Waddenbaantjes-carrousel extra wagon: Swimways-propaganda WNF

….blabla, nutteloos en toch moet je er bij zijn omdat ze je anders op het menu zetten….

Gisteren in Anjum aan de Lauwerszee bezocht ik een ‘Swimways‘-vergadering als waarnemer voor Stichting Visserij & Natuur. Swimways is voor vis, wat Flyways is voor vogels.

Iets vaag-internationaals voor vis dat aanvankelijk niet concreet lijkt, net als het UNFCCC-klimaatverdrag in 1992. Maar dat sluipenderwijs steeds meer regels kan genereren, die mensen de handen op de rug binden in de natuur. Want ze willen ook ‘maatregelen’.

Er bestaat een andere optie, die de voorkeur heeft: natuur-gezinde visserij krijgt de kans om aan natuurprojecten mee te helpen voor bijvoorbeeld vismigratie, zoals binnenvissers nu al doen samen met het Waterschap Hunze en Aa.

Netwerk-analyse van bestuurlijke spaghettie rond Waddenzee door Anderson en Elfix 2014

  • Swimways is alvast een nieuwe publiek-private vergader-club voor Waddenbeleid naast de tientallen organen die al door Anderson en Elfix in 2014 voor de Tweede Kamer in kaart werden gebracht. (zie hierboven)
  • Die brengt een advies uit, dat via een ministers-conferentie (2018) juridische status krijgt, en zo voldongen feiten kan maken.

…en weer een PvdA-organisatiebureautje

Swimways is ondergebracht bij het aantoonbaar anti-wetenschappelijke Programma Rijke Waddenzee (PRW) dat bij Rijkswaterstaat is gehuisvest in Leeuwarden. Met Martha Buitenkamp van het private organisatie-bureau Anantis als projectleider van Swimways.

Alweer iemand die niets van vis en visserij weet op het dossier vis- en vismigratie. Zo maakt Swimways al een duidelijk statement: inhoud is bijzaak.

Trilaterale samenwerking op een rijtje

De Algemene Rekenkamer adviseerde najaar 2013 om het Waddenbestuur te vereenvoudigen. Sindsdien groeide – mede uit naam van dat advies- het aantal publiek-private bemoei-organen met de Waddenzee onder verantwoordelijkheid van Sieben Poel en Aante Nicolai (Rijkswaterstaat, ook aanwezig in Anjum tot 1600).

Swimways komt dus bij de reeds bestaande bestuurlijke spaghetti, waar steeds de zelfde voorkeurspartijen achter zitten die financieel profiteren (uit de lobby-coalitie Wadden Natuurlijk).

Met ook deelname van MSC-consultant Ralf Vorberg.

Die Vorberg controleert vanuit Duitsland voor 30-40 duizend euro per jaar op de Nederlandse garnalen-afslagen (Den Oever) de zeven voor ziftsel of ze op 6.8 staan Und Schreibt dan seine Faktur. 

…uit het Swimways-rapport. Een Krishnamurti-achtig esoterisch schema: het had ook bij een workshop ‘persoonlijke groei’ voor de VVD-partij getoond kunnen worden. Het wekt de indruk van deskundigheid met kretologie ‘als ‘time-space-continuum‘ maar zegt helemaal niets

‘Iets’ doen met vissen
Project-trekker is de van de Waddenvereniging (en daarvoor RIKZ) afkomstige Paddy Walker.

Paddy richtte in 2010 (met Irene Kingma) een actiegroep op voor mensen die ‘iets’ willen met haaien en roggen:  de Nederlandse Elasmobranchen Vereniging. (NEV) Die schrijven betaald door het Ministerie van EZ beleidsrapportjes over haaien. Die worden ook steeds vaker (bij)gevangen, ruwe haaien, ook door sportvissers.

Er zijn nu dus plots weer meer ruwe haaien. Op de natuur kun je geen pijl trekken, noch beleid maken. Zij verandert steeds.

Ruwe haai door vissers bijgevangen, gaat levend over boord…

Nu willen ze via Swimways in de woorden van Paddy Walker ‘iets’ doen met de visstand van de Waddenzee. Daarvoor gebruiken ze 6 ton euro publieke financiering tot 2024, dus een ton euro per jaar.

Arjan Berkhuysen zijn nieuwe werkgever, die zit dus achter Swimway-propaganda

De World Fish Migration Foundation (van Herman Wanningen, WNF) zorgt voor de propaganda van Swimways, zo vermeldt het verslag. De term ‘Swimways’ blijkt door die WNF-dependance uitgevonden.

Zoals ze schrijven zijn ze opgericht voor propaganda, wat ze dan ‘raising awareness’ noemen. 

En van die club wordt bedrijfskundige/marketing-deskundige Arjan Berkhuysen directeur, nadat hij als directeur van de Waddenvereniging sjoemelde met jaarverslagen om te verhullen dat hij 10 procent boven CBF-norm zat met fondsenwerving.

