In deze zaterdagse impressie wat schetsjes van ons donderdagse bezoek aan bergdorp Kritsa, getiteld ‘Mooie Zooi’. Vandaag zitten we binnen, en kijkt Afke Netflix terwijl ik mijn werk voortzet achter de schrijfmachine.

Tot onze spijt maar met waardering voor de vruchtbaarheid van het land, regent het hier nu al twee dagen.

Vanochtend dik onweer, wat trouwens spectaculaire foto’s oplevert hier in de bergen van het Lasithi Plateau. Die foto’s krijg je hier niet te zien, want het kabeltje van de camera ben ik vergeten mee te nemen. 

Kritsa is een prachtig bergdorpje, waar je zo nog een historische film op kunt nemen. Dat schijnen de Grieken ook gedaan te hebben. De kruisiging van Jezus kreeg bij hen Kritsa als decor. De mensen zijn hier gezond christelijk orthodox.

Dat biedt een zekere garantie tegen woke-rotzooi waar je in Nederland door die linkse rotoverheid en haar systeemmedia mee wordt doodgegooid. Geen homovlaggen hier of andere meuk, en ook bijna geen arabische uitvreters/kansenparels zoals die onze steden overspoeld hebben. Ook zie je nergens windturbines, en ook geen zonnepanelen.

Wat een prachtland!

Wel is er hier in de buurt een Grieks Antifagekkie ijverig geweest met het onderkalken van straatmeubilair met de tekst ‘Free Palestine’.

Het dorp Kritsa niet. Dat is vormgegeven met de Griekse Slag, dus dat her en der de boel lijkt in te storten of half is afgemaakt. Maar dat heeft dan zijn eigen charme.

Jaarlijks komen op Kreta vier miljoen toeristen. Een heel verschil met het anderhalf keer kleinere Mallorca, waar zestien miljoen toeristen het eiland overspoelen.

Hier kun je dus allerlei prachtige (haven)plaatsen en baaien bezoeken zonder dat de massa je voor de voeten loopt. In Mallorca kwam je bij ieder authentiek bergdorpje in de file te staan. Een ander verschil, de wegen zijn in Griekenland smaller, kronkelender en vaak slechter.

Dus je moet een betere chauffeur zijn om op sommige plekken te komen.

We wilden aanvankelijk het vissersplaatsje Myrtos bezoeken aan de Libische Zee. De Routeplanner stuurt je dan richting een kronkelig geitenpaadje omhoog het gebergte over, waar je met de auto niet kunt keren. Met stijgingspercentages van +20 procent. Dat risico ging ik met deze huurauto niet aan.

Kom je een tegenligger tegen. En dan moet je bij een helling van 20 procent achteruit rijden tot je half boven het ravijn hangend kunt plaats maken. Nee dank u. Daar hebben die Grieken hier hun Toyota 4×4’s voor en motorfietsen.

Vanaf ons plateau moet je tenminste een uur over haarspeldbochten naar beneden kronkelen om bij een plaats van betekenis te komen. Dat heeft voor- en nadelen. Het voordeel is dat de routes erg mooi zijn, de natuur fantastisch. En ben je toe aan een pitstop dan is zelfs in het meest afgelegen dorpje een Taverna open.

We hebben opnieuw geen filmpje opgenomen voor Interessante Tijden TV. Want het is verdorie vakantie, terwijl ik toch al blijf werken hier aan artikelen en content. Dat is het mooie van mijn werk, je kunt het ook doen in een mooi land, in plaats van dat lelijke overbelaste Nederland.

Wil je nog iets van deprimerende substantie lezen, dan kun je mijn column voor De Andere Krant nog doornemen over het Deugkapitalisme. Die marxistische vorm van geldklopperij voor ’the common good’ is uitgedokterd door het vehikel voor ‘Inclusive Capitalism’ van Lynn Forester de Rothschild en door het World Economic Forum.

Je verwacht het niet (…)

Inmiddels kijkt Afke maar Netflix. Terwijl ik de regen benut om mijn reportage voor de Visserijnieuws over de Griekse visserij te maken. Dat is het leuke van mijn werk, je kunt het ook vanuit een mooi land doen, en niet in dat lelijke van windturbines, beton, staal en glazen blokkendozen vergeven totalitaire rotland Nederland.

Nu hebben we twee dagen het zelfde weer als Nederland, zodat je kunt zeggen: Ga dan naar Texel.

Ware het niet dat je daar twee keer zo duur uit bent voor een verblijf met kutweergarantie en Hollandse horecateleurstelling in karige nepnatuur van Staatsbosbeheer met grrrooote grrraaazers voorzien van informatiebordje waarop de bedoelsoorten staan. Na alweer zo’n natuurherstelproject ’tegen stikstofdepositie’ waar subsidies worden omgezet voor ecologische bureaus.

Hier breekt de zon zo weer door en het geeft toch aardige plaatjes, die je te zien krijgt wanneer ik mijn camera aansluiten kan. Prachtland met fantastische natuur, de vale gieren cirkelen hier over de bergkam, magnifieke baaien met zelfs in de goedkoopste taverna nog het beste eten met enkel verse producten van het land en de zee, mooie mensen met karakteristieke koppen, de relaxte levenshouding,…

Wat kijken WIJ er naar uit om maandag weer naar Nederland terug te gaan. 🙂 NOT

Donatie bedrag:

€

Doneren