Garnalenvisserij moet volgens Anneklaar Wijnants (Natuurmonumenten)  uit de Voordelta verdwijnen- zo stelt zij op NPO Radio- vanwege Natuurcompensatie voor de Tweede Maasvlakte. 

In die zelfde Voordelta dromen waterconsultants Dick Butijn en Wil Borm met hun adviesbureaus tegelijk openlijk van inpoldering van 1000 vierkante kilometer Noordzee: De Tweede Kustlijn. Dat kon je op 10 januari lezen bij het vakblad voor waterconcultants H2O-waternetwerk. 

Het plan ligt in het verlengde van een vergelijkbaar projectvoorstel voor een ‘energieopslagmeer’ in een soort Derde Megamaasvlakte: Delta 21 van voormalig afdelingshoofd bij Rijkswaterstaat, nu energieconsultant Huub Lavooij: Een wateraccu in de Noordzee voor opslag van windenergie.

Tweede Kustlijn/Haakse Zeedijk
Dankzij alle waterbufferplannen die uit naam van klimaatmodelscenario’s ontstaan, zie je een wildgroei aan programmamangers, innovatiespecialisten, waterconsultants, transitieconsultants en adviesbureaus rond hun overheid cirkelen. Iedereen lijkt brood te zien in ‘de’ zeespiegelstijging en ‘extreem weer’ met plannen die veel publieke en particuliere ruimte vragen…

Een nieuwe loot aan die klimaatbufferboom vormt het plan ‘Tweede Kustlijn’ van twee consultants Dick Butijn en Wil Borm, eerder al protagonist onder de naam Haakse Zeedijk. Zij schrijven:

Door de bodemdaling, klimaatverandering en zeespiegelstijging worden we ons bewust van de beperkte houdbaarheid van de Deltawerken, van de kwetsbaarheid van zowel de Afsluitdijk, onze rivierdijken als de kust, van de toenemende verzilting en de grote behoefte aan noodberging voor rivierwater.

Voeg daar nog de droogte aan toe en we zien de noodzaak van vasthouden van schoon zoetwater en verhogen van het grondwaterpeil.

Honderden miljoenen kuub zand nodig (bodemberoering)
En ze besluiten dat er binnen het nieuw gevormde land (1000km2) dan 3000 km2 aan waternoodberging kan komen:

De nieuwe kustlijn voor Zeeland, verder uitgebreid voor de kust van Holland, biedt ook kansen voor nieuwe bedrijvigheid. Hier kunnen zich de bedrijven van de toekomst vestigen: emissievrije waterstoffabrieken (de leugen van ‘groene’ waterstof RZ) gekoppeld aan windparken op zee, productie en opslag van groene energie, diepzeehavens, een duurzame luchthaven naast of als vervanging van Schiphol en een spoorbaan voor flitstransport (hyperloop).

Afhankelijk van de gekozen situering creëert een tweede kustlijn voor Nederland zo’n 1.000 km² nieuw land en 3.000 km² oppervlakte aan nieuwgevormde kustmeren. Met de Tweede Kustlijn werkt Nederland aan een integrale oplossing voor de waterveiligheid en waterbeschikbaarheid, maar ook aan tal van ruimtegebonden vraagstukken van de toekomst.

Kortom: Een extra mega-industrieterrein in de ‘kwetsbare’ Noordzeenatuur via bodemberoering, waarvoor nu de visserij weg zou moeten. Het politiek oordeel daarover valt op 24 februari.

Wat je tot een logische vraag beweegt: Als die zeespiegelstijging zo hoog zou zijn als de Deltacommissie onder Deltacommissaris Cees Veerman (Nu Co Verdaas) speculeerde, meer dan een meter in deze eeuw: Waarom kun je dan wel met gemak complete landvlaktes in die zeespiegelstijgende Noordzee opspuiten?

En waar komt al dat zand vandaan, behalve via omvangrijke ‘bodemberoering’ uit die kwetsbare zeebodemnatuur. Dat is immers de grote zonde die de visserij zou begaan volgens ‘De Staat van de Noordzee’ van Mark Harbers cs, dat zij 53% van die Noordzeebodem zouden ‘aantasten’…

De reden voor het gebruik van een drogreden is eenvoudig: Ze hebben voor al die megaplannen de visserij nodig als ecologisch wisselgeld. (natuurcompensatie)

Delta 21, vergelijkbaar plan met steun van Deltares-mevrouw
VVPlus berichtte december 2023 al over de voortgang van een nieuwe in 2016 gestartte lobby, om een soort Derde Maasvlakte aan te leggen. Dat is het plan van Huub Lavooij, afkomstig van Rijkswaterstaat die met Leen Berke (11 oktober 2023 overleden) in 2016 Delta 21 begon.

Naast de Tweede Maasvlakte zou een extra kustgebied moeten worden opgespoten. Met daarbinnen een ‘energiemeer’ waarin je windenergie die op het verkeerde moment werd geleverd opslaat. De waterpomptechnologie is het specialisme van Lavooij:

Het energiemeer wordt aangelegd bij de Tweede Maasvlakte en kan de teveel geproduceerde elektrische energie opslaan in waterkracht. Dit gebeurt door de energie te gebruiken om een serie pompen aan te drijven die water ín het meer pompen waarin ruim een miljard m3 aan ruimte beschikbaar is om een niveauverschil van maximaal 25 m te overbruggen.

