Het Amerikaanse NOAA begint komend jaar proefvluchten met een U2-achtig vliegtuig (de NASA WB 52) in de Stratosfeer boven de tropen.
Dat doen ze net als twee eerdere vluchten- waaronder boven de Noordpool- in voorbereiding op mogelijke proeven voor geo-engineering, in het project SABRE (Stratospheric Aerosol processes, Budget and Radiative Effects).
In 2026 doen ze metingen in de zuidelijke hemisfeer. Je kunt het vluchtschema via deze link zelf inzien. Grootschaliger proeven om een zonnescherm te sproeien kunnen voor 2030 onderweg zijn.
Project Sabel (SABRE)
De NOAA werkt vanuit Boulder Colorado, waar ook een Ionosfeerverhitter staat opgesteld. De NOAA meet met SABRE hoe het transport van fijne stofdeeltjes (aerosolen) in die stratosfeer verloopt. Die metingen moeten ondermeer als nulmeting dienen. Een soort baseline voor ‘natuurlijk’ ter vergelijking met wanneer klimaatmanipulatie zal plaatsvinden met Solar Radiation Management.
Zoals hoofdonderzoeker Karen Rosenlof meldt voor de NOAA, worden de proeven wel degelijk met dat oogmerk gedaan:
“Satellites give us important information, but not everything we need to know. SABRE measurements will help to assess the increasing impacts to the stratosphere through space flight or deliberate climate intervention
Die uitspraak veronderstelt dat er veel meer op de rol ligt, dan nu bekend is in reguliere media.
Ik correspondeerde met de Britse onderzoeker Andrew Lockley, die zijn SATAN-project uitvoert in de stratosfeer. IN een eerder Satan-experiment lanceerde hij met ballonnen een kleine hoeveelheid (halve kilo) zwavelzuur in de Stratosfeer. Plannen zijn ontwikkeld om liefst miljoenen tonnen zwavelzuur te dumpen als zonneschild.
Grote reportage over SRM bij de BBC
Volgens Lockley is het dumpen van zwaveldioxide in de stratosfeer in gecontroleerde experimenten ‘geen vervuiling’. Hij vertelde dat er ook geen regulering bestaat rond dergelijke proeven. Iedereen die het wil uit naam van ‘de wetenschap’ kan iets uitprobreren.
Rosenlof van de NOAA is één van de academie-ambtenaren naast de Utrechtse jurist Frank Biermann (en zijn project voor het overschot aan volstrekt nutteloze academici van het Earth System Governance Network), die in een groot artikel voor de Britse Staatsomroep (BBC) over geo-engineering wordt aangehaald.
Rosenlof (NOAA) ventileert daarin de klassieke bedenking van de academie-ambtenaar die nog ‘meer onderzoek’ nodig heeft: Er zijn nog vele onzekerheden.
De BBC echoot het staatsnarratief. En tot slot scheldt ze op het eind- bij monde van een futuroloog Kim Stanley Robinson- alle critici uit die tegen miljardenverspilling zijn, het onbetaalbaar maken van energie en natuurvernietiging:
Meanwhile, on solar geoengineering specifically, Robinson is not convinced by arguments it would cause decarbonisation efforts to slow: “I think we’re past that moment. The imperative to decarbonise ASAP is just too clear now. Any climate sceptics left are frauds or fools.“
Die staatsomroepers zijn altijd zo polariserend… Kim Stanley Robinson is promotor van het globalistennarratief dat een ‘ministerie van de toekomst’ bepleit, net als het ‘Denkvooruit.nl’ dat wij in onze Interessante Tijden-uitzending al behandelden.
Oppositie tegen SRM groeit
Het artikel gaat vooral in op de groeiende oppositie tegen het idee van geo-engineering, specifieker dat je een zonnescherm van aerosolen in de stratosfeer spuit om een vulkaan te imiteren. Dat is Solar Radiation Management, waarbij een vloot vliegtuigen bewust de stratosfeer zou vervuilen met troep.
Een oppositie-site met enige invloed is geoengineeringmonitor.org, die in deze lijst een tiental verschillende technieken belicht. Naast het spuiten met troep om de zon te blokkeren, vind je daar ook vele technieken van wat ze ‘carbon removal’, CO2-verwijdering.
Dat je doet wat bomen al sinds het begin van de schepping doen maar dan omslachtiger en voor meer geld. Geoengineeringmonitor meldt, dat Afrikaanse landen op 29 februari tegen een (Zwitserse) motie stemden, om meer in te zetten op onderzoek naar geo-engineering als klimaatmaatregel onder het dictaat van Parijs uit 2015.
Voor de website project syndicate, argumenteert hun voorzitter Niclas Hällström dat geo-engineering ‘een gevaarlijke afleiding’ zou zijn van het werkelijke doel.
Hun (klassiek linkse) kritische insteek leunt vooral op het idee, dat je heftiger zou moeten inzetten op de CO2-politiek. Geoengineeringmonitor wordt gesponsord door de Heinrich Böll-stichting, een legaat gelieerd aan de Duitse ‘groene’ partij.
