In dit zaterdagse verhaal een herpublicatie van mijn recensie over het meest satanische werk dat ooit verscheen, en waarin kindermisbruik wordt aangeprezen: De 120 dagen van Sodom van Markies de Sade. Vijftigplussers die aan zevenjarige kindjes friemelen, het werd in NRC Handelsblad (1992) als ‘fascinerend’ aangeprezen.

De seculier-Joodse uitvinder van de ‘seksuologie’, Iwan Bloch zou dit achttiende-eeuwse werk in 1904 her-uitbrengen onder zijn pseudoniem Eugen Dühren. Bert Bakker zou in 1969 en 1992 opnieuw ‘Sodom’ uitbrengen, in de tijd dat de ‘Seksuele Revolutie’ viraal ging van de seculier-Joodse Wilhelm Reich.

Die ‘revolutie’ was een product van seculier-Joodse artsen als Iwan Bloch, Magnus Hirschfeld en Albert Eulenberg, die van parende mensaapjes kijken een (pseudo)wetenschap maakten, de seksuologie, als breekijzer voor LHBTI-‘emancipatie’, die ook ruimte schiep voor pedoverheerlijking. 

Parende mensjes kijken als zoöloog: de seksuologie komt op
Vanaf de oertijd hadden mensen nooit enige seksuele voorlichting nodig. Toen werden er ook veel meer kinderen geboren per gezin. Plots vanaf begin twintigste eeuw zou ineens een seksuoloog je moeten vertellen hoe je het moet doen. Dan heb je er al direct geen zin meer in.

Volgens Iwan Bloch was De Sade’s verheerlijking van kindermisbruik “een hoofdwerk in de geschiedenis van de mensheid”… In het intro laat De Sade je weten, dat misschien niet alles je zal aanspreken maar dat er voor ieder wat bij zit.

Bloch (1872-1922) zou met Hirschfeld en Eulenberg onder het vernis van ‘wetenschappelijkheid’ bijdragen aan het ondermijnen van traditionele moraliteit uit de Bijbel/Torah. Dat deed hij via de koppeling van psychoanalyse en seksualiteit. Alle vormen van seksualiteit zijn volgens Bloch ‘natuurlijk’ en dus als ‘goed’ te beschouwen.

Dat is de typische naturalistische drogredenering (hoofdstuk 2 in Liever dood dan Slaaf) waarin ‘natuurlijkheid’ gelijk staat aan morele juistheid. Oorlog is ook natuurlijk. Haat is natuurlijk. Slangengif is natuurlijk. Bloch wilde de mens als diersoort bestuderen, de ‘species mens’, inclusief zijn seksuele gedrag.

In het Tijdschrift voor Seksuologie wordt zijn motto aldus aangehaald:

Bevordering van Eugenetica
Bloch werd bijgestaan door een andere archetypische seculier-Joodse revolutionair en homoseksueel: Magnus Hirschfeld (1868-1935), pionier in de LHBTI+gendergekte, die op Queerportraits.com wordt aangeprezen als ‘Einstein van de Seks’…

Wat voor geweldige uitvinding die de mensheid vooruit hielp heeft Einstein bedacht?

Bloch richtte met Hirschfeld in 1908 ’s werelds eerste Tijdschrift voor Seksuologie op. De andere mede-oprichter was ook een Joodse seculier, de zenuwarts Alfred Eulenburg. Het drietal zou in 1913 het Ärztliche Gesellschaft für Sexualwissenschaft und Eugenik oprichten.

In 1919 zou Hirschfeld in Berlijn het ‘instituut voor seksuele wetenschap oprichten.‘ Dat werd in 1933 door de Nazi’s direct  opgeheven. Die zouden wel hun interesse blijven delen in de Eugenetica. Hirschfeld en kornuiten wilden hun seksuologie ook gebruiken voor rasverbetering.

Er bestond ook een joods instituut voor Eugenetica, dat was de mode toen in wetenschapsland. De stichter van Tel Aviv, Arthur Rupin was ook eugeneticus.

Op de website Magnus-Hirschfeld.de wordt hij opgehemeld als strijder voor sociale rechtvaardigheid en wetenschappelijk pionier. Zijn fascinatie voor andermans seksleven zou vervolgens in Amerika voortgang vinden, dankzij andere seculier-joodse collegae:

Some of his former collaborators at the Institute, such as Walter Großmann and Arthur Weil, continued their work in the USA. Hirschfeld himself had visited the States in 1892 and in 1931 and impacted on local scientists. Harry Benjamin, a friend and colleague of Hirschfeld’s, further developed his studies on transsexuality in the States.

