De Bank der Banken (BIS) in Basel ontwerpt met de Verenigde Naties een nieuw digitaal financieel product, gedekt door de klimaatbeloften (Nationally Determined Contributions) die landen als Nederland aangingen in Parijs.

Dat heet het Genesis-project. Daardoor worden ‘groene’ schulden die overheden voor ‘Parijs’ aangaan- bijvoorbeeld om 200 miljard euro aan netverzwaring te betalen en windturbines op zee- worden net als staatsobligaties verhandelbaar.

Je kunt dat lezen in de presentatie lezen van WEF-mevrouw Benedicte Nolens, het hoofd van de BIS Innovation Hub in Hongkong. Zij is de Blockchain en Digital Assets-vrouw van de BIS. Zoals ik al voorspelde: Genesis toont dat klimaatbeleid het onderpand wordt van een nieuwe Central Bank Digital Currency.

Groene Bloedzuigers in Basel
Opvallend dat de bloedzuigers van de BIS opnieuw de Bijbel als referentiepunt nemen. Genesis, Het Begin. Dit is dus niet zomaar een experiment. Genesis past als een puzzelstukje in de vijf zaken die ik jullie al eerder voorschotelde:

1. carbon accounting standards, zoals nu in een nieuwe VN-commissie samengepakt, het Paris Agreement Crediting Mechanism dat verwijst naar artikel 6 van dat dictaat.
2. het netwerk voor vergroening van het financiële stelsel van Klaas Knot (NGFS) en Mark Carney (huidig premier Canada)
3. de ambitie om privaat geld aan te trekken voor financiering van klimaatpolitiek (blended finance, zie mijn column in De Andere Krant komende week)
4. staatsbedrijven als Tennet die ‘groene’ schuldpapieren op de geldmarkt brengen, zie mijn column in De Andere Krant, omdat ze alle kabelaansluitigen van windturbines op zee in Nederland en Duitsland moeten financieren
5. overheden die ‘groene’ schulden aangaan om bijvoorbeeld de Noordzee vol windturbines te zetten uit naam van ‘de klimaatdoelen van Parijs halen’, zoals de hoer van multinationals, Sophie Hermans doet

Genesis richt zich op die groene schuldpapieren, obligaties, Green Bonds waarmee privaat kapitaal ‘gemobiliseerd’ wordt.

Verkocht als strijd tegen ‘Greenwashing’
De klacht van investeerders was bij CO2-projecten altijd, dat ze het gevaar van Greenwashing liepen. Daar maken ngo’s de laatste tijd kabaal over, dat zogenaamde Carbon Cowboys aan CO2-compensatie een slechte naam geven.

Zoals de observatie dat met CO2-papieren goedkope grond in ontwikkelingslanden werd opgekocht. Wie houdt vervolgens bij of er daar genoeg boompjes voor CO2-compensatie zijn geplant, wanneer Floortje Dessing haar reis rond de wereld compenseert?

Dat probleem vermijd je wanneer je niet achteraf je inkoopt in zo’n lopend CO2-zwendelproject. Maar wanneer je instapt in ‘groene’ projecten van regeringen, gedekt door subsidies van die regering.

Het lumineuze idee van de BIS? De Groene Obligaties die BIS ontwerpt zijn vergelijkbaar met Staatsobligaties. Een overheid of bedrijf kan met die obligaties privaat geld aan trekken, om zo geld uit te geven dat het zelf niet heeft.

Safe Government Bonds
De nieuwe digitale Carbon Credits die de BIS ontwerpt, moeten gedekt worden door ‘groen’ gelabelde staatsobligaties. Daartoe ontwikkelt de BIS een app, waarbij de investeerder direct inziet hoeveel CO2-credits zijn project opwekt. Bijvoorbeeld een draaiende windturbine.

Dat lees je in de presentatie van Nolens:

Genesis 1.0 in conjunction with the Hong Kong Monetary Authority achieved:
✓ Two prototypes which bring to life the vision that an investor can download an app and invest any amount into safe government bonds, which will develop a green project.

✓ Over the bond’s lifetime, the investor can not only see accrued interest, but also track in real time how much clean energy is being generated, and the consequent reduction in CO2 emissions linked to the investment. Further, the investor can sell the bonds in a transparent market.

Zo lijkt de 200 miljard euro ‘investering’ in ‘vergroening’ van het elektriciteitsnet die onder Sophie Hermans tot stand komt ook geen ‘ongelukje’. Nee, de schulden die hun Roverheid maakt kunnen onderdeel worden van een programmeerbaar financieel product, waar de BIS al aan werkt.

Zo genereer je Carbon Credits met Nederlandse staatsgarantie, Triple A. De Roverheid kan ondernemers namelijk altijd at gunpoint blijven beroven. En werk je niet mee dan kom je in de gevangenis. Dat is een ‘safe bond’.

Gedekt door nationale klimaatbeloften (NDC’s)
Wat lees je verder over de opvolger Genesis 2.0? Dat ontwikkelt de BIS samen met de Global Change Innovation Hub van de Verenigde Naties. Hier staat dat ze de nationaal vastgelegde klimaatbeloften (NDC’s)- zoals de 55% reductie van NL in 2030- als onderpand voor zo’n nieuwe digimunt nemen.

Dus de ‘groene’ schulden die landen moeten maken om VN-doelen te halen. Het eerste prototype van zo’n digimunt werd ontworpen samen met Goldman Sachs.

Achieved two prototypes with functions to:
Enable automated transfer and trading of the mitigation outcome interests / mitigation outcome units (MOIs/MOUs i.e. carbon credits) attached to a green bond
Achieve smart contract-based delivery of mitigation outcome units (i.e. carbon credits) ➢ Digitally track real-time mitigation outcome data linked to a bond lifecycle
Provide transparency and reduce the risk of green-washing
Conceptually linking up with the accounting for Nationally Determined Contributions (NDCs) and the concept of ITMOs

ITMO’s, onderling uitruilen van Carbon Credits
Internationally Transferred Mitigation Outcomes (ITMO’s) zijn emissiereductie-eenheden die landen onder het Klimaatakkoord van Parijs kunnen verhandelen om hun klimaatdoelstellingen (NDC’s) te behalen.

Met ITMO’s kan een klimaatijverig land of een arm land zonder CO2-emissie/economie zijn overschot aan CO2-tonnen verkopen. Die zijn onderdeel van Artikel 6 van het Parijsakkoord. En dan zijn we weer terug bij puntje 1 aan het begin van het blog. Die VN-commissie die internationale koolstofstandaarden zou moeten controleren onder artikel 6.

Kortom, zoals ik al voorzag: Net Zero-uitgaven door landen als Nederland, worden het onderpand voor een nieuw digitaal financieel product. De BIS ontwerpt deze al, samen met de UN Climate Change Global Innovation Hub van de Verenigde Naties.

Hoe die nieuwe digimunt er exact uitziet is een nogal technisch verhaal.

Daar snap ik zelf ook nog niet het fijne van. Wat ik in het ontwerp wel kan zien, is dat ze spreken over aan natiestaten toegekende ‘wallets’ (portemonnees’) gevuld met carbon credits. Hier komt de groene aap dus uit de mouw. Klaas Knot mag met de Centrale Banken liegen dat de CBDC nooit programmeerbaar wordt.

De digiportemonnee voor die digimunt wordt wél programmeerbaar, en afgestemd op je groene gedrag. We doen daar meer onderzoek naar, en publiceren hierover voor Clintel.

• Steun mijn uitzoekwerk naar de klimaatzwendel en help mij deze groene bloedzuigers te exposen

Donatie bedrag:

€

Doneren