Die stichting had in 2023 liefst 89 miljoen euro te besteden in Europa voor campagne-doeleinden, voornamelijk gelden afkomstig van de Duitse regering.
Ze zijn een onderdeel van de Amerikaanse ETC Group (Action Group on Erosion, Technology, and Concentration), een linkse club activisten voor ecojustice. Die is 1977 voortgekomen uit een linkse actiegroep voor gelijkberechtiging van zwarte boeren in de VS uit 1933. Ze lijken raakvlak te hebben (Biofuelwatch) met linkse clubs in Nederland als Comité Schone Lucht.
Mensen die fel voor CO2-politiek zijn, maar dan van de puristische school.
Distantiëring van ‘chemtrails’
Wat opvalt is dat ze zich vrij expliciet distantiëren van de mogelijkheid van ‘chemtrails’: Het idee dat er uit vliegtuigen met diverse substanties gesproeid zou worden voor uiteenlopende doeleinden. Dat zou de legitieme oppositie tegen geoengineering maar schaden:
The growth and popularity of online “chemtrails” discussion indicates an existing level of distrust with the powers that be. Many believe that geoengineering is already taking place. An unfortunate side effect of this distrust is that many of the materials available online concerning geoengineering are based on extensive speculation rather than research and facts.
While the chemtrails discourse reflects a legitimate malaise about transparency, the actual effect of it is to promote opposition to geoengineering based on unfounded assertions, discrediting opposition to these practices in the eyes of many.
‘Aluminium aangetroffen in stratosfeer’
Of ‘ze’ ons daadwerkelijk op zo’n omslachtige wijze zouden willen vergiftigen, dat is voor mij nog een open vraag. Het verdienmodel er achter lijkt nogal onduidelijk. Ook is het ecotoxicologisch gezien nogal omslachtig om vanaf meer dan 10 km hoogte gif te sproeien.
Dan weet je nog helemaal niet zeker waar het terecht komt.
Wel behandelt Coen Vermeeren in zijn boek (dat ik net bestelde) voorbeelden, waar mensen na een regenbui monsters namen van wat er zoal neerkomt aan exotische chemie.
Op dat vlak doet SABRE ook onderzoek boven 15 km hoogte. Ze meldden afgelopen jaar oktober na hun arctische vlucht vanaf Fairbanks (Alaska), dat ze in de stratosfeer allerlei exotische metaaldeeltjes vonden. Dat linkte de NOAA aan terugkerende satellieten aan het einde van hun levensduur:
Using an extraordinarily sensitive instrument custom-built at NOAA in Boulder, Colorado, and mounted in the nose of a NASA WB-57 research aircraft, scientists found aluminum and exotic metals embedded in about 10 percent of sulfuric acid particles, which comprise the large majority of particles in the stratosphere.
Dat komt er vast niet door vuurwerk bij oud en nieuw:
They were also able to match the ratio of rare elements they measured to special alloys used in rockets and satellites, confirming their source as metal vaporized from spacecraft reentering Earth’s atmosphere.
De metalen die ze aantroffen op 14 km hoogte waren sporen van zilver, ijzer, lood, magnesium, titanium, beryllium, chromium, nickel, zink en lithium. Dat noemen ze ‘meteoric and re-entry metals’, dus stof afkomstig van meteoren en oude satellieten.
Dan zou er dus niet bewust mee gesproeid zijn, voor andere doeleinden. Vast staat dat met name de Chinezen grote plannen hebben met cloud seeding als methode om grote landbouwgebieden te kunnen beregenen.
Daar berichtte de New Scientist al over in 2018. Liefst tien miljard kuub extra neerslag zouden ze willen genereren in het Westen van China tegen de Himalaya aan.
Dat artikel bevestigt de eigen bevinding, dat je bij ‘weather modification’ patenten van de afgelopen jaren honderden Chinese patenten werden geregistreerd, zoals van het Shaanxi Weather Modification Centre.
Dergelijke sproei-operaties (deels met raketten) beogen juist geen vergiftiging van landbouw (een populaire samenzweringstheorie), maar de vergroting van neerslag voor meer opbrengsten.
Hoe het ook zij, ik heb Michael Rietveld van de Europeese HAARP nog weer nieuwe vragen gesteld. Ook ga ik nog even achter Karen Rosenlof aan. Vervolgens moeten we dan wat Nederlandse medeplichtigen weten te achterhalen. Ik hou jullie op de hoogte.
Wat de publicatievorm betreft van het werk van afgelopen weken: Ik werk nu met de ingenieurs van de Groene Rekenkamer samen. De bedoeling is dat eind deze maand een diepgravend en feitelijk artikel verschijnt over gebruik van het weer als technosfeer.
Zie voor een voorbeeld mijn eerdere verhaal over de Klimaatobsessierups, nu je weer al die belachelijke plastic vervuiling rond eikenbomen ziet hangen. Dat ging- ver voor ‘corona’- al over de One Health-benadering. Meestal loop ik een jaar of vijf a tien op de muziek vooruit, zo lang duurt het tot de rest het ook begint te zien.
- Blijf dus vooral data, feiten en tips sturen, en steun Interessante Tijden tot de onderste steen boven is bij Geo-engineering en chemtrails.