De Telegraaf meldt dat de Rijksoverheid nu bestuurder bij de Postcode Loterij Cees Veerman (ex-minister LNV) inhuurt, om in Frankrijk te lobbyen tot behoud van de pulsvisserij. Kern van het probleem voor vissers is echter de Nederlandse Staat, die ‘De Fransen’ aangrijpt om haar eigen gezicht te redden.
Veerman zou redding brengen, nadat de guerilla-marketing van het Franse BLOOM in korte tijd het Europarlement tot puls-verbod bekeerde.
3 Francaises die dus meer bereiken in 3 maanden dan 2 elkaar beconcurrerende Visserij-clubs (Vissersbond en Visned) en de Nederlandse overheid samen in 4 jaar met stapels rapporten van Wageningen UR.
En vervolgens huurt de overheid een bestuurder/consultant, die met zijn Postcode Loterij 1,4 miljoen euro extra doneert aan Wakker Dier, dat verdoofd slachten van iedere vis afzonderlijk aan dek promoot. Die Veerman redt de visserij 🙂
Natuurlijk zijn ‘De Fransen’ het probleem niet maar de Nederlandse overheid zelf. Een overheid die de clubs subsidieert, die de visserij in media belasteren als Stichting de Noordzee met Tjerk Wagenaar van Natuur en Milieu: eveneens op payroll van zowel overheid als Postcode Loterij.
Het was Ton IJlstra (Ministerie van EZ) die overhaast de puls-ontheffingen regelde, als wisselgeld voor de zeereservaten in de Noordzeekustzone. (VIBEG) Die zeereservaten zijn onderdeel van de Mondiale ‘duurzaam’-agenda 2030 Agenda (doel 14 ‘Life Below Water’), net als Doggersbank, Vlakte van Raan enz.
Onze ambtenarij werkt op orders van multinationals/bankiers en ongekozen machten achter de Verenigde Naties als Paul Polman (Unilever). Polman was deel van het High Level of Eminent Persons onder David Cameron. Die ongekozen krachten, maken op internationale conferenties afspraken die via VN en Brussel onze last/plicht worden.
Dat panel van Polman/Cameron installeerde ook (mogelijk) bij ‘De Fransen’ hun ‘Transitie’-minister Nicolas Hulot. Die Hulot stopte volgens de Telegraaf in 2010 startkapitaal toe aan Claire Nouvian van het vers op te richten BLOOM.
Niet omdat BLOOM voor Franse belangen lobbyde, maar voor globalistische belangen (UNCLOS-oceanenverdrag), zoals afgehamerd op de VN Ocean Conference 2017. De anti-pulslobby kwam er afgelopen jaar toevallig bij. Ze lobbiet voor zeereservaten in de diepzee met de Deep Sea Conservation Coalition uit Amsterdam.
In Noordzee 2030 – het beleid van de Nederlandse Overheid- staat letterlijk (zie hierboven) dat op de Noordzee straks geen plaats meer is voor traditionele visserij. Nicolas Hulot is zelf aangesteld als ’transitie-minister’ om die ’transitie’ uit te rollen voor Bilderberg- bankiers en multinationals. Met milieuclubs als hun campagne-hulpjes, koop morgen Elsevier Weekblad om te zien HOE ze dat doen.
Omdat in ‘Parijs’ in december 2015 ‘afspraken’ zouden zijn gemaakt. Niet met U of mij, maar met bankiers en multinationals die de biljoenen euro’s klimaatsubsidie willen van 2030 Agenda.
BLOOM deel van Deep Sea Conservation Coalition
Daarnaast zijn het juist Amerikaanse, Britse en Canadese financiers die achter BLOOM zitten, Amerikaans/Britse ‘filantropen’ en rijke eigenaren van superjachten met ondermeer de Prins van Monaco en David de Rothschild.
BLOOM maakt namelijk deel uit van de lobby voor zeereservaten, als onderdeel van de sinds 2013 in Amsterdam gevestigde Deep Sea Conservation Coalition. Monica Verbeek van ‘Seas at Risk’ is daar ook lid van.Die coalitie werd gesticht door Matthew Gianni van Greenpeace. Die club werd met een slordige 80 miljoen euro gesponsord door Cees Veerman zijn Postcode Loterij (Veerman is voorzitter van de aandeelhouders-stichting PCL).