Publieke acceptatie en onverschilligheid voor perversie
Om morele grenzen op te rekken heb je twee werktuigen. ‘De’ wetenschap en ‘kunst’, dan kom je er altijd mee weg. Seksuologie maakte oordelen over seksueel gedrag tot het domein van de zoölogie, in plaats van traditionele morele autoriteiten als de Rabbi en de Torah. In plaats van je demonen te verjagen moest je ze de vrije loop laten.

Dan zou je ‘bevrijd’ worden van onderdrukking, en ‘natuurlijker’ worden.

Die versie van liberalisering droeg vervolgens bij tot de publieke acceptatie van, dan wel onverschilligheid voor alle vormen van perversie tot pedofilie. Daardoor kon in Nederland een film als ‘De Onbekende Soldaat’ verschijnen met Jeroen Krabbé, waarin een jong jongetje anaal werd genomen door een ‘lieve aardige soldaat’..

Op het eind van de film glimlacht Krabbé, terugkijkend op die ‘warme herinnering.’ Dat was in de jaren ’80, ik weet nog met wat voor afschuw mijn moeder terecht wegkeek. De tijd waarin Ed Klimaatwet Nijpels pleitte voor legalisering van pedofilie. Dat Ed z’n raket in kleine kindjes wilde steken.

Daardoor – onder de vlag ‘seks is natuurlijk’ (naturalistische drogreden) kon hier daadwerkelijk een Pedopartij opgericht worden, en een stichting Martijn. Alsof ieder gevoel dat de satan je inblaast ‘goed’ is want ‘natuurlijk’…

“Het beestachtige van de mens in scene gezet”
En via dat traject van ‘wetenschappelijke’ rechtvaardiging, popcultuur en popularisatie, kon in Nederland dus de meest perverse vorm van kindermisbruik worden opgehemeld als Hoge Kunst. Zodat je de mensvisie van de satan helpt uitdragen. Dat je niet meer bent dan een poepende, piesende, parende en CO2-uitstotende beestachtige.

Steeds wordt het schilderen van het Beestachtige in de mens voorgewend als de deugd van ‘eerlijkheid’.

‘Libertijnen’ die kleine meisjes ontvoeren, opsluiten, martelen (oorlellen afsnijden, terroriseren) en verkrachten, 7-jarige kindjes friemelen in aanbevelende zin en dan wat literair intellectualistisch ingekleed; daarover jubelde meesteres prof dr Ieme van der Poel (Universiteit van Amsterdam) voor NRC Handelsblad in een recensie met rode oortjes:

‘Het fascinerende van Sade is dat hij, hoewel hij seks van ieder gevoel of sentiment ontdoet en daarbij vaak het beestachtige in de mens in scene zet, tegelijkertijd precies datgene naar voren haalt, waarin de erotiek zich van het animale onderscheidt.’

Dat typische NRC-toontje van wollig intellectualisme (je laffe aard camoufleren met omhaal van woorden), waarmee je De 120 Dagen van Sodom aanprijst van de ‘uitvinder’ van het Sadisme, de Satanist Markies de Sade.

Ieme de NRC-meesteres
Ik kreeg het boek in handen van de lokale tweede hands-boekhandelaar. Je bent nieuwsgierig naar de persoon waar het Sadisme naar is vernoemd.  Maar hebt ook smaak. Dit is het meest nihilistische en satanische product dat ooit door een demonisch bezeten idioot is uitgekotst. Fascinerend als je zoiets vergoelijkt, alsof er al een zwavelluchtje aan je hangt.

Terwijl prof dr ‘De Wetenschap’ Ieme van der Poel met haar naar vis riekende NRC-handen in haar broek friemelde en lekkerbekte bij blz 66;

Kijk eens pater Geoffroi, zei Louis tegen zijn vriend, mij naar hem toe duwend: heb ik je niet gezegd dat het een liefje was? ‘Hoe oud ben je mijn kleintje? ‘Zeven jaar, eerwaarde’: Dat is dan vijftig jaar minder dan ik’, zei de goede pater me opnieuw kussend’

Ze gieten het meisje vol limonade zodat ze moet plassen. En dan kan de pater al friemelend aan het kindje en rukkend aan zijn eigen plasser haar plas opdrinken. En dan over het kindje klaar te komen. Fascinerende ‘erotiek’, aldus de respectabele emeritus-meesteres van de UvA en het achtenswaardige NRC Handelsblad. 🙂

Mag ik dat zo wel opschrijven, UvA-meesteres? 🙂 Straft u mij anders meesteres 🙂

Emeritus-meesteres van het cultuur-maxisme
Van der Poel lijkt een typische Soixantehuitard/Generatie ’68, met officiële prijzen en subsidies behangen door de valse elite. Postkoloniale massa-immigratie uit Marokko noem je ‘diaspora’, van hun thuisland ‘Vertriebenen‘ alsof ze niet gewoon zelf zijn gegaan.