Steunt de bouw van windturbines in de Waddenzee, voorzitter Vogelbescherming Atze Nicolai is commissaris Eneco

Uiteindelijk moet daar dan een zesjarig actie-programma uit voortkomen van ‘bewustwording’ (= reclame) en ‘monitoring’ (onderzoeks-baantjes voor milieu-activisten).

En dat overleg-traject wordt voorgezeten door een deeltijd-kracht van het Ministerie van Economische Zaken die van toeten noch blazen weet van het Wad en haar bestuurlijke geschiedenis.

Alweer iemand die het heel goed bedoelt, die dus- door volmaakte afwezigheid van iedere inhoudelijke expertise- informatie beoordeeld op ‘wat goed voelt’, niet wat logisch en feitelijk geldig is.

Kortom: zomaar een doorsnee-dag in onze Gyno-centrische polder-oligarchie NL, ‘Feels over Reals‘. Emigreren kan nu nog. 🙂

..al sinds 1978: dus waarom ook nog een Wadden Sea Board? Voor Co Verdaas, de mislukte PvdA-bestuurder

Wadden Sea Board, het Siberië van Publiek Prestige
Naast Paddy haar particuliere haaien- en roggen-zorgen, vormt de andere aanleiding voor Swimways een interne PvdA-zorg.  De PvdA-baantjes-carroussel verzon voor Co Verdaas (PvdA) een nieuw baantje, na zijn mislukte avontuur als Staatssecretaris.

Verdaas werd voorzitter gemaakt van een in 2014 geinstalleerd Wadden-orgaan dat zich ook moet bemoeien met beleid in Nederland, Duitsland en Denemarken.

De Wadden Sea Board, het Siberië van publiek prestige, maar toch iets voor onze arme Co.

Zo parkeerden ze PvdA-brokkenmaakster (Studiehuis, de Onderwijs-vernieling) Tineke Netelenbos ook in een functie als voorzitter van Waddenzee-havens.

Vegetarische zeehonden, aldus de ‘deskundigen’ van Waddenvereniging en PRW, want ze rekenen predatie niet mee als invloed op de visstand

Het baantje voor Verdaas en zijn Wodden Sie Boord is op zijn best een doublure voor wat het Wadden Sea Secretariat al sinds 1978 beoogt: trilaterale samenwerking tussen Duitsland, Denemarken en Nederland bij Waddenbeleid.

Die samenwerking is dus al bijna 40 jaar oud.

Dat secretariaat heeft sinds 1997 een ‘Wadden Sea Action Plan’ dat in oktober al haar 20-jarig bestaan vierde.

Als het bij de Waddenzee ergens NIET aan ontbrak, was het wel trilaterale actieplannen en overleg.

De Waddenacademie doet sinds 2004 ook weinig anders dan trilateraal, met de Deense (ex-)voorzitter Jens Enemark, Klaas Deen en de Duitser Ludwig Fischer.

Rijkswaterstaat is zowel beheerder als commercieel gebruiker van de Waddenzee: bron Ecomare

Je ontmoet weer mensen
De existentie van Wadden Sea Board (waaruit Swimways volgt) is dus: Co Verdaas moest een baantje.

De waarde van Swimways – de uitwas van Co- als vergader-entiteit ligt dan vervolgens ook op een ander vlak dan natuurbescherming of internationale samenwerking.

Je moet alert zijn, om op voorhand te zien HOE ze je gaan naaien, wanneer je geen ambtenaar of milieu-activist bent van de PvdA of erger.

Binnen 1 dag krijg ik deze foto van garnalenvissers binnen bij Harlingen, een ‘uitgestorven’ pijlstaartrog; er zijn veel meer roggen en haaien dan milieu-activisten beweren die nooit op zee komen…

Op zulke vergaderingen tref je zo meer mensen, die een oogje in het zeil willen houden omdat ze het (ook) niet vertrouwen. Zo schudde ik ter verbroedering visser Jaap Vegter de hand, ik had ‘m in een blog beledigd maar met een handshake is dat bij deze goed.

Zo los je als kerels een menings-verschil op en dan is het ook klaar. Vegter moet in principe aan de goede kant staan.

Dit mag ‘Dark Sky Wadden’ straks van rode verlichting voorzien. Zowel bij de overheid als milieuclubs ontbreekt iedere ethiek, normbesef, beschaving en waarheidsliefde

Jan Kamman van Sportvisserij Nederland deelt ook mijn observaties over de onwetenschappelijke rapport-productie (= grootse conclusies vanuit politieke voor-ingenomenheid) die vanuit overheids- en activisten-burelen de ether in gebracht wordt (bv ten aanzien van ‘exoten’).

Aquatisch ecoloog Peter Paul Schollema van Waterschap Hunze en Aa- die met beroepsvissers samenwerkt voor vis-monitoring- die deelt van harte mijn observatie dat een (beleids-)ecoloog zonder eigen veld-ervaring geen zinvolle beleids-adviezen kan geven over vismigratie.

Laat staan wanneer het marketeers/bedrijfskundigen zijn als Arjan Berkhuysen, die bij mijn vissers aan boord 4 jaar terug voor het eerst een vis zagen, met die andere ‘visserij-expert’ van de Waddenvereniging, Wouter van der Heij.

