwab. De 15 januari-sessie in Davos van het World Economic Forum heette ook ‘The New Social Contract’. ‘Net Zero’/klimaatneutraal  is het centrale ‘morele’ doel waar de maatschappij zich moeten verbinden in dat nieuwe sociale contract tussen CEO’s, ngo’s en hun overheid.

De NSC lijkt zowel qua naam als missie volledig op 1 lijn te zitten met het World Economic Forum, dat dit jaar als thema in Davos ‘Rebuilding Trust’ heeft. Zelfde proza bij doel 4, naast de digitalisering van de economie (waar Omtzigt Jelle Six Dijkstra voor heeft):

4) A long-term strategy for climate, nature and energy
Following the agreement recently reached at COP28, one of the challenges to be addressed by Davos is how we can achieve the objectives to decarbonize the economy by 2050 while providing affordable, secure and inclusive access to energy, food and water.

Zonder CO2-ruimte te kopen bij nieuw te bouwen windfarms op zee, kan bijvoorbeeld het Havenbedrijf Rotterdam ook niet ‘Net Zero’ worden in 2050. Die vorm van publiek bestuur waar grootbedrijf, milieuclubs en overheid zich verenigen voor ‘de doelen’ (SDG’s) – het stakeholdermodel ter vervanging van plat roofkapitalisme- heet sinds 2021 volgens het WEF ‘The New Social Contract’.

Het betekent weinig anders, dan dat CEOs, ambtenarij en milieuclubs als representanten van ‘de burger’ zich verenigen voor de SDG-doelen, dat morele doel aan de horizon van 2050. Niets in de politiek is toevallig, en als dat zo lijkt is dat zo gepland: Welke partij tuimelt met twintig zetels nu de Tweede Kamer in; The New Social Contract van Pieter Omtzigt, het boek dat hij schreef in het zelfde jaar dat het WEF die term lanceerde.

CDA wil ‘op koers voor de klimaatdoelen’
Dankzij de monsterzege van de PVV, stemde de VVD nu plots mee voor de visserij. Maar zal dat zo blijven als Mark Harbers directeur wordt van het Rotterdams Havenbedrijf? Nieuw Sociaal Contract stemde juist met D66 mee tegen visserij. Het CDA van Henri Bontenbal stemde eender. Logisch, omdat CDA de klimaatpartij wil zijn met deze ‘duurzaam’-consultant Henri:

Mede dankzij Bontenbal zijn inzet als klimaatwoordvoerder ligt Nederland voor het eerst op koers om de klimaatdoelen van Parijs te halen. Dat doen we met realistisch en ambitieus energiebeleid. (meer windturbines dus RZ)

Hun Niek Jan van Kesteren (VNO-NCW, senator) was al lobbyist voor Stichting de Noordzee, groenwasserette van windmolens op zee. Als het dus aan NSC en CDA-Kamerleden lag, volgt dus de nekslag voor vijfentwintig familiebedrijven in Zeeland en Zuid Holland.

Dit leverde al protest op richting LNV van het Zeeuwse provinciebestuur. De SGP kreeg na bekendmaking in oktober een motie aangenomen die door nagenoeg alle partijen- exclusief D66- werd gesteund. Die motie gaf de getroffen vissers meer respijt, tot de Tweede Kamer over de kwestie zou buigen. Ondernemer en garnalenvisser Evert de Blok uit Stellendam stelt dat zij zeker in beroep zullen gaan tegen het LNV-ministerie: “Maar dat kan pas wanneer het besluit er definitief ligt.”

LNV straft zichzelf door anderen te bestelen
Al in 2009 werd een plan opgesteld voor zogenaamde natuurcompensatie voor aanleg van de Tweede Maasvlakte. Om in zeenatuur industriegebied op te mogen spuiten, zou groen wisselgeld worden betaald. Wie in Natura 2000-gebied bouwt, moet dat elders compenseren volgens Brusselse regels (Habitatrichtlijn). Het Rotterdams havenbedrijf – een staatsbedrijf- wist haar eigen natuurschade vervolgens op de visserij af te wentelen.

In Natura 2000-gebied Voordelta zou een gebied van tien maal het verloren zeenatuur-oppervlak (24.000) hectare worden gesloten voor grote viskotters (motorvermogen +300 pk).

Dat plan werd bepaald door de projectleider vanuit de overheid, LNV-ambtenaar Ton IJlstra, tevens visserij-ambtenaar. Voor milieu-organisaties als Natuurmonumenten was dit niet genoeg. Zij tekenden recent bezwaar aan tegen het lopende plan van het LNV-Ministerie. Er zou geen natuurverbetering optreden, dus moeten ook alle garnalenvissers met hun kleinere kotters weg. In dat oordeel kregen zij steun van de rechtbank Midden Nederland.

LNV-Minister Christianne van de Wal wees in reactie op die rechterlijke uitspraak niet alleen een voor álle visserij gesloten gebied aan, van 24 duizend hectare. Zij voegde daar tot verrassing van de vissers ook nog eens een extra gesloten gebied boven de Maasmond bij van 9000 hectare.

“Dit extraatje er bovenop doet het LNV-Ministerie als een soort straf voor zichzelf”, stelt De Blok. “Omdat ze volgens natuurorganisaties zelf jaren nalatig waren bij het uitvoeren van een juridisch houdbare natuurcompensatie. Ze overlegden niet met ons, maar leggen het gewoon op om natuurclubs te kietelen.”

Saillant detail: Het LNV-ministerie is zelf de grootste sponsor van de clubs die tegen de belangen van boeren en vissers procederen. Zo krijgt Natuurmonumenten zestig miljoen euro subsidies per jaar van dit ministerie en de provincies. Dat is bijna twee maal meer dan wat de natuurclub aan ledengelden krijgt.

