Alweer een nieuwe kavel
In deze Cursus Bullshitdetectie toont Interessante Tijden, hoe Sophie Hermans (VVD) miniwalvis de Bruinvis met 164 decibel springlevend door de natuurtoets loodst tot de duizendste walvis achter de komma nauwkeurig, zodat het verlossende geluid klinkt: we kunnen bouwen. Rotnatuur.
Met de wetenschap op bestelling van TNO, Wageningen UR en geknoei met gemankeerde data door het CBS. Hun broddelwerk toont alle vier doodzonden kenmerkend voor slechte wetenschap, van ‘gerommel met het ijkpunt’, rommeldata er in, rommel er uit, valse concreetheid via aggregaten (iets als ‘echt bestaand’ presenteren dat er in het eggie niet is) en kersenplukken.
Essentiele literatuur om het verschil tussen ‘liegen’ en ‘bullshit’ te duiden
Klimaatminister Sophie Hermans wees op 16 mei opnieuw een kavel in de Noordzee aan tot windindustriegebied. Het gaat om Nederwiek Kavel 1-A, een oppervlak van 150 vierkante kilometer op ruim 100 kilometer uit de kust. Het kabaal dat de toekomstige bouwer bij het in de bodem slaan van tenminste 50 turbines mag maken is liefst 164 decibel.
Dat is miljoenen malen harder dan het geluid van een opstijgende F35-straaljager. Bij 120 decibel is vastgesteld, dat walvisachtigen op de vlucht slaan. In 2040 zouden liefst 2500-4000 van die turbines er bij moeten komen.
Volgens Hermans haar Milieu Effect Rapportage, (MER) wordt de zeenatuur niet aangetast. Dat zou het berekende effect aantonen op een kleine walvisachtige, de bruinvis. De overheid bepaalde zelf in 2018, dat vijf procent van de ‘gemiddelde’ Nederlandse bruinvispopulatie sneuvelen mag voor klimaatambities. Voor tien windprojecten mochten 2550 walvissen sneuvelen, van de ‘gemiddelde’ (geschatte) populatie van 51 duizend dieren.
“De conclusie, die in het KEC 4.0 (Kernteam Ecologie Cumulatief RZ) nader is onderbouwd, is dat de bruinvispopulatie deze reductie kan dragen”, aldus Hermans.
Floor Heinis voor TNO en Rijkswaterstaat
Om eigen projecten te kunnen toetsen aan die norm, fabriceerde het KEC voor het Klimaatministerie een papieren fictie: “bruinvisverstoringsdagen.” Eén bruinvisverstoringsdag is een heidag waardoor één miniwalvisje in het projectgebied wordt verjaagd/gedood. Nederwiek zou exact 57125 ‘bruinvisverstoringsdagen’ opleveren. Er worden dus 57125 papieren walvisjes een dagje verjaagd. Of 57,125 bruinvisjes, die duizend dagen van huis zijn.
In de rekenkundige logica van de overheid kunnen er namelijk duizendste walvisjes achter de komma bestaan. Gewillig papier en wetenschap op bestelling moffelt de bruinvis weg als obstakel.
De Bullshitdetector, boek mijn lezingen via smitafke @ hotmail.com
In 2014 stelde het Ministerie van LVVN nog in haar profielendocument Natura 2000, dat die bruinvis in ‘matig ongunstige’ toestand zou verkeren. Daarom moesten langs de Noordzeekust allerlei gebieden voor de garnalenvisserij gesloten worden. Maar dat zelfde ministerie haalde de bruinvis in 2020 plots van de Rode Lijst af van bedreigde diersoorten.
In 2020 riepen het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) en Wageningen UR dat de populatie sinds begin van de metingen (1991) “zeven keer zoveel dieren telde.” Telde die populatie dat, of telde de telmethode van Wageningen UR dat, zo vraagt een geoefende bullshitdetector zich dan af?
Belangrijkste bedreigingen zouden nu “verstikking in visnetten” zijn. En bruinvissen zouden door hongerige grijze zeehonden worden opgegeten. Wageningse biologen als Mardik Leopold traden op in landelijke media om dit narratief te verkopen.
