Kritische Depositie (KDW), stikstof-‘safe space’ plantjes..

Bullshit = ‘No Concern for Truth’ = Milieuclubs

In de Online Cursus Bullshitdetectie duiken we vandaag in het mechanisme, dat Nederland in gijzeling houdt (naast de Corona-overreactie): Kritische Depositie Waarde (KDW), een stikstof- ‘safe space’ zou voor planten bestaan, aldus ‘de experts’. Dus moet U 100 rijden tot de Duitse grens, boeren worden met 300 miljoen euro gemeenschapsgeld weggekocht.

De olifant in de Tweede Kamer zit op ‘Niveau 2’ van de cursus Bullshitdetectie: hoeveel goed doe je voor (welke) natuur per uitgegeven ‘stikstof’-euro? Hoe rechtvaardig is Carola’s beleid (niveau 3, ethiek) en hoe volksdemocratisch (niveau 4: politiek) gewenst?

Zodra je in het technische discussie-moeras (niveau 1) van domeinexperts belandt verlies je het, en zo winnen zij de discussie over de inrichting van de publieke ruimte en besteding van miljarden gemeenschapsgeld. Zo’n bestuurlijke coup door LNV-bureaucraten en door hen gekochte ‘deskundigen’ heet ‘technocratie’.

De stikstofcrisis vanochtend op ‘De Heide’ tussen Langweer en Sint Nyk

In dienst van de Bureaucratie (‘De Vierde Macht’)
Lees ook ‘Voor dit hoogveen rijdt U 100′ om ingewijd te raken in het ‘wetenschappelijk’ drijfzand achter ‘natuurherstel’. In de Cursus Bullshitdetectie onderscheiden we vier niveaus die tot spraakverwarring leiden over natuur&milieu als je ze niet uit elkaar trekt.

  • Niveau 1 is de ‘technische discussie’
  • Niveau 2 de economische discussie (hoeveel goed per euro)
  • Niveau 3 de ideologische discussie (ethiek en moraal)
  • Niveau 4 = politiek, topdown/bottom up, staat of markt.

Het belangrijkste dat je vandaag kunt leren, is dat je ziet WAT ze doen uit naam van ‘stikstof’. De LNV-bureaucratie offert de 3 belangrijkste niveaus in een rechtvaardige democratische samenleving voor het machtswoord van ‘de domeinexpert’.

De dokter vertrouwt U altijd, zo weten de social engineers

De meneren met dure titels die van een onbeduidend stukje van het leven- ‘de staartlengte van de Braziliaanse bever bij klimaatscenario’s in het jaar 2100′ of ‘zure depositie bij zeggegrasjes op 30 centimeter onder zeeniveau- oneindig veel weten.

En die ze daarvoor betaalden en een carrière gaven. Dat alleen daarover de discussie mag gaan, omdat je anders dom en onverantwoordelijk heet, met gezeur over burgerlijke vrijheden….

Dat bijpassende bestuursmodel heet ‘Technocratie’. Zoals ze ook op basis van wat virologen de hele wereld op slot zetten. Dat is ook de coup die ‘sustainable development’ heet, ‘duurzaamheid’. Leen Hordijk uit ‘Carola’s Onafhankelijke Commissie’ legt het hier kort en bondig uit, hoe je uit naam van ‘de’ wetenschap met ngo’s de democratische besluitvorming buiten spel zet.

Omdat je de planeet immers gaat redden:

NeDDRLand
Bij stikstof zien we hoe Carola Schouten zich verschuilt achter ‘niveau 1’- een commissie. De belangenverstrengelde Commissie Hordijk, van gekochte domeindeskundigen onder aanvoering van haar partijgenoot Hordijk. Leen Hordijk was de Mr Zure Regen van Wageningen, die al in 1984 bij het IIASA ging werken als ‘projectleider’ van het ‘Acid Rain Project’.

Hordijk is 1 van de kern-samenzweerders, die bij reeds in beton gegoten politiek de witte doktersjas leverde van ‘onaantastbaar gezag met prof.dr’.