Een echte ‘deskundige’! 🙂

En dan was er nog Reiner de Vries, ambtenaar Economische Zaken van de Gemeente Harlingen, die mijn algemene analyse al deelde: dat de beschuldigende vingers richting visserij alweer in de lucht hangen, zoals afgelopen decennia steeds. Terwijl de basale kennis ontbreekt over wat er nu in die Waddenzee gebeurt.

Eneco Werelderfgoed Waddenzee met 19 turbines met rode kerstverlichting

Hier raken we aan de kern: wat er werkelijk in de natuur gebeurt, dat interesseert die milieu-activisten ook niet- echte kennis. Ze verlangen niet te weten hoe de natuur werkt, het zijn machtspolitici gedreven door wil tot macht en zelf-verrijking. (zie ook Donald Gibson, Ecology, Ideology and Power 2002)

We staan dus niet alleen in ons gevecht tegen de Groene Leugen, en dat is bemoedigend. Ook geleerd: de mosselvissers betalen wel 5 miljoen euro pacht per jaar voor bruto 7000 hectare Wad aan het Ministerie van Economische Zaken.

Deense natuurbeschermers doen aan aalscholverbeheer om vis te beschermen. Brug te ver in NL?

Algemene teneur van de dag was verder: het ontbreekt ons aan gegevens wat er met vis gebeurt op het Wad. En dat in de meest dood-onderzochte zee ter wereld, nadat de Waddenacademie zich daar al 13 jaar tegenaan bemoeit.

Waar gaven ze dan de minimaal 30 miljoen euro voor de Waddenacademie aan uit?

Tegen het advies van de Algemene Rekenkamer vergroot Aante Nicolai (Rijkswaterstaat) de bestuurlijke spaghetti.

Bestuurlijk Rookgordijn uitbreiden
Sieben Poel en Aante Nicolai doen al een jaar lang hun best mijn Wet openbaarheid bestuur-verzoek te traineren, omdat ze niets zo vrezen als bestuurlijke transparantie en wetenschappelijke integriteit.

Poel en Nicolai makeneen web van allerlei buiten-democratische beslis- en vergaderorganen die de gebruikers en bewoners van het Wad via de bestuurlijke achterdeur confronteren met voldongen feiten.

Al die organen zijn gevuld met mensen die van eigen goede intenties overtuigd zijn.

Het uiteindelijke doel lijkt vooralsnog: gesubsidieerde zelf-verrijking via prestigeprojecten zonder ecologische rendementstoetsing (bv Vismigratie-rivier), machtshonger en het afpakken van de Waddenzee van haar traditionele bewoners en gebruikers.

We hebben te maken met een bende criminelen, met controle over de overheid.

En dan hebben we hem ook nog: Michiel Firet (Staatsbosbeheer, Lobby-Coalitie Wadden Natuurlijk, Programma Rijke Waddenzee) wil het ‘voedselweb completeren’. Staatsbosbeheer wil de duinen vernielen zodat een open verbinding tussen Wad en Noordzee ontstaat, nadat Rijkswaterstaat in 1928 de Boschplaat met Terschelling verbond.

Programma Rijke Waddenzee schreef tot nu in ieder jaarverslag dat ze de garnalenvisserij net als de mosselvisserij en kokkelvisserij willen ruïneren. (= ‘verduurzamen’, de mosselvissers werden allen met bankschulden opgezadeld)

We zien wie er achter Swimways zitten, de WNF-kliek en tweedehands-natuurverkoper Arjan Berkhuysen: dat betekent dat de wil tot macht- en subsidie-gelden dus op 1 staan.

…het alternatief

Vooralsnog ontbreekt dus ieder vertrouwen in dit clubje mensen dat wel vreselijk van eigen goede intenties is overtuigd, maar geen enkele waarheidsliefde, werkelijke beschaving of inhoudelijke integriteit kent.

Ook wanneer je vertrouwen in ze stelt, weet je dus dat ze dit vroeg of laat zullen misbruiken. Omdat ze zichzelf zo ‘goed’ vinden, en dus niet geremd worden door enige zelfreflectie.

Maar we laten ons aangenaam verrassen door het tegendeel, want de wil om het anders te doen is er vanuit onze kant alvast en ook de visie, zoals vastgelegd in Ecomodernisme, het Nieuwe Denken over Groen en Groei.

We hopen op beter- en zijn vooral daarom aanwezig. Maar we willen niet naief zijn -gezien de voorgeschiedenis, de campagnes tegen vissers van activist-academici op de pay-roll van WNF als Han Olff/Theunis Piersma en het personeel van de milieubeweging- niet naïef zijn.

Ook bij de Kombergings-gemeenschappen hebben we al een loze belofte of 10 geteld van Michiel Firet en Karin Zegwaard (Staatsbosbeheer), ondanks alle getoonde goede wil van onze kant. Maar dat interesseert ze niet, want ze willen enkel over andermans rug hun eigen feestje vieren.

Bij verandering van politieke wind, zal bijltjesdag komen en staan hun namen en malversaties genoteerd.

Ik geloof dat die dag komt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *