Na een sterke wind in de nacht en een hoge stroomvraag in de vroege ochtend viel de stroom opnieuw langdurig uit, nu in Amsterdam en dertien andere postcodegebieden in West Nederland.

Dat steeds vaker blackouts kunnen plaatsvinden komt door het stijgende aandeel wind- en zonnestroom uit het SER Energie- (2013) en Klimaatakkoord.(2018)

Daarom moet Tennet met regionale netbeheerders als Liander al steeds vaker dure noodingrepen doen om het hoogspanningsnet in balans te houden. Dit jaar stijgen daardoor de kosten voor beheer van het hoogspanningsnet weer met 100 procent, zo meldt staatsbedrijf Tennet. 

Steeds vaker onbalans op net door ‘groene’ energie
In Duitsland moet de netbeheerder ook al 1,4 miljard euro extra onkosten maken voor noodingrepen. Dit door het explosief gestegen aandeel van wisselvallig geleverde ‘groene’ energie uit wind. Dat Duitse net werd eigendom van Tennet dankzij toenmalig directeur Mel Kroon. Hij maakte zo een Nederlands staatsbedrijf verantwoordelijk voor de netkosten van de Duitse Energiewende.

In Nederland geeft Tennet nu anderhalf miljard euro meer uit aan ingrepen om de balans te bewaken dan in 2018. Dat vindt plaats onder CEO Manon van Beek, een bedrijfseconome en SER-topvrouw die niets van natuurkunde of energie snapt. Net als de verantwoordelijke topambtenaar op Energie en Klimaat, meester in de rechten Sandor Gaastra.

Tennet stelde al op zes mei 2023 dat ze in Nederland een factor acht hogere inkoopkosten voor energie en vermogen (E&V) maken dan in 2018. Tot die tijd lagen kosten voor noodingrepen en netaanpassingen op 280 miljoen euro per jaar. In 2022 al op 1,7 miljard euro per jaar. Die tariefstijging rekent Tennet door naar regionale netbeheerders als Liander, die dat op je stroomrekening bijschrijven.

Het aandeel van de EHV (extrahoogspanning) op je netbeheerkosten stijgt daarom dit jaar van 70 euro naar 132 euro, aldus Tennet.

Tennet is het 100 procent staatsbedrijf, dat het Hoogspanningsnet beheert van 110kV en 380kV, de EHS-stroomsnelwegen. Daarvan nemen de regionale netbeheerders als Liander en Enexis weer de stroom af voor de 10kV en 20kV leidingen van het regionale net, de HS-provincialewegen.

In die HS vond door onbalans in het net een mega-blackout plaats. Dan blijft de netfrequentie (van de wisselspanning) niet meer precies op 50 Kilo-Hertz, zoals nodig is. De balans tussen vraag en aanbod moet dus constant bewaakt worden door de netbeheerder. Iedere extra ingreep kost extra geld, dat als stijgende lasten op het bordje van consumenten komt.

Wie overstapt van stabiele stroom uit gas- en kerncentrales naar energie wisselvallig als het weer drijft dus moedwillig de energierekening op. Terwijl je de betrouwbaarheid van levering omlaag brengt. Dat duurder en onbetrouwbaar maken van de energievoorziening noemt hun Rijksoverheid ‘De Energietransitie’.

Onbalans ontstaat door plotse over- of onderproductie van ‘groene’ (wiebel)energie uit wind- en zon. En aan de andere kant ontstaat onbalans door de groeiende plotse vraag van stroom door elektrificatie van het vervoer en warmtesystemen. Zoals laadpalen voor batterijauto’s en warmtepompen.

‘Gestegen energietarieven’ halve waarheid
Tennet wijt in haar nagenoeg onleesbare persbericht die stijging aan de gestegen tarieven op de elektriciteitsmarkt.

De elektriciteitsprijzen in Europa zijn vanaf de tweede helft van 2021 aanzienlijk gaan stijgen. Deze hoge prijzen hebben zich ook in 2022 doorgezet waardoor deze circa vijfmaal hoger zijn dan de prijzen in het eerste kwartaal van 2021. Deze prijsstijgingen werken door in de transporttarieven van TenneT.

In 2023 leidde dit al tot een stijging van 51% voor de hoogspanning (HS-)tarieven en 84% voor de extrahoogspanning (EHS-)tarieven. In 2024 stijgen deze tarieven naar verwachting opnieuw met circa 80%-90% voor HS-tarieven en 120%-135% voor EHS-tarieven. Voor een gemiddeld huishouden betekent dit dat het TenneT aandeel op de elektriciteitsrekening stijgt van EUR 70 in 2023 naar circa EUR 132 in 2024.

Wie beter leest, ziet echter dat de tariefstijging vooral nodig is dankzij het klimaatbeleid van de Nederlandse regering.

TenneT moet via haar tarieven onder andere de zogenoemde inkoopkosten voor energie en vermogen (E&V) dekken. Hieronder vallen de kosten voor: redispatch (oplossen transportbeperkingen), de inkoop van netverliezen, blindvermogen en het contracteren van balansvermogen (FCR, aFRR, mFRRda).

De hogere elektriciteitsprijzen leiden ooktot hogere prijzen voor de verschillende E&V producten.

Steeds vaker onbalans op het net door ‘groene’ energie
Door klimaatbeleid krijgt wiebelstroom uit wind- en zon gesubsidieerd voorrang op het net. ‘Duurzame’ energieboeren mogen die wiebelstroom bij Tennet en Liander over de schutting gooien ‘kijk maar wat je er mee doet’. Om onbalans te voorkomen betalen regionale netbeheerders daarom al windturbinepark-uitbaters om géén stroom te leveren, bij plotse ongevraagde overproductie.