‘deskundigen’ versmallen democratische discussie tot ‘machtswoord domeinexpert’

Zo kan Schouten de andere niveaus als non-relevant wegwuiven, als ‘zij die maar wat roepen versus de prof.dr.’ En vervolgens kan ze als publieke vrouw van multinationals 300 miljoen euro gemeenschapsgeld per jaar ten koste van boerenfamiliebedrijven te besteden.

Want Schouten heeft nu ‘De Hogere Waarheid’ achter zich, op Niveau 3 van morele chantage: of wil jij riskeren dat de natuur door stikstof ten onder gaat, weet jij het beter dan prof.dr?

Dat doet deze publieke vrouw van multinationals ten gunste van ngo’s en door LNV gekochte ‘deskundigen’.

Want het is voor ‘de’ natuur. Het Groen Nepotisme, al dat publiek gefinancierde ongekozen spul ter academie, dat zich ‘kwartiermaker biodiversiteit’ noemt ( = ambtenaar met haast). En dat noemen Wiebes en Kaag in hun Kamerbrief dan ook nog ‘particulier initiatief’.

  • Astroturfing heet dat: publiek draagvlak veinzen voor special interest. Dat je met publiek geld in beton gegoten beleid van momentum voorziet.

Wij van WC-eend…

Modellen dienen hun doel ‘goed genoeg’: als machtsgreep
Je betaalt dus ‘de deskundigen’ om het machtswoord (Politiek Niveau 4) te versmallen tot het oordeel van domeinexperts  (Niveau 1). De politicus die zich daar achter verschuilt, kan dus serieuze bedragen aan gemeenschapsgeld losweken, in bezit van ‘De Hogere Waarheid’ (niveau 3).

De modellen waren ‘Best Genoach’, zoals Friezen zouden zeggen, lees ‘het beleid drammen we door’.

‘Goed genoeg’, om te doen waarvoor RIVM en Wageningen UR ze ontwierpen: als coup van bureaucraten, die democratische besluitvorming willen versmallen tot het machtswoord van ‘deskundigen’, die ze daartoe zelf financierden.

Kortom: typisch de Koninklijke Oligarchie Nederland BV:

Serieuze bedragen; Kamerbrief 20 mei Sigrid Kaag en Eric Wiebes, onze leugenachtige en corrupte overheid

Zo kwam 20 maart het rapport ‘niet uit de lucht gegrepen’ uit van de Commissie Hordijk. Daarin kwamen ‘wij van WC-eend ons eigen werk ten zeerste aanbevelen’. Vervolgens kwam daar Schouten haar besluit: we gaan jaarlijks nog eens 300 miljoen euro besteden aan groen nepotisme. (vriendjespolitiek op publieke kosten)

En daarover berichtten Eric Wiebes en Sigrid Kaag dan gisteren nogmaals, in bovenstaande Kamerbrief.

Dus nogmaals: Vergeet even ‘stikstof’ an sich, of ‘milieu’. De aanname achter ‘stikstof’ waarvoor het land op slot moet, boerenfamiliebedrijven kapot: die is dat een kleine selectie plantensoortjes er van kapot zou gaan. Meer niet. Kernbegrip is daarbij de kreet ‘Kritische Depositie Waarde’ (KDW). We kijken vandaag wie hiervan de aanstichters zijn.

1 van de belangrijkste samenzweerders in dit complot tegen boeren

Kritische Depositie Waarde, onthou die term
Zonder die KDW was dat hele stikstofdossier er niet geweest, met een stikstofcrisis die pardoes ophoudt bij de Duitse grens. Dan snap je dus al, hoe dit uniek Nederlandse probleem door Nederlandse academieprostituees voor LNV is opgetuigd.

Die KDW is een door een handjevol academici, met Wim de Vries (Persoonlijk Hoogleraar Wageningen UR) als belangrijkste aanstichter. Nadat dankzij De Vries zijn promotor in 1994, Nico van Breemen de stikstofkaravaan in 1982 was losgekomen. Van Breemen geloofde nog in het ‘Grosse Waldsterben’, net als Mr Zure Regen Leen Hordijk.

