Mosselen uit Chili
Uitdijende groene bureaucratie, laat de eigen boeren en vissers kopje onder gaan. Tegelijk vind je in het schap vergelijkbare producten uit lagere lonen-landen, zoals Chileense mosselen, Chinese kreeftjes en Oekraïense dumpkip.
Gesubsidieerde milieuclubs procederen hier vissers en boeren weg, gesteund door hun overheid. Na de kokkelvisserij en ‘verduurzaamde’ Zeeuwse mosselsector staat nu de garnalenvisserij op hun menu om weg verduurzaamd te worden, dankzij procedures van milieuclubs.
Komt dus straks al ons eten uit een laboratorium, Unileverfabriek of uit lage lonen landen, en niet meer uit onze eigen natuur?
Eigen duurzame mosselvisserij ‘gehalveerd’ door ‘keuzes overheid om mosselvisserij te weren’….
Oekraïense dumpkip en Chinese rivierkreeft
Werkend aan een verhaal over de onkosten die Zeeuwse mosselaars maakten voor ‘verduurzaming’, kwam ik gisteren in het schap bij de Jumbo plots Chileense mosselen tegen. Die heetten ‘duurzaam’ want er zat een ASC-keurmerkje op, al komen ze van de andere kant van de aardbol.
Dat is nu typisch verduurzaming.
We berichten hier al over de goedkope Oekraïense dumpkip van één Oligarch-vriendje van Zelensky, die de groene Nederkip verdringt. Daarvoor waarschuwde Gert Jan Oplaat, voorman van de pluimveesector in Nederland. We vermelden al dat je hier Chinese Rivierkreeft in de supermarkt moet kopen, van het zelfde merk als de hier als ‘exoot’ (plaag) door Waterschappen bestreden Procambarcus clarkii.
Die noemen ze Amerikaanse rivierkreeft, de delicatesse ‘crawfish’…
Zie daartoe dit propagandafilmpje van Staatsomroep NTR, dat het Staatsnarratief als uitgangspunt heeft, waarin ‘de wetenschappers’ (ambtenaren) een oplossing zouden vinden voor Amerikaanse Rivierkreeften die ‘grote problemen voor mens en natuur’ zouden veroorzaken:
Overheid = overhead
Terwijl je die dus ook door binnenvissers zonder een cent subsidie kunt laten wegvangen, die ze dan als Hollandse Poldergamba kunnen verkopen in het schap.
De rivierkreeftvisser André Blokland die deze delicatesse aan restaurants verkocht, hij werd op alle mogelijke manieren dwarsgezeten door het Waterschap en daaraan gelieerde milieuclubs. Tot criminalisering door de politie aan toe, die zelfs illegaal bij hem inbrak.
Milieuclubs en hun overheid wilden de als ‘Amerikaanse’ rivierkreeft in media neergezette ‘exoot’ namelijk in hun bureaucratische markt zetten, als te bestrijden plaagdier. Dus dat de Waterschappen deze rivierkreeftjes net als de muskusrat zouden bestrijden voor extra baantjes en budget.
Poldergamba van een in 2015 nog gezonde André Blokland
André kreeg teveel succes, als afgestudeerd Heao-econoom die in populaire workshops Foodies uit de Randstad liet zien hoe je uit eigen wateren kunt oogsten. Hij had en heeft de ideale combinatie van praktische zin en economisch verstand.
Ze hebben Watergeus André door alle procedures en pesterijen letterlijk gesloopt. De boom van een kerel met hart voor de zaak kreeg het letterlijk aan z’n hart… Zo maakt hun overheid je kapot, wanneer je niet in de houding springt.
Maar wanneer je aantoont dat ‘overheid’ en overhead niet voor niets het zelfde klinken.
Chinese rivierkreeft Procambarus clarkii
Chileense hangculture
Nu kwam ik dan gisteren ook Chileense Mosselen in het schap tegen. Indirect weer een gevolg van de macht van de milieumaffia in Nederland. In de jaren ’90 konden Zeeuwse mosselaars namelijk nog ruim voldoen aan de eigen vraag, met mosselzaad uit de Waddenzee. Maar zoals je kunt lezen op de Zeeuwse promotiesite Mosselen.nl:
“Door natuurlijke omstandigheden en keuzes van de overheid voor het weren van de mosselvisserij uit delen van de Waddenzee, is de Nederlandse productie ten opzichte van de jaren negentig tegenwoordig grofweg gehalveerd.”
De tekst is nogal diplomatiek verwoord, om begrijpelijke redenen. Ze willen de Roverheid niet voor het hoofd stoten.
Wat was een belangrijke oorzaak van die krimp, en zelfs de volledige afschaffing van bodemzaadvisserij in de Waddenzee in 2030? De door hun overheid met miljoenen euro’s gesubsidieerde Milieumaffia.
