Tonijn in tonijnsalade stiekem vervangen door de stikstofbindende plant Lupine, zou vroeger consumentenbedrog heten. Nu heet dat ‘True Pricing’ en ‘Eiwittransitie’.
Peter Haring (Ex-Unilever) van True Animal Proteine Price Coalition (TAPP) beloonde ‘sustainability specialist’ Pauline Rosenberg voor dit lumineuze idee – Pauline’s Broodje Broekriem- met de eerste prijs True Price & Eiwittransitie.
Zij laat cateraar OSP (oa actief bij Wageningen UR) met de nieuwe receptuur experimenteren. Stilzwijgende productvervalsing is een communicatiestrategie bij de ‘eiwittransitie’, de door de VN/WEF gedwongen gang van gehaktbal naar tulpenbol. Voor dergelijke evenementen krijgt TAPP 3 ton euro van het Gieskes Strijbis Fonds, het legaat van een Rotterdamse olieboer.
Topdown opleggen VN-politiek aan bedrijfsleven
‘Food Transition Manager’ Peter Haring bekleedde tot zijn pensioen in 2020 leidinggevende functies bij Unilever (en DSM), ‘partners’ van Food Valley. Nu is hij dus de lobbyist van TAPP. Unilever (Serpil Tascioglu, tevens WEF) is met LNV (Marjan Beens)weer verantwoordelijk voor oprichting van de WEF-foodhub bij Wageningen UR.
Ngo’s als TAPP en de eerder genoemde Green Proteine Alliance (Food Valley, DRIFT) leggen de ESGs/SDG’s op aan bedrijven en overheden. Vervolgens zie je dan weer een kantine van een overheidsinstelling overstappen op ‘vegetarisch.’ Zoals Erasmus Universiteit Rotterdam: (thuisbasis van DRIFT/Urgenda)
Een dieet zonder vlees is veel minder belastend voor het milieu. Daarom heeft de EUR sinds 1 juli 2023 een aangepast cateringbeleid voor medewerkers. Cateringbestellingen bij Vitam kunnen sindsdien alleen nog vegetarische producten bevatten. Ook is het onmogelijk om melk of karnemelk te bestellen.
‘Bewustwordingsmiddel’
Saxion ziet het stiekem verwijderen van vlees uit kroketten bij Blijdorp als haar inspirerende voorbeeld, voor de dis met vlees noch vis (SDG2):
Deze stap wordt gezien als een logische voortzetting van de inzet van Saxion om bij te dragen aan het welzijn van mens en dier. Wenda Hans benadrukt dat de aanpassing in de catering ook bedoeld is als bewustwordingsmiddel. Ze haalt een voorbeeld aan van Diergaarde Blijdorp, waar men onopgemerkt een vegetarische kroket serveerde die door geen enkele bezoeker werd herkend als zijnde zonder vlees.
De gemiddelde kroket bij catering lijkt in de verte al niet meer op de ouderwetse vleeskroket. Maar een hongerige Blijdorper die voor zo’n veel te duur ding de portemonnee trok, slikt het toch maar door. Nu heet die voedselverarming voor de consument tegen steeds hogere tarieven dus ‘verduurzaming’.
Voor zulke marketing organiseerde TAPP een congres waarin ze ‘koplopers’ (deugers) in het zonnetje zetten. Ieder groot bedrijf heeft dankzij de 2030 Agenda al een ‘sustainability specialist’, bij Appie Heijn is dat Anita Scholte. Die zijn nodig om het jaarverslag groen te poetsen uit naam van ESG (environmental&social goals) en SDG’s.
Bij OSP is dat nu Rosenberg.
We citeren:
De sociale negatieve impact van tonijn uit de Malediven is groot. Ons broodje tonijnsalade smaakt daardoor toch net iets minder lekker. De oplossing? Nederlandse lupine toevoegen en het tonijngehalte verlagen in de receptuur. Even lekker, maar veel duurzamer en gezonder. Tests hiermee lopen momenteel in meerdere restaurants.
‘Ware Kosten’
Wie heeft ooit gemeten dat eiwitbom Tonijn minder gezond zou zijn voor een mens dan stikstofbinder en veevoer Lupine? Hier wordt dus een claim gedaan die niet door data is ondersteund maar door ideologie.
De druk tot productvervalsing komt van dus van boven. Vanuit de Verenigde Naties en ook de Wereldbank. Deze bepleitte in een lijvig rapport in mei dit jaar al voor een vleestax in landen als Nederland. Voor ‘het klimaat’ in 2050. Dan kom je in de dwangmaatregel-sector. De ngo’s zijn er om stemming te maken voor die dwangmaatregelen.
Het lijkt hier dat de ‘sociale negatieve impact van tonijn uit de Malediven’ er met de haren zijn bij gesleept. Je kunt de tonijn immers ook elders vandaan halen, van Australië tot Madeira. Verder: Welke Nederlander denkt er bij het bestellen van een broodje tonijnsalade aan islamitische tonijnverwerkers op de Malediven? Bij Malediven denk je aan tropische dure vakanties.
De TAPP is een afsplitsing uit 2018 van een andere ngo True Price Foundation (2012) uit Amsterdam van Adriaan Ruiz. Die hebben een zusterorganisatie, het Impact Institute. Dat is het Amsterdamse antwoord op DRIFT (Urgenda…)aan de Erasmus Universiteit. Die moeten met rapporten en studies academisch gewicht geven aan collectivistische VN-politiek.
TAPP breidt uit
De drijver achter het concept ’true price’ en mentor van Adriaan Ruiz is Worldconnector en bankier Herman Mulder, woonachtig aan de Apollolaan in Amsterdam Zuid. In 2022 kwam er een Europese lobbyafdeling bij. De bemensing laat veel mensen in de adviesraad zien, die ook in adviescommissies zaten van overheden. Zoals D66-goeroe Gerben Jan Gerbrandy:
The Foundation’s board includes Chairman Peter Haring (replacing Prof. Pier Vellinga on March 17, 2022), Secretary Edwin Bark, and Treasurer Linda Herms—all unpaid. General board members are Guusje van Tienhoven , Suzanne van der Pijll, and Maarten Tuinhof. Jeroom Remmers serves as the Executive Director.
An Advisory Board advises the organization, led by Chairman Gerben-Jan Gerbrandy and Prof. Jaap Seidel for international and Dutch affairs, respectively.
Die melden nu dat de Wereldbank ons nu ook van vlees en vis wil afhelpen. Voor ‘het klimaat’ in het jaar 2050.
‘Ware Kosten’ betekent dat je met belastingmaatregelen voedsel kunstmatig duur maakt, zodat duurdere productiemethodes concurrerend worden. Bij ‘groene’ energie gebeurt dat nu ook al. De overheid maakt via accijns en belastingen aardgas zo duur, dat windstroom en zonnestroom relatief minder duur lijken. Door stijgende energiekosten moet het lijken, alsof een warmtepomp concurreert met je ouderwetse CV.
‘Via belastingen betalen we samen de rekening’
Alle instituties van de overheid die volledig op subsidies draaien en de 2030 Agenda promoten, die verkopen ook dit concept. Zoals Milieucentraal stelt:
De true price gaat over wat een product de samenleving kost aan schade en geld om deze schade te herstellen. Kosten die je nu niet terugziet in de prijs van een product. Via de belastingen of op een andere manier betalen we uiteindelijk allemaal samen de rekening. Bijvoorbeeld de kosten om milieuschade te herstellen, maatregelen tegen droogte of wateroverlast, dierenleed, gezondheidsschade en onderbetaling van boeren en werknemers.
Onderbetaling van Nederlandse boeren is wel het laatste dat Milieucentraal interesseert. Immers, alle lastenverzwaringen door groene regeldruk zetten juist het inkomen van de veehouderij onder druk.