En De Vries zijn proefschrift bevond zich in het staartje van het ‘grote bossterven’, zo zie je ook aan de stellingen:

Proefschrift Wim de Vries 1994. Niet stikstof maar zwavel zou belangrijkste oorzaak verzuring zijn

Stikstof juist goed voor ‘de’ natuur
Nico van Breemen’s onderzoek werd waardeloos nadat ‘het Grosse Waldsterben’ een stille dood stierf. Hij werd antiquair in Wageningen. Maar ‘zure regen’ leefde verder onder de noemer ‘stikstofdepositie’.

De Vries kreeg een leerstoel bij Milieusysteemanalyse, die de zelfde naam kreeg als zijn proefschrift uit 1994. In dat proefschrift zien we dat niet stikstof maar zwaveldepositie als schuldige van bosverzuring werd aangewezen.

Wat De Vries doet, is allerlei verschillende kennisterreinen (van natuur tot bodemchemie) waar je bv 10% weet/meet bij elkaar in een model proppen. Normaliter geldt dat je bij 10% van 10% nog maar 1% overhoudt. Als je breuken vermenigvuldigt wordt het resultaat steeds minder. Maar ‘deskundigen’ als De Vries tellen breuken bij elkaar op in een model tot ze 100% suggereren.

Zoals reeds besproken in mijn artikel ‘Stikstof is hartstikke goed voor de natuur‘, (7200 likes, 1800 x gedeeld) veronderstelde De Vries dat ‘verzuring’ via uitspoeling van aluminium de boomwortels zou aantasten. Dat is het  Aluminium-mechanisme dat Bernhard Ulrich voorstelde. Maar de invloed van dat mechanisme was door een foutieve proefopstelling sterk in belang overschat.

Stikstof kwam vervolgens als reddende academische engel om academische schoorstenen te doen roken. Dat het geen zwaveldepositie maar ‘stikstof van boeren’ zou zijn. Geheel toevallig kwam die onderzoeks-interesse het Ministerie van LNV goed uit. Want die LNV-ambtenarij had immers in 1991 het beleid van mestinjectie in gang gezet, en de boer moest de boeman zijn.

Ook omdat grond opgekocht werd voor de Ecologische Hoofdstructuur vanaf 1992. We zien ook dat Wim de Vries naar de Bijbel verwijst:

Openbaring 22:12: ‘Zie ik kom haastelijk, en mijn loon is met mij, om een iegelijk te vergelden, gelijk zijn werk zal zijn’

De Openbaring van Stikstofonderzoek
Naast Wim de Vries treffen we steeds de naam van Roland Bobbink (B-Ware, Nijmegen) en Han van Dobben (Wageningen UR). Zij verzonnen een veilige chemische leefruimte voor bepaalde vegetatie-samenstellingen. Zo ontstond de fusie van lopend natuurbeleid met focus op de verliezers, en het door LNV gewenste mestbeleid.

Zo zetten zij HET drukhabitatje voor mestbeleid op een schild:  een blauwgraslandje.  Dat zijn uitgeboerde lapjes grond met blauwe zeggesoorten.  Of het hier al besproken ‘herstellend hoogveen’: dat zijn de stikstofgevoelige habitatjes, waarvoor U 100 rijdt, minder dan 5% van wat je in Nederland natuur zou noemen.

Die beweringen en aannames werden door Wageningen UR ingebouwd in de Natura 2000-systematiek. Het is dit simpele gegeven, dat kern van de zaak is. De deels ideologische en vooral financieel gemotiveerde keuze van een handvol door ongekozen LNV-technocraten gekochte domein-experts zet het hele land op slot.

Den Haag

Dus op basis van Niveau 1 besluit je de economische (2), morele (3) en politieke discussie (4) dood te slaan.

Zodra een Kamerlid of Statenlid hierover vragen stelt, krijgt hij van ‘De Vierde Macht’ (ongekozen en onkwetsbare bureaucraten) een muur van rapportverwijzingen en internetlinks aangeboden ter antwoord. Enkel algemene publicatie-verwijzingen die de beantwoording zo ‘breed mogelijk’ houden, dus zonder de gevraagde precisie.