Komt mooi van pas bij George Soros BV, die ‘wetenschappelijke onderbouwing: sinds Marx Rutte (2018) het ‘verdrag’ van Marrakech ondertekende om mensensmokkel uit Afrika een meer institutioneel karakter te geven.

Ieme van der Poel is Professor emeritus of French Literature at the University of Amsterdam. From 2010 – 2012 she served as the Director of the College of Humanities and was Director of the Research Master in Literary Studies from 2004 – 2010. Her main fields of interest are Colonial and Postcolonial Literatures in French, including (Post) Colonial History, especially the Maghreb, Postcolonial Theory, and French Intellectual History.

She directed the research project: “Diasporic Writing: A Comparative History of the New Moroccan Literatures in French, Spanish and Dutch”, 2006-2010, funded by NWO (Netherlands Organisation for Scientific Research). She is currently preparing a book for Liverpool University Press, entitled Diasporic Writing : New Moroccan Voices in French, Spanish and Dutch.Besides , ENZOVOORT

Pedofilie en Satanisme, oh wat zijn we libertijns
De ‘respectabele’ uitgever Bert Bakker (nu Prometheus) kondigt zijn heruitgave (1992, 1969) van pedofilie en satanisme- in de vertaling van Hans Warren- als volgt aan. Namelijk op precies de zelfde wijze als dat De Sade/De Satan zichzelf in de markt zette.

Namelijk als moedige mensen die durven gaan waar anderen-  die door de generatie ’68 verachte kleinburgers- niet durven gaan ( = hoogmoed):

Sade zocht naar de absolute waarheid, maar koos daarbij voor een richting waarin vrijwel niemand durft (…) te kijken. De laatste jaren (…) wordt Sade steeds minder als een interessant geval, en steeds meer als een groot schrijver beschouwd. Dit boek is niet alleen onthutsend (..in de zin van ‘aanbevelenswaardig’ RZ), maar dikwijls ook humoristisch en diepzinnig’.

Over kindertjes van 7 je zaad uit-sproeien, ja dan durf je echt wat. Wat een GROOT SCHRIJVER.

Humoristisch en diepzinnig! Meisjes van 10 ontvoeren, martelen en verkrachten. Humoristisch en diepzinnig. Hahaa, wat liggen we in een deuk bij die NRC-humor. En wat gedurfd zeg, vergeleken met die benepen kleinburgers (favoriete kreet bij ’68) die deze weg niet ‘durven’ gaan.

Bert Bakker Junior (1942) was nazaat van de christelijke poeet, die de uitgeverij oprichtte. Hij was de eerste die in 1969 Markies de Sade uitgaf, nadat dit jarenlang terecht verboden lectuur was.

Omdat pis van 7-jarige meisjes opdrinken gewoon uiting van slechte smaak is; een daad om de mensheid neer te halen, alsof je Mephistoles leest in De Faust: ‘het ware beter dat dit alles er niet geweest was‘. Het Absolute Niets.

Al dat openbare geklets over seks. Hou het lekker voor je, hou het privé, wat ik en Afke doen gaat je ook geen bal aan. Ik ben ook niet geinteresseerd in hoe jij het doet. Laat staan dat je ’trots’ zou moeten zijn op je seksuele stoornis. Maar nu snap je dus waar die openbaarheid van het intieme vandaan kwam, onder de vlag van (pseudo)wetenschappelijke noodzaak, en hoe dat hier in Nederland schaamteloos opgehemeld kon worden, ingedekt als ‘hoge kunst’…

De uitvinders van de seksuologie en seksuele revolutie waren allen seculier joods, net als Freud.

Donatien Alphonse François de Sade, was van Franse adellijke afkomst en niet van Joodse komaf. Hij werd geboren in Parijs als het enige kind van Jean-Baptiste François Joseph, graaf de Sade, en Marie-Éléonore de Maillé de Carman.

• Waardeer mijn artikelen met een sponsorbijdrage klein of groot:

Donatie bedrag:

€

Doneren