Bruinisse, weg verduurzaamde mosselvisserij
Weg verduurzaamd voor de eidereend
Milieuactivisten en bevriende ecologen riepen eind jaren ’90 plots dat ‘de eidereend’ zou sterven door de kokkelvisserij. Ze maakten posters dat ‘jouw Paëlla’ tot een broodje dode scholekster zou leiden.
De Actiegroep Wilde Kokkels procedeerde vervolgens de kokkelvisserij weg via het Kokkelarrest, op basis van de Habitatrichtlijn (artikel 6 lid 3, zelfde artikel als waarmee Johan Vollebroek Nederland op slot zette vanwege ‘stikstof’). Kosten 122 miljoen euro schadecompensatie aan fossiele subsidies van het Waddenfonds.
Vervolgens moest ook de mosselvisserij van hen verdwijnen, pardon verduurzamen van het Wad.
Lenze Hofstee, antikraak-miljonair…kostte ons 122 miljoen euro Waddenfonds-geld ‘and counting’
Via procedures wisten clubs in een gesubsidieerde Coalitie Wadden Natuurlijk vervolgens ook in 2008 de Mosselvisserij bijna geheel van het Wad te verdrijven.
Alle mosselen moesten voortaan exclusief beschikbaar zijn voor de eidereend, een eend waarop je in Denemarken voor de sport mocht jagen… Ze mochten ook niet meer de volgens milieuclubs zo kwetsbare Waddenzeebodem ‘beroeren’.
De Zeeuwse mosselaars lanceerden toen de Stop de Groene Leugen-campagne. Ze wonnen een slag (ze hoefden niet direct helemaal weg van de overheid), maar lijken alsnog langzaam de oorlog te verliezen …Ze moesten ‘verduurzamen’ en torenhoge kosten maken…
Door alle onkosten zonder extra verdiensten van ‘duurzaam’, gaan op termijn alle familiebedrijven in de mosselvisserij er aan. Zo waarschuwde Cees Otte van de BRU14 in de Visserijnieuws van 27 januari.
Dus komen ze nu uit Chili
Natura 2000 bepalend ipv voedselproductie
De Bodemzaadvisserij moest in 2030 eindigen volgens het zogenaamde Mosselconvenant, dat Hans Alders (PvdA) sloot tussen gedupeerde mosselaars en victorie kraaiende milieuclubs. Terwijl je met bodemzaad-visseri voor 10 cent per kilo je mosselen kunt kweken. Met duurdere hangcultures los van de bodem, ben je 60 cent kwijt per kilo.
Terwijl je voor een kilo mosselen geen cent meer krijgt: 1 euro 80 in 2009, en na 60 miljoen euro ‘verduurzaming” nog steeds: 1,80 euro. Ze moesten dus 60 miljoen euro uitgeven om meer arbeidsuren te kunnen maken om minder te verdienen. Terwijl de kwaliteit van hangculturemosselen nu lager uitvalt, kleinere mosselen zijn niet bij restaurants in trek.
Maar die ‘verduurzaming’ blijkt nog maar het begin van een totale uitfasering. Wat lees je verder in de nieuwe schelpdierstrategie van hun overheid, het LNV-ministerie voor 2023-2033, ‘Duurzame eiwitten uit Nederlandse Schelpdieren’:
Het schelpdierbeleid heeft als doel “een economisch gezonde bedrijfstak met productiemethoden die de natuurwaarden van de Natura 2000 gebieden respecteren en daar waar mogelijk versterken”. Dit is opgedeeld in drie onderdelen: ecologisch-, economisch- en maatschappelijk verantwoord.
Johan, de Bi O Bouwer van de Texelse Biobouwerij, het NIOZ
‘Sterke veranderingen’ door bureaucratie veroorzaakt
Niet langer staat dus de oogst van voedsel uit de natuur centraal, en de sociaal-economische duurzaamheid van de visserij. Maar de Natura 2000-bureaucratie. Dat is ook de gehele insteek van het LNV beleid zoals de inleiding verwoordt:
De omstandigheden voor de visserij op en kweek van schelpdieren in Nederland zijn aan sterke veranderingen onderhevig.
Belangrijke oorzaken zijn de kaders die juridisch vanuit de bescherming van de natuurwaarden van onze kust(wateren) gelden (Natura 2000) en de maatschappelijke belangstelling voor deze natuurwaarden en de bescherming daarvan.
De ‘samenleving’ en ‘maatschappelijke’ belangstelling vragen niet om het weg verduurzamen van vissers. Ook met MSC-labeltje wil de consument niet meer betalen voor mosselen of vis. Mede daarom vind je nu dus mosselen uit goedkoper Chili in het schap. Duurzaam! Met ASC-labeltje. Niettemin liegt het LNV Ministerie:
Daarnaast is de roep vanuit de samenleving voor verantwoorde en duurzame productie de laatste jaren toegenomen.