Die antwoorden moeten suggereren ‘gij zijt dom houdt uw mond, wij zijn slim want De Experts’. Echter, de kern zit ‘m dus in de precisie. Als ze die niet kunnen geven, dan bluffen ze.

Volstrekt uit de lucht gegrepen ‘deskundigen’ versmallen democratische discussie tot ‘machtswoord domeinexpert’

Gekozen bestuurders het moeras in trekken
Zodra je als gekozen volksvertegenwoordiger dat moeras van rapporten, ‘onafhankelijke’ (lees: belangenverstrengelde) commissies in getrokken wordt, kun je het wel schudden.

Je moet daarom de kernvraag altijd in het domein houden, daar waar je ook als niet-domeindeskundige zeggenschap hebt.  Want in hun deskundigenmoeras kunnen zij enkel winnen, Roland Bobbink, Wim de Vries en kornuiten hebben dat immers zelf bedacht. Je kunt de meesterbedriegers niet verslaan in hun eigen spel.

Je belandt dan in een zee van rapportverwijzingen, doorverwijzingen naar andere rapporten met conferentie-verslagen, modellenuitkomsten en ‘deskundigen’-oordelen (= de natte vinger van een ecoloog). De meeste gekozen volksvertegenwoordigers zouden dan al afhaken ‘nou laat maar’.

Reewild, het lijkt haast een spitser (puntgewei). De stikstofcrisis vanochtend…

En zo worden volksvertegenwoordigers ook door de Gedeputeerde danwel Minister op zij gezet, ‘gij zijt niet deskundig, niet bevoegd hier te spreken’. Terwijl in de brei van geveinsde deskundigheid al snel de redeneerfout te vinden is. De kernvraag blijft steeds onbenoemd: ‘show me your data’. Modellen zijn geen data, maar meningen. Dus, hou het zo simpel mogelijk:

  • Hebben deze gekochte domeindeskundigen nu bewezen dat plantje x op locatie y middels mechanisme Z achteruitging? Via langjarige consistente metingen van tenminste 25 jaar aan zowel de vegetatie-samenstelling als de bodemchemie ter plaatse?

Want hoe vaak het woord ‘empirical’ ook valt bij ‘empirical critical loads’, je blijft maar op zoek naar de empirie terwijl je door het moeras van modellen wegzakt.

De verantwoordelijke samenzweerders

Kat-en-muis-wetenscshap
Mij dunkt: Neen, de KDW-Keizer Wim de Vries heeft geen kleren aan. Heeft hij dat wel, dan hebben we eindelijk iets om over te praten. Er is namelijk niets mooiers dan ongelijk hebben, wanneer dat terecht is.

De aanname van de opstellers van de Natura 2000-systematiek, die is dan: Een concentratie van bepaalde stoffen wordt beinvloed door stikstofrijkere neerslag. Op een gegeven moment is de bodemchemie dan op een ‘kritische grens’ gekomen, net als wanneer je teveel suiker in je koffie zou doen. Of teveel rooibos in de thee, dat het niet meer je kopje thee is.

Hun rapport van oa Roland Bobbink op de Noordwijkerhout-workshop van 2010 over ‘review and revisions of critical loads’ stelt het aldus (blz 25):

Empirical critical N loads are in almost all cases based on observed changes in the structure and functioning of ecosystems, primarily in

a) species abundance, composition and/or diversity (‘structure’), or

b) N leaching, decomposition or mineralisation rate (‘functioning’). For a more complete overview of indicators, see Løkke et al. (2000).

Maar de in dat rapport gedane beweringen, leunen weer sterk op de waarden die reeds 8 jaar eerder op de conferentie in Bern waren gedaan. Dus je wordt dan gedwongen dat conferentieverslag door te nemen, om te zien: waarop, op welke locatiespecifieke metingen van zowel planten-samenstelling als bodemchemie zijn nu hun deskundige oordelen gebaseerd?

Bepaal hier maar eens de ‘Community Structure’, dat je precies weet wat de verandering in samnstelling is over 10-20 jaar en waar die verandering door komt..