Door het meer leeg te laten lopen en daarbij de pompfunctie om te schakelen naar turbines (FishFlow Innovations), is de elektriciteit weer terug te winnen. Het geïnstalleerd vermogen bedraagt 1,8 GW, waarmee het meer ruim veertig uur achter elkaar energie kan leveren.

Waterveiligheid: Het energiemeer wordt gecombineerd met een zogenaamd ‘getijmeer’ dat in verbinding staat met de Noordzee. Dit meer kan overtollig rivierwater bij storm opvangen en via het energiemeer met behulp van pompen in zee laten stromen.

Fusie tussen CO2-politiek en landinrichting (klimaatadaptatie)
Het plan krijgt nu sponsoring van Unica Datacenters. Daarnaast claimen ze brede steun van de gehele oligarchie, van Shell en Van Oord, tot Urgenda en Wageningen UR. Dat industrieterrein met wateraccu voor windenergie in zeenatuur- Delta 21- wordt dan groen geverfd met een sausje ‘natuurontwikkeling’.

Maar net als Tweede Kustlijn gaat het vooral om een mega-industrieterrein in de volgens Natuurmonumenten zo ‘kwetsbare’ natuur van de Voordelta.

De planmakers verwijzen naar steun door de Greta Thunberg van Deltares, Marjolein Haasnoot, die samen met Heleen de Coninck van de TU Eindhoven lobbiet voor meer megalomane klimaatprojecten gebaseerd op hypothetische scenario’s.

Haasnoot wil net als de Unie van Waterschappen onder oud RVO-Ambtenaar Meindert Smallenbroek dat landinrichting fuseert met CO2-activisme:

De kamerbrief ‘Water en Bodem sturend’ geeft richtinggevende principes voor ruimtelijke keuzes, maar we komen er niet met alleen wat extra ruimte voor wateropslag. Om dit echt te laten werken, is het van belang niet alleen op polderschaal te kijken, maar ook uit te zoomen naar de gehele delta. En bij elke keuze moet men zich afvragen: hoe draagt dit bij aan het klimaatbestendig en klimaatneutraal (netto-nul uitstoot van alle broeikassen) maken van Nederland?

De oproep
Ik daag de watersector uit: Laat (nog meer) zien hoe belangrijk het is voor klimaatadaptatie om de uitstoot van broeikasgassen tegen te gaan en wees duidelijk over mogelijke grenzen aan adaptatie.

Neem natuur (lees ‘beslag op boerengrond en visgrond’ RZ) en klimaatmitigatie volwaardig mee bij maatregelkeuzes. De watersector kan een praktijkvoorbeeld worden waarbij mitigatie en adaptatie samenkomen en waar natuurinclusieve maatregelen leiden tot een klimaatbestendig en klimaatneutraal Nederland.

Opnieuw is dit al staand beleid uit de Green Deal. Bijvoorbeeld; Veengrond onder water zetten om CO2-uitstoot te voorkomen.

Waarom lobbiet Natuuurmonumenten tegen boeren en vissers? 
Net als ‘klimaatneutraal’ is ‘klimaatbestendig’ een kreet, die een goede graadmeter is voor de afwezigheid van waarheidsliefde. Kortom, er is publieke ruimte nodig om niet renderende (‘duurzame’) energie op te wekken, en tegelijk willen ze publieke ruimte gebruiken voor waterbuffers, ten koste van de voedselvoorziening.

Dat denken zien we nu al terugkomen in de nieuwe Omgevingsplannen, die tienduizenden hectares extra ‘groenblauwe dooradering’ voorzien. Dat is de 10 procent uit de Biodiversiteitsstrategie van Frans Timmermans. Daarom staat het Waterschap steeds meer boeren aan de lippen, zoals we morgen zullen zien hier op Interessante Tijden in onze Waterweek.

Het blijft hoe dan ook opmerkelijk: Natuurmonumenten heeft niet enig natuurgebied op de Noordzee in eigendom. Niettemin voeren zij de procedures aan tegen visserij in de Voordelta, waarbij ze vooral het Rotterdams Havenbedrijf van een probleem afhelpen: Die moeten ‘compenseren’…

Dat compensatieplan uit 2008 was met hun Wilfred Alblas mede opgesteld en met ambtenaar Ton IJlstra. Het nieuwe plan is een aanscherping. Is de visserij dan verdreven/uitgekocht, dan kunnen ze misschien beginnen met de aanleg van een extra industrieterrein in de Voordelta.

Dat gedrag van Natuurmonumenten lijkt uitsluitend verklaarbaar, vanuit haar financiering door het LNV-Ministerie en de provincies. Natuurmonumenten draait op 60 miljoen euro subsidies per jaar, dat is twee maal meer dan wat de leden aan donateursgelden binnenbrengen. Zij varen wel bij ‘natuurcompensatie’ omdat ze dan om niet nog meer gronden in handen krijgen, bijvoorbeeld als ‘klimaatbuffer’ en ‘wateropslag’…

Steun Interessante Tijden met haar uitzoekwerk, en dank voor alle mensen die support gaven afgelopen week:

Donatie bedrag:

€

Doneren