Eindelijk valt het kwartje van Blended Finance
Onder de modekreet Blended Finance – een bedenksel van het World Economic Forum, met Nederlandse medewerking (Climate Fund Managers/FMO)– zouden publieke ontwikkelingsbanken privaat kapitaal aantrekken voor ‘duurzaamheid’, duizenden miljarden, door private investeerders met belastinggeld een risicoloze belegging te garanderen.
Recent onderzoek toont, dat bij 137 miljard dollar aan ‘blended finance’-ontwikkelingsprojecten van de Wereldbank sinds 2016 de verhouding publiek-privaat kapitaal op een verhouding 71-29 blijft steken. Westers belastinggeld blijft dus de kern van dit financieel product voor ‘groene’ beleggers.
Een publiek private geldconstructie van de FMO (de Nederlandse versie van de Wereldbank) met Stichting Nederlandse Vrijwilligers (SNV) met 200 miljoen euro Nederlands belastinggeld
Blended Finance is de modekreet in ontwikkelingsland, sinds de Nederlandse regering met het World Economic Forum in juli 2015 het ‘Blended Finance Launch Event’ hield in Addis Abbeba. Om ‘duurzame ontwikkeling’ te bekostigen waren voortaan niet ‘billions’ nodig maar ’trillions’ (duizenden miljarden)
In 2024 zouden er volgens Impact Investor ongeveer voor 15 miljard dollar aan zulke publiek-private deals tot stand zijn gebracht. Dat is drie keer zoveel als het jaar ervoor.
Maar nog steeds dus geen duizenden miljarden…
Climate Fund Managers werd in april 2015 opgericht door Andrew Johnstone, de Zuid Afrikaanse Sanlam Group en FMO als eerste ‘blended finance’ initiatief. Het zit gevestigd bij het Kabinet van de Koning
Blended Finance zou het wondermiddel worden om die astronomische bedragen binnen te hengelen. In de praktijk betekent dit, dat Westerse belastingbetalers het durfkapitaal worden van Blackrock cs.
In het kort betekent die ‘gemengde financiering’ dat je met alléén publiek geld van ontwikkelingsbanken niet de planeet kunt redden. Dus moet je private investeerders aantrekken voor co-financiering van ‘duurzame’ ontwikkeling. Zoals voor een klimaatneutrale waterput in Nigeria of een windturbine in Kenia.
Zulke projecten waarop niemand in een vrije markt zou zitten wachten noemen ze bij ontwikkelingsbank FMO ‘frontier markten’…
Om private investeringen te ‘mobiliseren’, dus lekker te maken werden vervolgens lokkertjes bedacht. Belastinggeld via ontwikkelingsbanken moet de risico’s afdekken, en de private partij kan gegarandeerd cashen. Eventueel met medewerking van een miljardair en z’n filantropiefonds.
Het beste zou je deze mensen allemaal doodschieten of middeleeuws terechtstellen
Het in 2020 gelanceerde ‘impactfonds’ Invest-NL van oud-minister van Financiën Wouter Bos omschrijft ‘de meerwaarde van blended finance’ zo:
“Door het strategisch inzetten van deze publieke subsidies of financieringsinstrumenten met gunstiger voorwaarden dan de markt, kan er meer risico worden genomen en/of kunnen onrendabele delen afgedekt worden.”
Sophie Hermans heeft Invest-NL voor de periode 2026-2029 nog eens een kwart miljard euro publiek durfkapitaal toegezegd voor ‘blended finance’, aldus een onderzoek van april dit jaar.
Publiek geld als durfkapitaal, SDG Loan Fund FMO
‘First loss’
De Westerse belastingbetaler staat bij Blended Finance dus garant voor winstgevendheid van een slecht financieel product. Een typisch voorbeeld van zo’n Blended Finance-constructie vinden we nu bij de Nederlandse (publieke) Ontwikkelingsbank FMO (Nederlandse Financierings-Maatschappij voor Ontwikkelingslanden, opgericht 8 juli 1970)
Die lanceerden recent met het Duitse Allianz een SDG-leenfonds, ter grootte van een miljard euro. Wie dekt de risico’s voor private instappers? U en ik.
De zogenaamde ‘first loss’ van dit fonds, een slordige 90 miljoen euro komt uit de belastingpot via het Ministerie van Buitenlandse Zaken. De miljardairs van de McArthur Foundation zegden bij instap toe om 25 miljoen dollar bij te leggen, dus een euro of 22 miljoen.
Investeringsrapport FMO 2025
De FMO heeft mondiaal nu voor 1,3 miljard euro aan projecten met hoog risico uitstaan.