Straks geen visserij meer maar wel overal windturbines
Terwijl ze zelf kunnen weten dat hun conclusies op lucht zijn gebaseerd. Het blijkt namelijk dat de telmethode van Wageningen UR gegoochel met papieren bruinvissen mogelijk maakt. Zodat ze nu met 164 decibel door de MER zwemmen. Dat walvisje spotten doen twee biologen vanuit een vliegtuigje, met 160 kilometer per uur op 180 meter hoogte boven de Noordzee.
Zij tellen dan in een handvol teldagen per jaar, hoeveel bruinvissen op liefst 57 duizend vierkante kilometer Noordzee-oppervlak zwemmen. Die tellingen verricht Wageningen UR voor het LNV-ministerie uit naam van de Kaderrichtlijn Mariene Strategie. (KRM-tellingen)
Sinds 2014 tellen ze alleen nog in juli. En alleen wanneer het minder dan windkracht 3 waait. Een bruinvis kun je alleen heel kort zien, wanneer deze 10-15 seconden boven water komt om te ademen. Dat doen bruinvissen ongeveer tien keer per uur. Alleen twee helderzienden kunnen zo, zoevend over de zee, een nauwkeurige trend schatten. Bruinvistellingen zijn dus niet meer dan een slag in de lucht.
Er zijn wel/niet zeven keer zoveel bruinvissen
De populatie-omvang die het CBS-bericht opgaf voor haar ‘trend’, stamt uit twee telrondes in het najaar van 2010 en het voorjaar van 2011. Toen – 14 jaar geleden- waren er respectievelijk 26 duizend dieren en 86 duizend dieren’.
Daarnaast doet Bureau Waardenburg voor Rijkswaterstaat wat vogeltellingen (MWTL, Monitoring Waterstaatkundige Toestand des Lands) op de Noordzee. Wanneer ze een bruinvisje zien tellen ze die ook mee. Die telden tot 2014 volgens een geheel ander vliegtraject en methode, dan daarna.
Beide datareeksen (MWTL, KRM) met breuk in dataverzameling in 2014 informeren elkaar op zijn best, maar mogen nooit dienen voor een gezamenlijke ’trend’…
Dat zou leiden tot de constructie van een zogenaamd ‘aggregaat’, een mengsel van appels en peren die je met elkaar vergelijkt. Een wetenschappelijke doodzonde. Tenzij dat mengen de opdracht is van je financier, de ambtenarij. Dan bedrijf je ‘beleidsrelevante’ wetenschap, oftewel bedrog voor subsidie.
Ja ze bestaan ‘echt’, 0,721 walvissen
Heb je op het totale Noordzee-oppervlak al een foutmarge van tienduizenden walvissen met zulke gemankeerde methodiek. Dan wordt die foutmarge statistisch oneindig groot, wanneer je die projecteert op een kleiner oppervlak. Zoals van één windproject.
Toch is dat wat de overheid met haar MER-partner steeds doet, zich baserend op Wageningen UR haar ‘data’, en de bewerking daarvan tot ‘bruinvisverstoringsdagen’, een neologisme dat is uitgevonden door Floor Heinis (TNO) en het KEC voor Rijkswaterstaat.
Zij rekent bij een windproject als IJmuiden Ver bijvoorbeeld met 0,721 bruinvis per vierkante kilometer in de zomer. Tot de duizendste papierwalvis achter de komma nauwkeurig, om zo wetenschappelijke exactheid te wekken die niet bestaat. Dat is ordinair bedrog.
Wetenschappelijk gezien heet deze doodzonde ‘valse concreetheid’, kort gezegd ‘bullshit’, zoals volgers van mijn Cursus Bullshitdetectie vast al zullen herkennen.
Het CBS weet altijd wel een truukje om data te genereren waar er geen zijn (TRIM van Arco van Strien)
Ze vermenigvuldigen vervolgens het oppervlak van het project met die 0,721 bruinvis. En plots weet je of je ‘de norm’ in ‘bruinvisverstoringsdagen’ niet hebt overschreden. De overheid bestelt dus haar eigen wetenschap. En ze bepaalt haar eigen papieren norm. Vervolgens toetst zij de ene papieren fictie met de ander. En zo wordt het vooraf bepaalde doel gehaald: je mag natuur slopen voor ‘het klimaat’.
- Boek een cursus Bullshitdetectie bij mij (smitafke@hotmail.com, mijn directrice) en leer ook in een avondje goede van slechte wetenschap onderscheiden