De Bullshitdetector slaat op tilt: Ecosysteemfunctioneren en plantensociologie
Dus, we zijn hier niet zo gek, om ons in het moeras van hun modellen te laten trekken. We nemen aan, dat die stikstofmodellen ongelofelijk knap in elkaar zit. En dat er zowel per satelliet als in het veld ammoniak wordt gemeten enzvoort. Maar al dat gemeet, dat is er uiteindelijk omdat men beweert dat die stikstof een planten-‘gemeenschap’ zou veranderen.

En dat de verandering in plantengemeenschap, het aantal plantaardige allochtonen en autochtonen, nieuwkomers en oudkomers dus in samenstellng wijzigt. Van bijvoorbeeld 10:1 naar 5:5 enzovoort. Dat is de aanname achter de KDW, dat ‘stikstof’ hier de belangrijkste drijver achter zou zijn.

Dus al dat geOH over stikstof, dat is niet relevant. Daar bij de plantjes moeten we zijn.  Niet al dat ongelofelijk knappe modellenwerk. En dan belanden we bij wazige criteria als ‘ecosysteemfunctioneren’, zoals het rapport van Bobbink et al toont…

Wie de literatuur een heel pietsiebeetje kent op dit terrein, weet dat de belangrijkste parameter die ze dan onderzoeken vaak NPP is: netto primaire productiviteit.  Maar dan kan ‘stikstof’ hier geen parameter zijn. Want die NPP gaat altijd omhoog dankzij stikstof.

Zwette, restant oude Middelzee. Bepaal hier maar eens de soortenverhouding (bv x aantal koekoeksbloem met andere planten) en hoe die door de tijd verandert..

It Kin Net!
En ‘community structure‘??? Dat riekt naar plantensociologie. Dan doe je dus aannames die raken aan het onmeetbare. Want dan zou je volmaakte vegetatie-opnames van een gebied moeten hebben, zoals hierboven. En van alle soorten die daar groeien moet je dan exact de onderlinge voorkomens-verhoudingen hebben. It Kin Net!

Vervolgens krijg je weer een verwijzing naar een ander rapport, omdat ze dus geen substantie leveren. Dan moeten we al weer bij Lokke te rade, en vervolgens bij een conferentie uit 2002. Nu heb je dus al een indruk hoe dit steeds gaat bij de samenzweerders rond de LNV-natureaucratie.

Een verwijzing naar een verwijzing naar een onvindbaar rapportverslag van een conferentie, en daar staat het ook weer niet in.

Buiten die kritische grens, zouden die plantensoorten dit kopje thee niet meer lusten en wegkwijnen. Het schema dat de Natureaucraten onder leiding van ‘Persoonlijke Hoogleraar’ Wim de Vries, de ‘Mr KDW’ daartoe overhandigen ziet er zo uit:

Volmaakte greep op ontelbare variabelen

Stikstof, de keuze van bureaucraten
Let op, er zijn dus oneindig veel invloeden op de natuur, stikstof is er slechts 1 van velen. Verandering is de norm van natuur. Dat is wat ecoloog Steward Pickett de ‘Flux van de Natuur’ noemt.

De samenstelling van vegetaties die men tezamen ‘habitat’ noemt, verandert immers ook op alle tijdschalen. Dus: je moet wel heel deskundig zijn, om die natuurlijke verandering te kunnen onderscheiden van ‘verandering door stikstof’. Je veronderstelt dan dus een volmaakte kennis van alle variabelen in de natuur.

Men KIEST dus die stikstof uit al die duizenden natuurlijke variabelen als ‘de knop waaraan wij willen draaien’. Dat is de knop waarmee LNV de boerenstand in de tang houdt. Zoals ze de vissers gijzelen met ‘bodemberoering’, allerlei thema’s waar via eindeloos ‘meer onderzoek’ de verdenking tegen boer en visser in stand blijft. Zodat er ‘beleid’ kan blijven, met wetenschap op bestelling bij Wageningen UR.