Wanneer deze floppen past de belastingbetaler bij. De FMO heeft meerdere publiek-private financieringsfondsen uitstaan. Een andere is het Dutch Fund for Climate and Development, dat de publieke bank uitbaat met het Wereld Natuur Fonds en ontwikkelingsorganisatie SNV, en Climate Fund Managers gevestigd bij het kabinet van de Koning.
Dat Climate Fund Managers werd opgericht in april 2015 door Andrew Johnstone, de FMO en de Zuid Afrikaanse beleggingsmaatschappij Langnam. Zoals hij op z’n Linkedin Pagina meldt:
CFM’s purpose is to end the climate crisis through the raising and deploying of blended finance funds in partnership at scale and at pace.
CFM manages two emerging market infrastructure funds focused on climate change mitigation and adaptation: Climate Investor One, a c.1 billion USD fund focused on renewable energy, and Climate Investor Two, a c.1 billion USD fund focused on water, sanitation and oceans infrastructure.
CFM is currently raising its third fund, Climate Credit Fund, a 1 billion USD target private credit fund and preparing for a fourth fund focused on green hydrogen.
Dikke kans dat de Oranje Maffia familie hier ook een duit in heeft zitten. Want waarom anders zit CFM gevestigd in het Kabinet van de Koning? Het Ministerie van Buitenlandse Zaken heeft hier 200 miljoen euro Nederlands belastinggeld in gepompt, aldus deelnemer SNV (Stichting Nederlandse Vrijwilligers):
The Netherlands Ministry for Foreign Affairs has allocated €200 million to the DFCD for the period 2019–2027, with a target of impact by 2037.
In addition, FMO has received guarantee funding from the European Commission, enabling them to increase their investment portfolio by €240 million. This means that over this period, the DFCD will manage a total investment fund of €440 million.
Met Deloitte monitor
Het zal lezers niet verbazen wie ‘Blended Finance’ hebben bedacht: de kapitaalhaaien en miljardairs bij het World Economic Forum, samen met accountingmultinational Deloitte en de OECD.
Onder het motto ‘Redesigning Development Finance’ ontwierpen ze nieuwe financiële producten voor hun miljardairsvriendjes, opgevolgd door ontwikkelingsbanken als de Wereldbank.
Er werden bijvoorbeeld financiële constructies bedacht, waarbij publieke ontwikkelingsbanken instappen als ‘junior’ investeerder. Die krijgen rendement op een project, vergelijkbaar met de (lagere) rente op schuldpapieren. (Bonds, obligaties)
Terwijl private partijen instappen als ‘senior’ investeerder, die een veel hoger rendement vangen als ‘aandeelhouder’.
Bron van gemelde ellende
Alle risico was altijd voor de publieke partij. Zulke lokkertjes heten dan ‘mobilisatie van klimaatfinanciering.’ Het moet zo lijken, alsof private investeerders wezenlijk bijdragen aan ontwikkelingshulp. Maar in de kern blijft de Westerse belastingbetaler de leverancier van ‘billions tot trillions’.
Dat blijkt ook uit het Infrastructure Monitor Report van de Wereldbank in 2023 over Blended Finance. Na acht jaar ‘blended finance’ blijkt dat bij de Wereldbank de financieringsratio publiek-privaat op 71-29 lag. Per publieke dollar legden private investeerders hooguit 40 cent bij op in totaal 137 miljard dollar aan projecten.
‘Mobiliseren’ betekent: lokkertjes met belastingggeld waarmee je privaat risico afdekt
Zij baseren zich op de Convergence-database. Convergence is de accountingfirma voor ‘blended finance’ die door het World Economic Forum is opgericht. Die publiceren sinds 2017 de vorderingen die dit financiële product maakt, onder het motto ‘blending global finance’.
- Steun mijn uitzoekwerk met een tikkie klein of groot via https://tikkie.me/pay/lu1aeau75inort4j22fp
“Het album van Metallica ‘Kill’m all’ heeft sinds 1981 nog niets aan zeggingskracht ingeboet.”
Naar ik begrijp doel je niet meer op groepen als kansenparels en Eritreeërs.
Hoewel, als de vos de passie preekt, boer pas op je ganzen.
Trek de dekens af van de 30 40 en 50 jarigen en gooi een emmer ijskoud water over ze heen.
Bij de rest is het bijna allemaal al gedaan de afgelopen 5 jaren!!
Geen medelijden met hen die onder de dekens blijven liggen.
Selluf wete toch!