Tijdens een Hollandse bedrijfsspionage bij de Vlaamse visserij, kwamen we op een druilerige donkere ochtend terecht bij de Vismijn van Nieuwpoort (BE). De prachtige visafslag aan de IJzer kromp qua vlootcapaciteit van bootjes al van 35 naar 5 schepen in enkele decennia, en probeert er nog het beste van te maken.

De ‘Warrior’ uit Nieuwpoort vaarde zomer 2016 dan ook met visserij-actieclub EMK mee, tijdens de protestactie in Rotterdam tegen de Brusselse aanlandplicht (alle ondermaatse bijvangst van teruggooivis aanlanden, die je vroeger over boord zette).

Aan de kade lag nu nog een kotter met de heerlijke naam ‘Nostalgie’, allee. Dat klinkt als een verwijzing naar de oude glorie die tussen Europese regels en windfarms op zee bekneld raakt. Bij de Belgen zijn die windfarms direct een grote aanslag op hun 40 kilometer korte kustgebied, dat ten opzichte van onze 500 kilometer-kustlijn  op postzegelformaat lijkt.

Wel kregen de Belgische (garnalen)vissers nu toestemming van het Nederlandse Ministerie van LNV met een bootje of 35 te vissen in Hollandse gebieden.

Die beslissing ligt weer gevoelig bij Nederlandse garnalenvissers. Want de Vlamingen hoeven niet te voldoen aan de Nederlandse afspraken met het LNV-Ministerie, waar zij wel aan moeten voldoen. Zoals de begrenzing respecteren van de VIBEG(gesloten)-gebieden in de Nederlandse Noordzeekustzone boven Petten en de eilanden. Ook hoeven de Belgen zich niet aan de 300PK-eis te houden van Nederlandse kustvissers in de 12 Mijlszone.

Een vreemd besluit dus weer van de Nederlandse overheid (Ministerie van LNV, Ton IJstra cs). Het lijkt zo op het eerste gezicht, dat de Belgen door deze vergunning wat adem krijgen met de mogelijke beperkingen die de Brexit brengt.

Voor het Ministerie van LNV en de lobbyisten van visgigant P&P (Gerard van Balsfoort, ex-LNV-topambtenaar) heeft dat besluit 2 voordelen. Belgen uitspelen tegen Nederlandse vissers. (Verdeel en Heers) En tegelijk helpt dit stoken van  Belgen tegen Nederlanders de Brexit-haatpropaganda voeden, het besluit van de Britten om de EUSSR te verlaten.

Bij de Brexit eisen de Britten mogelijk hun gehele kustzone op als eigen visgrond. Terwijl de Belgen door een afspraak uit 1966  juist exclusief toegang tot die 12-Mijlszone hadden. Al mogen ze dan niet binnen 6 mijl komen.

Dat Vlaamse vissersprivilege werd ingesteld voordat het Europees Gemeenschappelijk Visserijbeleid (GLB) begon. Het is een door het Britse Koninklijk Huis verleende gunst; omdat de Belgische vissers in 1940 de door de Duitsers beknelde Britse soldaten in Duinkerken hadden geholpen bij de evacuatie naar overzee.

Dus of het Brexit-argument hier op gaat is nog maar de vraag. Want die deal met de Vlamingen was dus een voor-Europees privilege.

Rattengif doet wonderen
Die vergunning van het Nederlandse LNV-Ministerie aan de Belgen lijkt dus sterk op een verdeel-en-heers-achtige beslissing. Typisch voor een LNV-ambtenaar als Ton IJlstra.

Die ambtenaar is een archetypische Macchiavellist. Hij is ook het brein achter VIBEG en alle andere gebiedssluitingen die ze met ‘Natura 2000’ als excuus opleggen. Maar nog veel rattiger: ze pakken visgebied vooral af als ‘natuurcompensatie’ voor de industriele ontwikkelingen die het Ministerie van EZ elders faciliteert, zoals baggeren, windfarms.

IJlstra pakte vissers om de Zuid (Zeeland, Zuid Holland) als projectleider van Maasvlakte 2 al een visgebied af (Zeeuwse Voordelta) ter ‘natuurcompensatie’ van zijn industrie-eiland, dat hij met 200+ Feijenoordstadions aan zand liet opspuiten. IJlstra is tevens verantwoordelijk voor de flop van de Pulsvisserij, waardoor vissers om de Zuid (Vlissingen cs) op omvallen staan. Daarover later meer.

Zo kun je dus als leugenachtige en corrupte overheid, in handen van de grote Ultimate Beneficiary Owners (UBO’s) van de Koninklijke Oligarchie Nederland (bv Hal Holding van Martijn van  der Vorm), eenvoudig tweedracht blijven zaaien. Met onvermijdelijke neergang als uitkomst. Want je visruimte krimpt almaar ten gunste van baggermultinationals en de windustrie.

Die bedrijvigheid dwingt tot postzegelvissen tussen mariene compensatiereservaten en windfarms.

EMK stond voor ‘Eendracht Maakt Kracht’. Maar alle vissers in zowel Nederland als Vlaanderen zullen tot op zekere hoogte concu-llega’s blijven, en dat element kun je altijd succesvol uitspelen. Al delen Vlaamse en Nederlandse vissers uiteindelijk wel het zelfde lot. Maar een ‘gedeeld lot’ is nog geen ‘gedeeld belang’ in winst. Blijkbaar motiveert ‘meer geld’ dus meer.

