De afgelopen drie decennia zagen we hoe een representatieve democratie die door kiezers verantwoordelijk gehouden wordt, werd vervangen door een publiek-privaat kartel. Dat kartel stelt internationale belangen en verdragen boven landsbelang.

Dat was officieel ook het doel van de Agenda 21 voor ‘duurzame ontwikkeling’ (1992), zoals je letterlijk kunt lezen in die agenda van de Verenigde Naties, onder het doel ‘Strengthening the Role of Major Groups.’

Representatieve democratie moest worden vervangen door private ‘participatie’ om VN-politiek uit te voeren. Coalities van Milieuclubs werden zo tot (juridische) terreurorganisaties gemaakt tegen bestaand gebruik van de natuur. Die clubs boeken nu naar eigen zeggen nul natuur- en klimaatwinst. Terwijl ze nog nooit zo schatrijk waren.

Strengthening the Role of Major Groups
De meeste mensen- ondergetekende incluis- komen eenvoudigweg niet door al die honderden pagina’s wollig VN-proza van ‘niet bindende’ verdragen heen. Dankzij het Amerikaanse Initiatief ‘The Price of Freedom’ word je echter weer letterlijk met je neus op de feiten gedrukt.

De meeste Kamerleden zijn er kwalijk van op de hoogte, net als journalisten. Die blijven gefocust op ‘de politiek’ en ‘Den Haag’, en misschien nog een beetje Brussel. Onbekendheid met inhoud, is echter geen maat voor ‘invloed’. Het staat er letterlijk onder het hoofdstuk ‘Strengthening the role of Major Groups‘:

Non-governmental organizations play a vital role in the shaping and implementation of participatory democracy. Their credibility lies in the responsible and constructive role they play in society. Formal and informal organizations, as well as grass-roots movements, should be recognized as partners in the implementation of Agenda 21.

The nature of the independent role played by non-governmental organizations within a society calls for real participation; therefore, independence is a major attribute of non-governmental organizations and is the precondition of real participation.

Participatie, klinkt te mooi om waar te zijn
‘Participatie’ wordt dus aangeprezen als de nastrevenswaardige vorm van democratie. Maar participatie met wat? Met de klimaatdoelen en biodiversiteitdoelen van de VN, waarbij je over de plaats van de komma mag meebabbelen op inspraakavonden.

Zie ook dit VNG-document ‘aan de slag met participatie’ over het Wetsvoorstel Participatie op Decentraal Niveau, uitvloeisel van de Omgevingswet. (2023)

Participatie betekent in de praktijk de uitholling van representatief democratisch bestuur, dat je via verkiezingen verantwoordelijk kunt houden. In de praktijk springen schatrijk gesubidieerde ngo’s in dat gat. Daaronder valt ook het World Economic Forum, dat in 2019 met de VN een pact sloot.

Participatieve democratie, het klinkt loffelijk, alsof je praat over de invloed die Zwitsers in Kantons via referenda hebben. Maar in de praktijk betekent dit, dat door ‘filantropie’ en de Vierde Macht schatrijk gemaakte belangenclubs een democratisch vacuum mogen vullen.

Terwijl vanuit de Verenigde Naties de in beton gegoten hoofdlijnen komen, die zij bepleiten op gemeentelijk (Klimaatverbond), provinciaal (Milieufederaties) en landelijk niveau (Natuur & Milieu/Groene 11).

Vervolgens bepalen die hoofdlijnen de weg van de nationale en lokale overheden via ‘akkoorden’. Daar mag dan iedereen aanschuiven en invloed op uitoefenen, behalve de partij die het moet betalen: De kiezer/burger. Wat eerder nog een beetje stiekem gebeurde, dat komt nu dus bovengronds in de Omgevingswet.

Voor 1995 (tijdens Paars) alles instellen
Die uitholling van de representatieve dempocratie, ten gunste van internationale VN-doelen was dus van het begin af aan boze opzet. In het gronddocument van de Agenda 21 wordt gesteld, dat ondertekenaars voor 1995 zo’n middenkader van ‘ngo’s’ in het zadel moeten helpen bij implementatie van de Agenda 21:

By 1995, a mutually productive dialogue should be established at the national level between all Governments and non-governmental organizations and their self-organized networks to recognize and strengthen their respective roles in implementing environmentally sound and sustainable development.

Er staat niet letterlijk ‘overlaadt ngo’s met miljoenensubsidies en giften van miljardairs’. Maar dat is wel wat de genoemde ‘support’ in de praktijk werd. Wie nog niet het verband begreep tussen ‘biodiversiteit’ en ‘klimaat’. Die zijn twee kanten van de zelfde medaille.

• Klimaatpolitiek maakt van CO2 een kredietvorm op basis van klimaatschuldpapier.
• Terwijl ‘biodiversiteit’ een metafoor werd voor ‘landoppervlakte.’

Robert Alkemade en het PBL versmalden ‘biodiversiteit’ (variatie in soorten en populaties daarvan) met hun MSA-meetlat tot ‘oppervlakte.’ De CO2-voetafdruk is een meetlat die stelt dat je CO2-uitstoot is om te rekenen in hectares, via bomenplant.