De ‘sterke veranderingen’ zijn dus kunstmatig door bureaucratie veroorzaakt, in samenwerking met door die bureaucratie gesubsidieerde activisten, die ‘de samenleving’ zouden representeren.
Bureaucratie boven voedselproductie met ‘innovatie’ als onrendabele worst voor de neus
Milieubeweging & LNV: een kwaadaardig kankergezwel
Maar hier stopt het dus niet. Het LNV-ministerie en de door haar gesubsidieerde milieuclubs willen uiteindelijk ook de hangcultures verjagen ‘vanwege mariene natuurwaarden’ (blz 26 ‘Duurzame eiwitten uit Nederlandse schelpdieren’):
Een beweging naar schelpdierenkweek op verzilt(te) land(bouwgrond) vermindert de druk op de mariene natuurwaarden en wordt beschouwd als een aanvulling op en verduurzaming van de sector.
De belangstelling voor binnendijkse mariene aquacultuur groeide in de afgelopen jaren. Er zijn in Nederland enkele initiatieven geweest om de binnendijkse kweek van o.a. schelpdieren te ontwikkelen maar dat heeft nog niet tot een businesscase geleid.
Uit naam van ‘innovatie’ houdt het LNV-ministerie de mosselaars (en garnalenvisserij) dus onrendabele worsten voor, met wat subsidieprojectjes voor een worst business case scenario. Het LNV Schelpdierbeleid is dus vooral goed voor de Chileense economie.
Campagne Duits WWF tegen garnalen- en mosselvisserij
De mosselaars zijn mede naar Duitsland uitgeweken (Sylt) om toch aan de marktvraag te kunnen voldoen van 70 miljoen kilo per jaar. Waar nu nog slechts 30 miljoen kilo uit eigen wateren komt, en dit was eerder nog het dubbele.
Maar ook in Duitsland is de milieumaffia met WWF al in actie gekomen tegen de mosselvisserij.
Met de campagne ‘Visserij bedreigt de Waddenzee‘ vallen ze oktober 2023 zowel de garnalenvisserij als mosselaars aan, gesubsidieerd door hun overheid. Tegelijk voert dat WWF campagne voor het volzetten van visgebieden met windturbines. Ook met delen van hun overheid.
Poldergamba’s met groenten en chili bereid…, maar van milieuclubs en hun overheid moeten ze uit China komen
Chinese Zeegarnaal met ASC-keurmerk?
Die zelfde stap zet de Coalitie Wadden Natuurlijk nu tegen de garnalenvisserij met hun overheid. Die moet ook weg verduurzaamd van de Waddenzee, met gesloten visgebieden (waar getijdenenergie moet komen)…
De garnalenvisserij moet ook al van hun LNV-ministerie uit de Zeeuwse Voordelta verdwijnen. Dus wat hou je dan over om te eten? Chinese Zeegarnalen met ASC-labeltje in plaats van de romige Noordzeegarnaal?
Zo vermoordt de groene bureaucratie dus onze producenten van natuurvoedsel, dankzij procedures en regels, die ze in 1991 optuigden met de Habitatrichtlijn. Die stond in Brussel bekend als Dutch Directive: Het is een onder Nederlands EU-voorzitterschap bedachte Richtlijn, waarachter hun overheid zich vervolgens verschuilt als ‘het moet van Brussel’…
De andere kant van droomfondsen, een nachtmerrie voor mensen van visserijgemeenschappen
Hun einddoel is ‘alles moet weg’… Ik sprak op een Waddenconferentie in Leeuwarden in 2018 de Duitse kunstenares Birgit Bertz.
Die mocht voor het Wadden Sea Secretariat ansichtkaarten maken ‘groeten uit de Wadden’. Ze leverde kaarten aan met daarop een garnalenvissersbootje. Want dat was ze in Büsum gewend, daar komen de toeristen voor de garnalenvisserij en een hapje vers zeevoedsel uit de Duitse Waddenzee:
Met vissersscheepje
Maar toen kreeg ze ‘Nein’ te horen van het secretariaat: Vissersbootje moet er af, dus werd dit de nieuwe versie:
…naar een zeilbootje,
De voedselproducenten van ons platteland en onze zee moeten er allemaal af, zo lijkt de boodschap van ‘het milieu’… Morgenavond 19:00 op Interessante Tijden TV zullen we die stellingname verder duiden met een nieuwe SDG-stoomcursus over de 2030 Agenda.
Het is gekte, maar er zit een methode achter.
- Iets opgestoken van deze reportage, steun Interessante Tijden en help mij dit werk mogelijk maken:
die bak rivierkreeftenvlees (NL 6039 eg) is dus Heiploeg en is dus Parlevliet & van der Plas, en daar loopt de Nederlandse overheid hard voor.
Klopt, P&P en Big Fish profiteren