Ook knijpen ze de levering van zonnestroom bij overaanbod af, dat noemen ze ‘curtailment’.

Dankzij de overbelasting van het net -die verdere uitbouw van wiebelstroom uit wind en zon geeft- moet Tennet in Nederland vier nieuwe hoogspanningsleidingen aanleggen, zoals van Groningen naar Ens in de Noordoost Polder.

Daarnaast moeten ze dus steeds meer balansvermogen inkopen tegen ongunstige tarieven op de energiemarkt, dankzij de wisselvalligheid van een groeiend aandeel ‘duurzame’ energie, inclusief het gepland wegvallen van stabiele levering van kolencentrales en gascentrales.

Voor het doorrekenen van die tariefverhogingen vroeg Tennet dit najaar toestemming aan bij de ACM. Die oordeelt welke maximumtarieven Tennet aan gebruikers mag doorrekenen.

Kostenverdubbeling pas het begin
Sinds 2016 maakte het Rutte-kabinet Tennet de financier van de aanleg en het onderhoud van alle windmolenkabels op zee, uit naam van het Ontwikkelkader wind op zee. Op die manier werden de onkosten voor ontwikkelaars en uitbaters van offshore-windindustrieterreinen 40 procent lager gemaakt. De onkosten daarvoor vergoedde hun Rijksoverheid uit extra energiebelasting, de Opslag Duurzame Energie op je energierekening.

De vijf offshore-windfarms uit het Energieakkoord die tot 2023 gebouwd werden zijn Borssele Alpha en Beta, Hollandse Kust Zuid Alpha en Beta en Hollandse Kust Noord. Tennet bespaarde de ontwikkelaars als Shell, Eneco, Vattenfall en het Deense Ørsted zo 2 miljard euro onkosten.

Die 2 miljard euro netsubsidie financierde hun Ministerie van EZK als subsidie aan Tennet met extra energiebelasting uit de ODE.

Doordat Tennet financier werd van transportkosten – en door historisch lage rentes- kon Rijksoverheid.nl de politiek en het publiek voorliegen dat Hollandse Kust Zuid van Nuon het ‘eerste subsidieloze windpark’ zou worden. Dat bedrog vond plaats onder hoofdelijke verantwoordelijkheid van Directeur Generaal bij EZK Sandor Gaastra.

De stijging van netkosten zal nog vaker verdubbelen dankzij het voornemen meer windindustrie verder op zee te bouwen. Daarvoor zijn nog 26 miljard euro extra onkosten voor nodig in het Nederlands deel van de Noordzee. Dat meldt Sandor Gaastra zijn Rijksoverheid.

De windparken die tussen 2024 en 2031 in bedrijf komen, liggen verder op zee. Daardoor zijn er voor de aansluiting op het net op land langere kabels nodig en (deels) duurdere technieken, zoals gelijkstroom in plaats van wisselstroom.

De investeringskosten van deze delen van het net op zee zijn ongeveer 26 miljard euro. Samen met de kosten voor onderhoud en financiering bedragen de kosten circa 2,6 – 3,0 cent per getransporteerde kilowattuur (kWh).

Energietransitie = Energiesabotage door klimaatmaffia
Doordat ambtenaar Mel Kroon als Tennet-directeur het Duitse net opkocht, werd Nederland financieel verantwoordelijk voor de Duitse Energiewende.

Voor deze investeringen, en voor de uitbouw van het net op zee in Duitsland moet Tennet nu tientallen miljarden euro’s geld aantrekken bij private investeerders. Die extra miljarden landen voor 2030 ook bij de consument op de rekening. Het Duitse Ministerie van Economische Zaken noemt windenergie op zee namelijk ‘Ein Zugpferd der Energiewende‘, en lanceerde daarvoor een mega-subsidieregeling: Het Windenergie am See Gezetz.

Sinds 2000 kennen de Duitsers de Stromspeisegezetz (subsidie), die in 2004 Erneubare Energie Gesetz ging heten. De eerste Duitse offshorefarms als Meerwind bij Borkum kregen 19 cent EEG-subsidie per kWh. De Nederlandse SDE (+ ++)regeling is opgesteld naar voorbeeld van de Duitse EEG.

De Duitsers willen het opgesteld vermogen aan windenergie op de Noordzee verhogen van 8 GW nu naar 30 GW in 2030. Daardoor zullen niet alleen de energiekosten verder exploderen in zowel Duitsland als Nederland, maar ook zal de netstabiliteit verder in gevaar komen. Temeer omdat de Duitsers ook een Kohlenausstieg plannen, én Angela Merkel schakelde uit politieke angst voor de Grünen acht functionerende kerncentrales af.

Wij noemen hier niet voor niets de “Energietransitie” wat het is: Energiesabotage. De betaalbaarheid en betrouwbaarheid nemen af, dankzij megalomane klimaatinvesteringen die je niet zou doen wanneer er geen paniek werd gezaaid door de klimaatmaffia. Groene energie zal zo steeds meer blackouts geven, wat tot een humanitaire ramp kan leiden (rolling blackout)

– Iets opgestoken van dit artikel dat je in de andere media niet las? Steun dan Interessante Tijden en help mij het echte nieuws bij je brengen dat je raakt.

Donatie bedrag:

€

Doneren