1 van de bestuurders is Greenpeace Oceanen-campagnemanager Europa, dan is er nog Siam Owen, een ‘duurzame strategie’-manager uit Engeland. En verder een clubje Canadezen en Amerikanen van de NOAA. Zoals Suzanne Fuller van Ecology Action uit Canada, en Lance Morgan van het Marine Conservation Institute.
Verduurzaming betekent bij milieuclubs maar 1 ding: zoveel mogelijk visserij van zee af voor het (ook bij door Veerman met 0,5 miljoen euro beloond Stichting de Noordzee) doel om 10 procent van de wereldzeeen op slot te zetten, en 30 procent van de gehele Noordzee.
BLOOM haar oprichter Claire Nouvain werd bekend met een campagne-film over de diepzee. Ze willen het UNCLOS-oceanenverdrag aangrijpen (zie VN Oceanen Conferentie 2017) om bijvoorbeeld trawling door de Parlevliets van deze wereld in te dammen (bv op horsmakreel). Een oceanen-verdrag dat de Amerikanen niet ratificeerden, net als het Parijse Klimaatverdrag.
Het Parijse verdrag maakt Europa waarschijnllijk tot Wallstreet/City-wingewest, en de Nijpelsen van deze wereld zijn daar vazal van.
Daarom steunen ook BANKEN juist 2030 Agenda. Want dan zijn er allemaal nieuwe investeringen en schulden nodig van het belasting-melkvee, wij Human Exploitables van bankier-vampiers. ‘Duurzaam’ is vooral Peperduur, De Staat aanwenden om burgers op kosten te jagen.
Deep Sea Conservation Coalition leden lobbyen dus voor zeereservaten, waarvoor inmiddels ontelbare namen als ‘ocean refuge‘ tot ‘Hope Spots’ met steeds de zelfde mensen uit Anglo-Amerikaanse en globalistische hoek en Daniel Pauly als hun ‘wetenschapper’.
En dat ondersteund door rijke bankiers als David de Rothschild, die zichzelf profileert als oceaan-activist.
Visserij economisch belang naaimachine-industrie
Ton IJlstra maakt slechts zijn ambtelijk bureau schoon, samen met Wim van Urk. En IJlstra veegt nu met dankbaar gebruik van ‘De Fransen’ ook zijn straatje schoon. Terwijl hij de valse belofte deed dat hij de legalisatie van puls even zou regelen. In plaats van dat het Europarlement over zulke ontheffingen beslist, niet zo’n ambtenaar.
Nu kan IJlstra met zijn bureaucraten de puls 2 keer tot eigen voordeel in zetten. Eerst voor zeereservaten-wisselgeld. En nu voor het redden van het imago van onze corrupte Staat. Hoe goed meiske Carola het ook meent met de vissers. Schouten is in mum van tijd weer weg, de ambtenarij zit er dan nog met het zelfde doel.
Wanneer je in de Visserijnieuws leest dat Visserijbestuurders met de Europese belangenbehartiging de nadruk leggen op ‘het belang voor de economie, maar we verliezen duurzaamheid niet uit het oog‘: wat voor runderkoeien zitten daar dan aan het roer?
Zoals de door de Partij voor de Dieren/Groene 11 naar de Tweede Kamer gehaalde Rainer Froese al stelde, is juist die economische waarde van visserij marginaal: ‘even groot als de naaimachine-sector’.
Onze grote kotters halen evenveel jaar-omzet binnen, als wat Natuurmonumenten in 2 jaar omzet.
Daarom ontbreekt visserij ook geheel op de prioriteitenlijst van de Rijksoverheid bij de Noordzee-agenda. Zandwinning, Olie- en gaswinning en windturbines prijken bovenaan. Hoop is uitstel van teleurstelling, net als vastklampen aan Carola met de Goede Bedoelingen.
Macht en geld, dat is het enige dat telt.
Guerilla-marketing kan de visserij redden van de globalistische bankiers-maffia achter 2030 Agenda. Carola Schouten verandert niets aan het in beton gegoten 2030 Agenda. (zie Mathilde Jounot haar film)
Die agenda bestrijd je niet met visserij-bestuurders uit op hun eigen hachje die nog niet eens WILLEN weten wat 2030 Agenda is. En die al pappend en nathoudend hopen op het verdoofd slachten van de traditionele visserij voor 2030. Hebben ze ook de pensioengerechtigde leeftijd, en kunnen ze met lintje uitgezwaaid.