Momenteel verschijnt voor miljoenen publieke euro’s en wat geld van de Postcode Loterij aan de Kop van de Afsluitdijk het Wadden Center. Daar bederft men – zo valt naar redelijkheid te vrezen- straks de jeugd naar de filosofie van mensen die hun belangen-gekleurde bureauversie van natuur verkopen uit het loterijgeld- en subsidie-universum.
Die verkopen daar onder meer de hier reeds besproken Vismigratierivier, hier herdoopt tot Vispredatie-kanaal. Een gat door de Afsluitdijk dat begroot is is op 70 miljoen euro maar naar goede Hollandse traditie minstens het dubbele moet kosten.
Voor wie?
Voor de belangen van de bedrijfskundige manteef Arjan Berkhuysen (Directeur Waddenvereniging, hierna Watjesvereniging genoemd), de ‘Vrienden van de Blije Vis‘-nicht Kees Terwisscha (project-propagandist Vismigratierivier). En beleids-prostituee ‘dressed as scientist‘ Katja Phillipart met haar NIOZ en Waddenacademie, die tot in den einder ‘monitoring en onderzoek’ uit het project wenst los te peuteren op publieke kosten.
‘Deskundigen’ vismigratie vinden zichzelf uit
Die drie vonden zichzelf plots uit als ‘expert’ in Vismigratie. Terwijl ze de ballen verstand van vis(serij)biologie hebben. Niet meer dan iedereen na een rondje internet. Het lijkt wat dat betreft een beetje op Wolven in Nederland. Postcode Loterij BV ruikt wolven aan de grens. En na een rondje internet werpen de geldwolven van Ark zich plots op het wolven-dossier om zich met subsidie van de overheid als ‘deskundige’ op te dringen.
Ik zag de valse deskundigen op de wolf duiken, vlak na mijn alweer 12 jaar geleden artikel in NRC Handelsblad ‘Buurman Wolf’ na bezoek in Ober Lausitz aan mensen die WEL verstand van wolven hadden in Duitsland. Toen voorspelde ik al: ze zijn binnen 5 jaar bij ons aan de grens. Op een bierviltje kon je dat uitrekenen, heb je geen computermodellen of pretentieuze vaktaal voor nodig.
Friese boerenlogica en waarnemen wat je ziet.
Natuurlijk won je advies in van mensen die WEL verstand van wolven hadden. Zoals een Poolse wolven-bioloog met onuitsprekelijke naam en een Italiaan. Zo ontdekte je al dat er meestal niets klopt van wat milieuclubs over dieren verkopen in massamedia, het zijn tweedehands natuurverkopers.
Bijvoorbeeld verkoop van de wolf als ‘wildernis’-icoon, het zijn gewoon honden die (te) dicht bij mensen kunnen wonen. Dus waar ligt de grens tussen voorlichting en oplichting over natuur?
Een Possie voor comminicatie
Visnicht Terwisscha is project-coordinator van de Vismigratierivier. Wat moet je daarvoor kunnen? Hij legde zijn leven toe op het schrijven van gladde teksten om andermans winkelnering te verpatsen, en dat doetie dan met Possie. (zo spreken ze passie uit) ‘Communicatie’ heet dat. Ik noem het autisme wanneer je een zaak slechts van 1 kant wilt belichten voor politiek en of commercieel gewin. Een communicatie-pruffesjunnul is dus professioneel autist.
Niets zo nutteloos als ‘communicatie’, het is onderhand een plaag en ze voegen geen enkele waarde toe. Het is vrouwengekwetter verpakt in vierkleurendruk. Het ontslag van alle ‘communicatie’-personeel bij de overheid zou de communicatie met burgers zelfs aanmerkelijk verbeteren. Al dat intellect in deeltijd, het gaat maar werken in de zorg.
Die Visnicht kan het er zo op publieke kosten alvast van nemen, vliegend van de Verenigde Staten naar Australie met zijn ‘possie‘ voor Vismigratie. Het is bij dat soort linksdraaiende manteefjes aan het subsidie-infuus een soort hogere deugd om ‘possie‘ voor iets te hebben. Net als het Liefde en Passie-brood van de Albert Heijn. Alsof je van maanzaad op je broodkorst klaarkomt. Je moet er dan niet aan denken wat die bakker van de AH uitspookt voor zijn oven….
Laat staan dat je bij vismigratie welhaast erotische gevoelens beleeft. Possie. Of bij het schrijven van een vierkleurendrukfolder vol als ‘waar’ verkochte onjuistheden over een onderwerp waar je als visnicht geen fuck van weet: Vismigratie.
Ik ken geen enkele visserijbioloog die op een visserschip bij data verzamelen aan passie doet, dat zijn vaak brood-nuchtere lieden. Het is er op zo’n tobbe-dansende kotter ook om kotsmisselijk te worden, passie is wel het laatste dat opborrelt, eerder je maaltijd van de vorige dag.
Toch is dat welhaast de enige manier om redelijkerwijze met zeevis in aanraking te komen in hun habitat, laat staan om betekenisvolle kennis te krijgen over het leven in zee. Die passie die bewaar je dan wel voor later.
..al die passie levert slechts 400 blije visnichten op
Kortom, opgerot met je possie. Alsof het uitvergroten van je emotionele incontinentie getuigt dat je ergens meer voor deugt. Een zelfde voor die tirannie van goede intenties, je morele superioriteit van ‘ik meen het zo goed’. Stalin meende het ook goed op eigen wijze.
Over possie voor vis gesproken. Ja, ik zag overigens wel op Facebook een Russisch filmpje voorbij komen van een sportvisser die zich met een maatje af laat zuigen door een karper. Nee serieus..seeing is believing. Het internet is een poel van verderf. En hoe tragisch is het lot der mensheid. Weet je ook waar Fred Bloot van Sportvisserij Nederland over droomt als hij zijn Jaap Quak kwijt moet…
🙂
Zo’n Groen Linkse Visnicht Terwisscha kan ook enkel op emotie reageren. En wanneer ze je persoon aanvallen kun je al in Keulen de stopwoorden ‘fgustgaaassies‘ ‘verwarrend’ ‘geraas’ en andere Freudiaanse cliches horen donderen uit de vrouwenblad-filosofie. Omdat hij iedere intellectuele bagage ontbeert, buiten de kunst van hielen likken en krom staan voor een ander, kennen ze slechts aangeleerde stopwoordjes die het in eigen kring goed doen.
Er valt bij zulke mensen ook niks te lachen.
Van mij uit is het niets persoonlijk, slechts een column. Als je ziet hoe linksdraaiende kwaliteitsmensen over hun onwelgevallige mensen schrijven in hun kwaliteitskranten, dan valt deze column 200 procent mee.
Visnicht Terwisscha is een gevalletje: Geen aandacht meer aan schenken. Maar ze doen zelf continue- met subsidie- hun best die voorkeursweg voor je af te snijden. Over goede bedoelingen was ik al duidelijk. Rest enkel 1 relevante vraag:
Dus: hoe goed is hij nu in zijn vak? Zelfs met al zijn subsidie en na 2 jaar propaganda via twitter heeft Terwisscha nog minder vrienden dan ik. Dus hoe goed communiceer je dan? Met je ‘vrienden van blije viiissss‘, bij it Fryske Gay.
Niemand vind die manteefjes van milieuclubs en hun ecologen leuk. En dat is volkomen terecht. Daarom hebben ze ook al die loterij-miljoenen en subsidies nodig… om zichzelf kunstmatig leuker te maken dan ze zijn. Een gezonde Friese jongen gaat het veld in eieren zoeken, abortus plegen op vogels voor de eierverzameling. En/of anders voetballen. Zij hebben ‘klimaatjongeren’ die bezorgd doen over De Duurzaamheid.
Als in dat Wodden Sentur jaarlijks 2 Groene klimaat-feministen komen, van die rooibos-teven met hun irritante bakfiets- KIDS, dan mogen ze in de handen klappen. Als die kinderen al voor de intree niet volkomen terecht in elkaar zijn geslagen door rellende strandjeugd om de hoek die liever op de bananenboot voorbij razen.
Vrienden van blije viiiisss.
Gedverderrie.
Academie-prostituees …
Dan Katja Phillipart, de vrouw die in Ecosystems in 2007 het effect van nutriënten op secundaire productie op het Wad statistisch wegmoffelde door niet met stikstof maar silicaat te rekenen (technisch dingetje voor ingewijden RZ). En daar tot vandaag nog steeds mee wegkomt, omdat ze niet door haar even milieu-activistische NIOZ-collegae getoetst wordt. Oh ja, die krietussu wetuschappugs, hou toch op: dat linksdraaiende groene academie-vee is enkel kritisch als het niet in het eigen straatje past.
Zo ging dat bij Sjoemelnatuur ook, de geridderde Theunis Piersma liep ook weg met de valse PBL-wetenschap in De Levende Natuur, omdat dit in zijn ideologische straatje pastte. Ik lieg, hij loog, wij ecologen. En bij biologie die hem niet zint neemt Piersma de kritische wetenschaps-posee aan. Met typische signaal-woorden als ‘ongenuanceerd, ongefundeerd’ spelen ze dan het spel van Kwaliteitsmens, Erger je Niet: ‘ik heb de Beschaving in Pacht’/
Omdat ze eigenlijk een pak rammel verdienen.
NIOZ heeft 1 fuik waarmee ze betekenisloze data (valse concreetheid) over vis verzamelen, en die fuik willen ze te (onderzoeks-)gelde maken. Om propaganda te maken voor de Vismigratierivier maakte de Waddenvereniging die fuik met Sportvisserij Nederland te gelde via Waddenzeevismonitor.
Phillipart weet alles van een heel klein detail van de oceaan-stoichiometrie in relatie tot plankton. Haar kennis van vis(migratie) is een rondje internet, net als bij U en ik. En dat overladen met een bak met academische pretenties, waarbij de status als academicus voor financieel en politiek gewin dient. Net als bij Theunis Piersma en consorten, lieden die mij de duistere kant van wetenschap onbedoeld leerden ontdekken: het opportunisme en intellectuele corruptie, Oost-Indische doofheid .
Elders nemen ze de pose van genuanceerde wetenschapper in, als evidente biologische waarheden als koe niet in hun straatje passen. Omdat ze het niet willen zien, en dan dient de pose van nuance om de evidentie te verbloemen.
Wanneer ze buiten hun zeer kleine specialiteit de deskundige gaan uithangen zijn het meestal rabiate milieu-activisten die de mainstream binnen hun meestal progressief urbane sociale koker papegaaien.
Dan is plots een half bericht op Nu.nl wel voldoende om het eigen milieu-activisme te onderbouwen. Phillipart doet zonder enige klimaatkennis stellig over klimaat, en loopt te koop met het wetenschappelijk reeds afgefakkelde Fishing down the Foodweb van Daniel Pauly- eregast bij het NIOZ dit voorjaar. Omdat dit in haar levensbeschouwelijk straatje past, niet omdat ze ook maar 1 cent weet van visserijbiologie.
En voor al dat ongefundeerde en ongenuanceerde activisme misbruiken ze dan hun academische status. Alsof bagger geen drek meer is wanneer er prof of dr voorstaat.
Ach ja, the Human Condition.
…en de nutteloosheid der ecologie
Dankzij instituten als het NIOZ vraag je wel eens af: Wat heeft de Ecologie de mensheid nu eigenlijk opgeleverd? Noem eens 1 probleem dat ze oplosten, 1 uitvinding die ecologen deden waar jij en ik nu iets mee kunnen. Kan de ecologie niet gewoon de prullenbak in. Laten we het gewoon ‘natuurlijke historie’ hernoemen, of nog vroeger ‘natural philosopher. De term wetenschapper stamt ook maar uit Amerika eind 19de eeuw.
Zo kun je die holistische systeem-wijsgeren (ecologen) met hun Moeder Aarde-spandoek onderscheiden van de noeste natuurkennis die natuurvorsers als Wallace en Darwin opdeden door tientallen jaren observaties. En dan was Darwin met al zijn data nog voorzichtig. Ja, vroeger was veel beter wat de wetenschaps-beoefening betreft.
Ecologen danken hun sociale status als academicus vooral aan de politieke invloed die (pseudo-)ecologie kreeg via Agenda 21 van de Verenigde Naties en doem-projecties over de planeet. Ze ontlenen hun gezag en dus geld aan hun ‘probleem-creerend vermogen’. Zo moeten ze te koop lopen met ‘zeldzaamheden’ en doem-scenario’s om zichzelf tot het pensioen in bedrijf te houden.
Daarom klampen ze zich ook vast aan een achterhaalde opvatting over natuur, de mythe van de Balance of Nature. Die mythe van een Natuur die ‘hoort’ te bestaan in mysterieus statisch evenwicht, die zit in alle Brusselse en nationale beleid over natuur verankerd.
Alsof beleidsmakers met volmaakte kennis aan natuur-knoppen kunnen draaien om ‘het systeem’ in ‘balans’ te brengen, te ‘herstellen’ wat dat ook moge zijn. Dat is ook de pretentie van Programma Rijke Waddenzee met ‘voedselweb in evenwicht’ en andere esoterische onzin van ‘complete gemeenschappen’. (= moment-opnames bij heersende milieucondities) De pretentie van stuurbaarheid van de natuur. Naar die ideologie van bureau-bakkers, daarnaar vervormen ze hun rapport-wijsheden.
Dat in papierstapels begraven verhullen dat je eigenlijk niets weet, maar voor beleid exacte kennis moet veinzen, het werd onmisbaar verdienmodel van instituten als het NIOZ. Imares verhief het tot standaardpraktijk.
Zie ook bij de corrumpering van het KNMI, politieke verhaaltjes verkopen na iedere afwijkende regenbui. Meelijwekkende slaven van de milieubureaucratie, hun broodheren, waar je beloond wordt voor de AFwezigheid van kritisch vermogen.
Niets menselijks is academici vreemd
Dan kun je beter sjezen en wetenschapsjournalist worden, voor journalistiek heb je ook geen enkel talent nodig. Je hoeft alleen maar van jezelf te geloven dat je het wel hebt.
🙂
Ik ontmoet in mijn leven gelukkig ook vele biologen die WEL echt wetenschapper zijn. De John Videlers van deze wereld, ultieme veld-onderzoekers als Rob Bijlsma. Dus je kent het licht. Het is niet zo dat je enkel het duister wilt zien, maar juist dankzij het licht kun je ook het donker onderscheiden. En daartussen vele tinten grijs zien.
DE reden om wetenschapsjournalist te worden was: actief zijn in een terrein van het menselijk bedrijf waar af en toe nog enige vooruitgang te bespeuren is, waar the human condition meestal weinig reden tot hoop geeft. Kennisvermeerdering wel. Meer mensen spreken die willen weten hoe ‘het’ zit. Wie van de lezers kent dat vonkje achter in je hersenen, dat lichtje, wanneer je iets ‘nieuws’ ontdekt dat je eerder zo nog niet gezien had…
Helaas ontdek je door je carriere heen hoeveel intellectueel corrupte opportunisten er in academieland rondlopen. Vooral wanneer ze tegen het beleids-circus aanschurken om maar aan onderzoeksgeld te komen.
Dat lijkt wel de vloek van de ecologie. De enige manier om aan geld te komen is via de beleidspolitiek. Maar hoe dichter je tegen die beleidspolitiek aanschurkt, hoe onwetenschappelijker je ecologie dreigt te worden (balance of nature)
En zo krijg je de Faustian Bargain. Ze gaan/moeten hun ziel verkopen, hun eergevoel als wetenschapper om maar geld te krijgen. Tot ze zo succesvol in bedrog worden dat ze ook zichzelf gaan geloven. Misschien is mededogen voor deze mensen ook meer op hun plaats.
De Watjesvereniging
Ik nam Arjan Berkhuysen en zijn ‘visserij-expert’ Wouter van der Heij van de Watjesvereniging 4 jaar geleden mee op een garnalenkotter van goede kennissen op Texel. Als handreiking naar die groene clubs. Voor van die linksdraaiende manteefjes met canvas heuptas leken ze trekken van redelijkheid te vertonen. Dat moet je koesteren, niet van je vervreemden…
Het was de eerste keer dat ze op een visserschip waren en zagen hoe visserij eigenlijk werkt. Ze konden nog geen schol van tong onderscheiden, zagen voor het eerst van hun leven waarover ze al jaren de meest negatieve onzin liepen te verkondigen.
Dat je onzin verkoopt en niets weet is niet erg, je moet onderaan beginnen. Ik leerde de visserij ook pas kennen dankzij eh, vissers en visserijbiologen. Door mee te varen en zien wat ze opvissen, dat herkennen, en wat je niet kent vervolgens opzoeken.
Achter een bureau leer je dat niet, kun je dingen niet ‘plaatsen’. En dan nog weet ik eigenlijk veel te weinig.
Zij profileren zich echter als de expert (….) op dit terrein. Het enige dat ze doen is andermans bureau-wijsheden recycleren voor zover dat in hun financiële straatje past. Ze zijn net zo deskundig over natuur als pedo’s over kinderen. Ik zou mijn kroost er vandaan houden als bezorgde ouders.
Deskundige genoemd worden, het is beledigend
Er is maar 1 echte manier waarop je leert hoe de natuur in elkaar steekt, en dat is door naar buiten te gaan. Je leert door te doen, te ruiken, proeven en voelen, het eggie te zien. Je ziet dan ook hoe ontzettend moeilijk het is om echt iets te begrijpen van de natuur, en wat ‘data’ inhouden. En gaat je vanzelf afvragen: hoe weten ze nu wat ze zeggen te hebben ‘gemeten’….
Je krijgt bewondering voor die echte natuurzoekers, die jaren in het veld verkeerden, de Tinbergens van dit heelal, de Karl von Frisch-lieden die de bijendans ontrafelden. Hoe doen ze het….waar begonnen ze…
Daarom hoop ik dat je- net als ik- nooit ‘deskundige’ genoemd wilt worden. Deskundigen zijn mensen met financieel belang bij een standpunt. En een ‘standpunt’ betekent stilstand, iets waar je bij blijft staan. Wie zich wil bekwamen in de natuurlijke historie weet dat alle kennis continue bijstelling behoeft. En zo kun je groeien, niet alleen in de lengte maar ook in de breedte en diepte.
In theorie zouden theorie en praktijk niet van elkaar verschillen, behalve in de praktijk.
Nou, dit was weer met possie geschreven jongens..de kwak zit tegen het scherm geplakt. Als er dan toch 1 serieuze noot bij moet: ik weet dat je hier niets tegen kunt doen, de mainstream-corrumpering van Nederland anno 2017. Maar met wat humor lever je zo toch een uitlaatklep voor de vele mensen die zich hier met mij aan ergeren. En wat is het lekker weer buiten!