De systeemmedia schreeuwden moord en brand over de importheffingen die Donald Trump invoerde. Maar zij houden zich stil over de CO2-tariefmuren die de Europese Commissie invoert per 1 januari 2026. De import van goederen als staal, aluminium, cement en meststoffen van buiten de EU krijgt dan een CO2-prijs, een ‘koolstofcorrectie’.

Iedereen die zulke goederen importeert met een bestelling boven de 150 euro, moet daarvoor aangifte doen bij de Douane en de Nederlandse Emissieautoriteit. Die regels zijn weer het gevolg van de in oktober 2023 van kracht geworden Carbon Border Adjustment Reserve (CBAR) van de Eurosovjetunie. Drijvende kracht daarachter zijn de Centrale Banken, die CO2 in het geldstelsel willen opnemen.

De redenatie achter die CBAR is dat je eigen duurdere productie- dankzij klimaatbeleid- meer concurrerend wordt, wanneer je de tegenpartij kunstmatig duurder maakt. De EU voert kortom een groene tariefmuur in. Wanneer ze in het buitenland goedkoop kunnen produceren omdat ze geen klimaatgek zijn, dan maakt de Europese Commissie ze met belastingen duurder.

En plots kan de klimaatkreupele industrie van Europa weer ‘meekomen’…Zoals de Belastingdienst stelt:

“importeurs van CBAM-goederen vanaf 1 januari 2026 CO2-certificaten aankopen om de CO2 te corrigeren die is uitgestoten bij de productie van de ingevoerde goederen. Jaarlijks moeten evenveel CO2-certificaten worden ingeleverd als dat er CO2 is uitgestoten bij de productie van de geïmporteerde CBAM-goederen. 1 certificaat staat daarbij gelijk aan de uitstoot van 1 ton CO2.”

Handel in hete lucht (CO2)
Dit beleid komt voort uit de ambitie om aan CO2 een geldwaarde toe te kennen. Europa heeft als enige continent ter wereld een ETS-emissiehandelsysteem. Daarin doen nu de grootste 250 bedrijven van Nederland mee, zoals de grote energiereuzen. De prijs van een ton CO2 ligt daar nu op ongeveer 70 euro.

Dat betaal je dus voor een ‘recht’ om een ton CO2 ‘uit te stoten’. De prijs van die rechten stijgt naarmate meer bedrijven (moeten) deelnemen terwijl de hoeveelheid emissierechten geleidelijk afneemt. Tot Net Zero, nul in 2050. De verwachting van accountingmultinational PWC is dat de CO2-prijs in 2030 boven de honderd euro is gestegen.

CO2 wordt dus een financieel product, wanneer je besluit dat een emissierecht door een emissieplafond steeds duurder- want schaarser- wordt.

Dat ETS systeem volgde op het Kyotoprotocol uit 1997. Toen werd het 22 jaar oude (van IIASA) idee van CO2-beprijzing uit de kast gehaald. Amerika stapte daar uit, maar VS-vazalcontinent Europa ging er samen met Japan in verder.

Shell en Maurice Strong (Verenigde Naties) richtten vervolgens de IETA op, de International Emissions Trading Association. Die gingen vervolgens die CO2-‘markt’ optuigen in Europa die er in 2005 daadwerkelijk kwam.

Geen gram CO2 mag ongenoteerd blijven
De Europese Commissie  lanceerden in 2021 al de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD), die januari 2023 van kracht werd. Dit betekent dat je gedragsaangifte moet doen voor de Europese Commissie, hoe je helpt haar klimaatdoelen te halen. De rijksoverheid werkt momenteel aan de Wet Implementatie Richtlijn Duurzaamheidsrapportering. Die moet dit jaar in werking treden.

Een voorproefje hiervan, is dat bedrijven met meer dan 100 medewerkers sinds afgelopen jaar een CO2-rapportage moeten bijhouden van hun personeel. Die moeten ook van hun toeleveranciers weer weten wat hun CO2-‘uitstoot’ is. Zo ontstaat een geheel nieuwe boekhoudingsindustrie, waar accountingmultinationals als KPMG een extra boterham mee verdienen.

KPMG-CEO Stephanie Hottenhuis ‘verwelkomt’ de richtlijn alvast op de website van de accountingmultinational. KPMG werkt nauw samen met het World Economic Forum om de gedragsaangifte internationaal uniform te maken.

Het aantal grote Europese bedrijven dat verplicht zijn deugdzaamheid moet rapporteren stijgt dankzij de CSRD van een kleine twaalfduizend naar 49 duizend voor 2028. Stapsgewijs moeten tot 2030 dan steeds meer bedrijven zo’n bewijs van groen gedrag overhandigen, te beginnen bij beursgenoteerde ondernemingen.

Tot ook het gehele mkb met de billen bloot moet over zijn CO2.

Kadootje van Centrale Bankiers
Gaandeweg zul je als zelfstandige steeds meer richting de overheid je groene gedrag moeten verantwoorden. Er mag uiteindelijk geen grammetje CO2 meer ongerapporteerd blijven. De Europese Centrale Bank (ECB) vindt nu dat de CSRD uitgebreid moet worden naar het midden en kleinbedrijf. Dat stelt de organisatie ‘Corporate Disclosures’ op haar website op 9 mei.

Het zijn namelijk Centrale Bankiers die de aanstichters van dit alles zijn. Je kunt dat ook zien in dit rapport van de Financial Stability Board.

Dat is de politieagent van Centrale Bankiers richting het geldstelsel en private banken, die in 2009 werd opgericht.

In reactie op de kredietcrisis ontwierpen ze manieren om je CO2 te verantwoorden in je bedrijfsvoering. In bovenstaande grafiek geven ze de CO2-prijs weer, die bij het Net Zero scenario stijgt naar meer dan 600 dollar per ton. Ook geven ze aan wat de impact van beleid zal zijn op het mondiale BBP.

Ik ga me daar nog verder in verdiepen, maar dan weet je dus in welke richting die ‘groene’ bankiers nu denken. We graven verder, en mocht je de voortgang willen steunen doe dan een tikkie klein of groot in onze collectezak, via https://tikkie.me/pay/lu1aeau75inort4j22fp

.