Vis en garnalen via de veilingklok
We werden gastvrij ontvangen door de veilingmeester. Bij ons heeft pelagisch gigant P&P uit Katwijk nu de hele Nederlands-Duits-Deense garnalenmarkt in handen na acquisitie van Heiploeg in Zoutkamp.

Via het MSC-labeltje maakte Dirk Jan Parlevliet zo een vloot van honderden kustvissers tot contractvissers, zonder veilingklok. Ook bij platvis zie je die ontwikkeling, de opkomst van contractvissers in Op Hoop van Zegen-constructie ten opzicht van een als reder opererende handel, die tegelijk de Producenten Organisatie (PO) controleert (bv de Vissersbond, Visned).

Bij Nederlandse bloemenveilingen gaat ook die handel via de klok er uit, en komen nu vaste contracten met afnemers, zoals die al bij supermarkten bestaan met voedselleveranciers.

In Nieuwpoort worden de garnalen nog via ‘de klok’ verkocht, dus dat een veelvoud kopers op de veiling aankomt, zonder een grote tussenhandelaar er tussen. Volgens de Veilingmeester zou het weliswaar gemakkelijker zijn, wanneer je 1 grote partij hebt die meteen alles opkoopt. Ook heb je zo minder scherpe prijsfluctuaties. Aan de andere kant, vond hij dit veilingsysteem eerlijker in markt-technische zin, dat je eerlijker concurrentie hebt.

‘Na jaaa, zo is dan mijn mening’… Op 7 november werd zo een magere 413 kg van 2 schepen (Rudy en Nostalgie) verkocht aan 9 bieders, waaronder 1 Nederlander uit Spakenburg.

De Vismijn aan de IJzer was verder met schilderijen van Vlaamse vissermannen behangen, en bijna mysterieuze uitspraken over ‘de schaapjes lopen op zee’. Allee.

Die slagzin slaat natuurlijk op storm, wanneer de schuimkoppen op de golven staan. Waarschijnlijk kwamen die slagzinnen op de ramen dankzij een subsidie-injectie van de (lokale ?) Vlaamse overheid, die het belang inziet van een visafslag in Nieuwpoort als onderdeel van toerisme. Wie precies weet hoe het zit: meldt het ons.

Hoe dan ook, dat element voegde toch een speels atmosfeertje toe aan een Vismijn over haar gloriejaren heen, die in de tijd lagen van voor de EUSSR en haar Gemeenschappelijk Visserij Beleid, waar de Britten in de jaren ’80 deel van werden.

Slag bij Nieuwpoort (1600) en 1914-1918
Zo krijg je dus een beeld-impressie mee van een bekende plaats, Nieuwpoort, waar in 1600 de Slag bij Nieuwpoort plaatsvond, van Maurits van Nassau (Oranje) tegen Albrecht van Oostenrijk. De Oranjes wilde toen Duinkerken bezetten met haar kaapvaarders, dat nu enkele kilometers verderop in Frankrijk ligt. Maar Maurits werd door Albrecht tegengehouden.

Dit is een bekend wapenfeitje uit de zogenaamde ’80 jarige oorlog’. In 1914-1918 was Nieuwpoort weer een stad in de frontlinie, namelijk de Eerste Wereld Oorlog. De Belgen hielden hier toen aan de IJzer met de Britten en Fransen stand tegen de Duitsers. Zo bleef 4 jaar lang een klein snippertje Vlaanderen Duitser-vrij. Er is dus altijd wel gezeik, vergeleken met die Grote Oorlog is de visserijslag natuurlijk maar klein bier.

Het mega-monument ter gedachtenis aan de ‘Grote Oorlog’ kun je op de achtergrond van de Vismijn zien. We kwamen ook Katwijker turboscheepjes tegen, die langs de kust op zeebaars vissen.

De Belgen hebben bij Nieuwpoort- net als de Urkers- een eigen monument voor op zee gesneuvelde vissers. Het blijft nog steeds een gevaarlijk beroep.

Je kunt tijdens het netten halen zomaar in je oliepakje over boord slaan, en als baksteen naar de bodem zinken, zonder dat je vismaat op de brug dat opmerkt. Het is en blijft dus een beroep voor kerels, een uitstervend ras waar we als maatschappij wel wat meer zichtbare waardering voor op mogen brengen.

• Immers: Wie haalt straks bij voortschrijdende trends nog ons verse zeevoedsel uit de Noordzee? Wie is nog zo gek dat bij een groeiend misantropisch regelwoud te doen?

Het is net als bij de boeren en andere nuttige familiebedrijven die zinvolle diensten aan de maatschappij leveren.

Die worden als halve criminelen bejegend door onze leugenachtige corrupte overheid, in handen van banken en multinationals. De echte (witteboord)-criminelen krijgen miljardensubsidies om failliete technologie (windfarms met hun onbetrouwbare wiebelstroom) in zee te zetten: zoals het vanuit Vlissingen gebouwde Blauwwind bij Borssele dat weer een hap visgrond wegneemt voor zowel Vlamingen als Vlissingers.

Zo kun je de vergane glorie van Nieuwpoort en andere visserijplaatsen ook zien als uiting van een bredere maatschappelijke ziekte. Daar helpt dan geen zachte heelmeester tegen met subsidie voor visserman-portretten. Hoe aardig het ook oogt, een Visafslag dient allereerst de ruimte te hebben om een bloeiend bedrijf te zijn, in plaats van museum voor toeristenfolklore.

Niettemin, wat we bij Nieuwpoort zagen was toch nog een mooi visserijbedrijf dat het verdient om te blijven bestaan, dus we wensen de Vlamingen alle goeds.