Het gaat hier uitsluitend om een globalistische ideologie, die dus via overheden en ‘coalities’ (public private partnerships = SDG17) wordt opgelegd. Naast belasting is ‘die andere manier’ dan betalen aan CO2-credits en ‘biodiversiteitscredits’.
Dus dat bedrijven uit de Offset-industrie optreden als groen belastingkantoor.
Gieskis Strijbis Fonds
De TAPP ontleent haar financiering ondermeer uit het legaat van een Rotterdamse olieboer, het Gieskes Strijbis Fonds. Dat loofde 3 ton lobbysubsidie uit om dit concept verder op te leggen aan bedrijven. Zodat je ook daar in de kantine met een broodje tevredenheid toekunt, een broodje rundvleesloze kroket met champignonragout.
Ze stellen dat gezondheid zou verbeteren:
De urgentie voor het beprijzen van externe milieukosten is niet alleen noodzakelijk om de klimaat- en biodiversiteitscrisis te helpen oplossen, maar ook om de gezondheidscrisis te verkleinen.
Die claim is opmerkelijk, aangezien nota bene het Voedingscentrum (volgens de Wob-documenten van Wobber Marc van der Vegt nog stelde dat dierlijke eiwitten veel hoogwaadiger zijn dan vega en vego:
Van gehaktbal naar tulpenbol?
Mensen met een veganistische eetstoornis zie je ze vaak juist uitdijen, omdat ze honger houden dankzij hun laagwaardiger voeding. Gaan ze allerlei zoete dingen bunkeren. Of ze zijn juist graatmager. De veehouderij en visserij bestaan juist, om laagwaardige eiwitten met een dier er tussen om te zetten in hoogwaardig eiwit.
De True Price Foundation krijgt van Gieskes Strijbis Fonds nu ook een startsubsidie van 3,5 ton euro om naast de Europese lobbycoalitie een ‘Global’ Partnership op te zetten.
En zo zie je dat er in Nederland dus een omvangrijke deugindustrie is opgetuigd, die een verdienmodel bouwt rond VN-politiek. Die masseren de geesten met campagnes. Vervolgens wanneer voldoende kikkers in de kruiwagen zitten, komt er dwingende regelgeving om de rest in te lijven bij voedselcollectivisme van de Verenigde Naties, dat weer met het WEF en al haar multinationals een pact sloot in 2019/.
De foto’s van lupine die ik maakte in Kamp Westerbork zijn illustratief voor de sfeer bij zulke collectivistische maaltijden, Pauline’s Broodje Broekriem. Straks dus tulpenbol in plaats van gehaktbal bij Wageningen UR?
- Steun Interessante Tijden voor onderzoek naar invloed globalisme op het nationale voedselsysteem
En kijk ook Interessante Tijden TV over dit thema:
Milieucentraal is een overheids instelling, opgericht door de overheid, betaald door de overheid.
Het claimt ‘onafhankelijk en objectief’ te zijn, maar is verre van dat. De overheid ondermijnt hiermee de democratie (de ‘rechtsstaat’) door ngo’s en multinationals directe invloed en sturing uit te laten oefenen op beleid waar stemgerechtigden hebben laten weten er anders over denken.
Een dergelijke onbetrouwbare overheid die dwang toepast/wil toepassen op haar burgers noemen we ook wel een dictatuur of een fascistische totalitaire autoritaire controlestaat.
Net een heerlijk haas biefstukje gebakken!!
In de roomboter zonder Krekelsaus.
Alles dat rent, vliegt en zwemt is gezond.
John West/ AH: “Geniet met John West vegan van heerlijke visvrije tonijn. Van nature rijk aan eiwit en klaar voor gebruik. Zowel warm als koud lekker! Heerlijk in bijvoorbeeld pasta’s en op brood.”
Kips heeft net een soortgelijke nieuwe campagne voor vegan ‘leverworst’.
Boycotten die lui.