Weten zonder meten

Van der Wal haar topambtenaar Peter van Velzen dreigde in een interne notitie op 2 november, dat de Minister gewoon haar eigen plan oplegt. Wanneer de betrokken partijen er niet uit zouden komen. De vissers stapten namelijk uit het overleg met LNV en natuurclubs, omdat ook het Rotterdams Havenbedrijf – de veroorzaker van hun problemen- afwezig was. Zoals hun ecologisch adviseur Marnix van Stralen stelt:

“Er is momenteel geen draagvlak bij vissers om nog meer visgebieden in te leveren voor de compensatie. De visserij heeft part noch deel aan de aanleg van de Maasvlakte en de huidige problemen die zijn ontstaan.”

Ook stelt hij vast dat wetenschappelijke onderbouwing bij natuurorganisaties en LNV geen rol meer speelt. Zij weten al dat visserij slecht voor natuur moet zijn, ook als dit niet uit onderzoek blijkt. “Waar de discussie over maatregelen op strandt is dat aan de garnalenvisserij in de Voordelta allerlei nadelige effecten worden toegedicht die niet blijken uit onderzoek”, stelt Van Stralen. “Op basis van vooroordelen wordt vervolgens beargumenteerd dat visserij toch effect moet hebben en dat het uitgevoerde onderzoek klaarblijkelijk niet heeft gedeugd.”

Volgens Van Stralen schept die houding een politiek precedent: “Het LNV-ministerie heeft nu het voornemen om effecten van voorgenomen maatregelen niet meer te meten. Vissers zien dit als een opmaat, dat de visserij wordt ingezet als wisselgeld bij andere ruimtelijke vraagstukken. Wanneer men er politiek-bestuurlijk niet meer uitkomt.” Die praktijk lijkt op de rest van de Noordzee al gaande. Ook de resterende 30 grotere kotters die op tong vissen wacht nog grote gebiedssluitingen.

Zo zou 30 procent van de Doggersbank gesloten worden voor visserij. Dit als ‘natuurcompensatie’ voor de verdere bebouwing van de Noordzeebodem met grote zeewindparken. Andermaal; Hun overheid en multinationals die voor ‘de doelen’ gaan van het Nieuw Sociaal Contract van het WEF en de VN, die hebben boeren en vissers als wisselgeld nodig.

Wie bemensen het NSC?
Al in 2014 formuleerde het World Economic Forum haar kijk op een Nieuw Sociaal Contract (New Social Covenant), vanwege dalend vertrouwen in ‘de elite’, en dan vooral het aandeelhouderskapitalisme/roofkapitalisme: Er zou een stakeholder-model moeten komen (dus grotere deelname ngo’s in besluitvorming), en een maatschappij georganiseerd rond universeel te behalen (morele) doelen.

Oftewel de SDG’s van de Verenigde Naties,

The New Social Contract was het thema van de eerste conferentiedag in januari 2021 in Davos, en titel van dit artikel van vorig jaar. En het thema van een Unesco-conferentie van januari dit jaar.. CEO-bonuskoningen op de groen-sociale toer, model Feike Sijbesma en Paul Polman, onder voorzitterschap van JP Balkenende.  De stemming van NSC-Kamerleden tegen familiebedrijven in de visserij, voor het Rotterdams Havenbedrijf en ‘groene’ wind/waterstofplannen, past in de mainstream koers van het klimaatfascisme.

We vinden bij Omtzigt de kersverse oud-directrice van windmolengroenwasclub Stichting de Noordzee, Wytske Postma, eerder CDA-Kamerlid. Verder ene Folkert Idsinga, die in 2020 nog bij de VVD werd opgeleid voor de ‘landelijke topkader training’. Het is een Nijenrode-jongen, en fiscalist die 19 jaar werkte als partner voor Baker McKenzie.

Vanuit Londen blijkt Caspar Veldkamp zijn directeurschap voor de Europese Ontwikkelingsbank goed te combineren met zijn Kamerlidmaatschap in Den Haag. Hij was eerder diplomaat voor het Ministerie van Buitenlandse Zaken. De EBRD doet mee met het Green Climate Fund:

The areas of investment for adaptation activities are water supplies, water efficiency, hydropower, and coastal and port infrastructure. EBRD sought accreditation to support the paradigm shift objective of the GCF by delivering effective, transformational and innovative mechanisms with sustainable development impact.

Voor NSC werken meerdere ex-ambtenaren. Zoals Sandra Palmen, 24 jaar werkzaam als jurist voor het Ministerie van Financiën. We vinden de uit het BZK-ambtenarenapparaat afkomstige Olger van Dijk, die in Groningen op het aardbevingdossier werkzaam was als ‘programmadirecteur versterken en perspectief’.

Van 2014-17 was Van Dijk zelfs persoonlijk adviseur van Koning Wim Lex. Nu was het CDA dus altijd al sinds Ruud Lubbers dé partij die het groene graaien faciliteerde. Politiek gezien lijkt de NSC dus vooral een CDA-doorstart, waarmee de implosie van de partij en haar belangen werd voorkomen. Samen hebben ze 25 zetels voor De Doelen/2030 Agenda, en zijn ze derde partij.

Voor de WEF-missie ‘rebuilding trust’… We moeten weer in hun overheid – de klimaatmaffia- vertrouwen en bonuskoningen als Feike Sijbesma die een groen gedicht opzeggen. Exploderende energieprijzen en inflatie, het is allemaal voor onze eigen bestwil en De Planeet.

Steun Interessante Tijden om mijn uitzoekwerk mogelijk te maken:

Donatie bedrag:

€

Doneren