Klimaatbeleid maakt je CO2-‘uitstoot’ tot kredietvorm. Een ton CO2 kost op de ETS-emissiemarkt al meer dan 80 euro. Hoeveel is 1+1? TWEE! Jij complotdenker!! Met CO2-krediet land en ruimte opkopen/claimen = Agenda 21. Dan verklaar je ook de inzet op ruimteverslindende energievormen als ‘duurzame energie’…

En het idee dat gesloten reservaten de enige manier zijn om natuur te beschermen. (Tegen wie? Bestaand gebruik!)

Praktijkvoorbeeld: Stichting de Noordzee
In 2010 was ik nog een ‘gewone’ journalist, die zich nooit had verdiept in de verregaande invloed van Verenigde Naties-politiek. De PVV was toen net verkozen in het Kabinet Rutte 1, en we hadden toegang tot Kamerleden in de regering. Met visser Jurie Post dachten we: Hee, als we gekozen volksvertegenwoordigers in de Tweede Kamer overtuigen van de kwalijke invloed van ngo’s als Stichting de Noordzee.

…en die neem je hun subsidie af..Dan is het ‘weg NGO’, klus geklaard.

Anderen waren in die tijd op het zelfde idee gekomen. De VVD was nog een partij die niet alleen voor multinationals opkwam maar ook voor het MKB. De SMOM-subsidies verdwenen al in 2010. En hoera: Stichting de Noordzee, dat haar hoofdinkomen ontleende aan het LNV-ministerie en VROM, raakte ook haar subsidie kwijt van ruim een miljoen euro.

Met dank aan CDA-Kamerleden en de PVV.

Victorie.  Dacht je.

Maar nee, nog geen twee jaar later sprong de Postcode Loterij bij. Vervolgens stapte het Amerikaanse Oceana (opgericht door Pew en Rockefeller Brothers Fund) in het gat. En inmiddels regent het miljoenen bij deze niet gekozen organisatie, een partnerorganisatie van Natuur & Milieu (in zelfde pand gevestigd) die deel mag nemen bij allerlei zogenaamde publiek-private ‘akkoorden’.

Zoals het Noordzee-‘akkoord’ dat onze visserij halveerde ten gunste van zandwinning, windmolen-industrieterrein enz..Of denk aan het SER Energie-‘akkoord’ of het Grondstoffen-‘akkoord’. Die ‘akkoorden’ verlopen allen volgens het Agenda 21-boekje.

De kwalijke invloed van Wageningen UR
Nu snap je waarom het onmogelijk blijkt, om de invloed van ngo’s in te dammen. Omdat het gehele bestuursmodel van Nederland sinds 1992 op die invloed is ingericht. Pas sinds het de 2030 Agenda heet met al die 17 SDG Doelen (2015) kwam het ondergrondse beleid bovengronds.

Het bouwen van een publiek privaat kartel rond ‘de doelen’ heet nu SDG17: Building Partnerships for the Goals.

Wie enige boze opzet suggereert, die schijnt ‘complotdenker’ te zijn. Maar het staat er letterlijk en het is een idee dat ookTony Blair (Third Way) en Bill Clinton overnamen…Nederland was daarbij het beste jongetje in de Europese klas, beginnend met Ed Nijpels, Hans Alders enz, die via Nationale Milieubeleidsplannen de weg effenden voor massieve ngo-financiering.

Op Europees niveau was Hemmo Muntingh (eerder ook bestuurder bij Waddenvereninging en Milieudefensie) de wegbereider, die de LIFE+subsidiepot voor milieuclubs opstelde. Daar vloeien nu miljarden euro’s uit voor klimaatagitatie en ‘biodiversiteit’. Op nationaal niveau speelden Pieter Winsemius en Ed Nijpels hier een doorslaggevende rol.

• Klimaat en Natuur hebben daar nul komma nul profijt van gehad. Sinds ze hiermee in 1992 begonnen en er MILJARDEN subsidies vloeiden naar milieuclubs, gaat het immers alleen maar slechter volgens die zelfde clubs die al meer dan een halve eeuw bestaan: Zonder enig positief effect dus.
• De enige rol die milieuclubs vervullen in ‘coalities’ is (juridische en campagne) terreur tegen bestaand gebruik van de natuur, betaald door hun overheid en ‘filantropie’ (Postcode Loterij en miljardairs)

De uitholling van de representatieve democratie voor de Agenda 21 is door aanwijsbare personen in Nederland uitgevoerd. Met het Koningshuis als voornaamste aanjager. (Ze financierden via Buitenlandse Zaken het Brundtlandrapport en het Earth Charter)

Vanavond komt bij Interessante Tijden TV het Wolvenvrouwtje terug in de uitzending. Die laat zien wat voor corrupte puinhoop Nederland werd dankzij die Agenda 21 politiek. Privaat belang wordt zo verheven tot een publiek bekostigd beleid, waarvoor medewerkers van Wageningen UR miljoenenfacturen kunnen indienen.

Via Woo-verzoeken haalt Annemieke al die documenten boven, die van onschatbare waarde zijn voor op feiten gebaseerde artikelen. KIJKEN!

• Wie mij en Afke blij wil maken voor de Kerst, overweeg een donatie voor al het uitzoekwerk. Dank voor alle donateurs die mij ondersteunden, zonder jullie kon ik dit werk al lang niet meer doen.

Donatie bedrag:

€

Doneren