Hier zie je nog een vergelijkbaar figuur met ‘safe spaces’ voor bepaalde habitatjes en plantengroei. Ik ben even vergeten uit welke rapporten ik deze screenshots maakte. Maar het is van Bobbink et al:

Nog meer safe spaces, die een concreetheid suggereren die niet bestaat

Werk je het moeras van rapportverwijzingen door op zoek naar enige substantie? Dan leiden alle stikstofwegen naar het ‘Rome’ van kritische depositie. En dat lijkt mij deze conferentie ‘Empirical Critical Loads for Nitrogen‘ die in 2002 in Zwitserland werd gehouden, van Beat Achermann en Roland Bobbink:

Hier zou het dan in moeten staan…

‘Empirical’ klinkt als bij ‘Stadshart’ Amstelveen
…uiteraard vinden we daar ook niets van hetgeen we zoeken, hoe vaak men het woord ‘empirical’ ook herhaalt. Het woord ‘empirical’ klinkt hier als bij ‘Stadshart’ Amstelveen. Het moet iets benadrukken dat er niet is.

Als er wel enige data van enige substantie en consistentie in staan, toon mijn ongelijk. Maar een meetreeks van een gebied over 50 jaar, waar je zowel de verhoudingen in plantensoorten nauwkeurig gemeten zou hebben, als de trends, EN de bodemchemie ter plaatse gemonitord zou hebben. EN dan ook nog daartussen een empirische relatie kon vaststellen.

Dat bestaat niet: ik wil daar 100 euro om verwedden met Roland Bobbink en Wim de Vries.

Wat we wel vinden is dat het hieronder vermelde handjevol ‘deskundigen’ tot de dag van vandaag dus de toon mag zetten. Zie dat dit de zelfde mensen zijn, die nu ook weer in de ‘onafhankelijke’ commissie voor Carola Schouten mochten zitten, Wim de Vries en Jan Willem Erisman.

Die laatste is de door het WWF gefinancierde ‘Hoogleraar Stikstofstudies’:

Het zelfde clubje dat ons nu weer gegijzeld houdt, betaald door het LNV-ministerie

Volledig uit de lucht gegrepen
…en zie hier de samenstelling van de ‘onafhankelijke’ Commissie Hordijk, die het rapport ‘Niet uit de Lucht Gegrepen’ publiceerde op 20 maart. Natuurlijk is het logisch, dat daarin de zelfde mensen zitten als de aanstichters. Maar afgezien van criticaster Jaap Hanekamp, die het werk onbezoldigd deed, is niemand ‘onafhankelijk’.

Mr Zure Regen Leen Hordijk

Al hun baantjes en carrières zijn gebouwd op het – vanuit effectieve natuurbescherming bekeken- discutabele idee, dat ‘stikstof’ DE maat zou zijn. En dat je via stikstofbeleid, dus via een simpele dosis-respons-reactie op vegetatie ‘de’ natuur zou redden van iets dat in de praktijk nauwelijks te toetsen valt.

Waarom? Omdat de bedenkers van dit schema als Wim de Vries en Roland Bobbink voortborduren op de zure regenhype van de jaren ’80. Met onder meer de publicatie van Nico van Breemen in Nature in 1982 als startpunt, en Mr Zure Regen Hordijk die al in 1984 naar IIASA ging als zure regenmeneer.

Snif snif, Kritische Zwaveldepositie
Ik kwam Hordijk op de Green Week in Brussel tegen in 2006. Zodra hij merkte dat je voor belangrijke media schreef, was het allemaal handen en voeten, meteen kaartje overhandigen. Hij wist de media te bespelen, als de Pier Vellinga van de zure regen.

Hun Stikstofalarmisme ging dan ook om serieus publiek geld: het Nitro-Europe programma van Hordijk en De Vries slorpte 30 miljoen euro op. Hoe kun je zulke gekochte academieprostituees dan ‘onafhankelijk’ durven noemen? Laten we dan toch nog eens Openbaring 22:12 uit Wim de Vries zijn proefschrift (1994) aanhalen, waarmee we dus op Niveau 3 eindigen:

Zie ik kom haastelijk, en mijn loon is met mij, om een iegelijk te vergelden, gelijk zijn werk zal zijn’

Rond Hordijk, De Vries en Schouten hangt een zwavelluchtje, dat zal wel kritische zwaveldepositie zijn 🙂

One Reply to “Kritische Depositie (KDW), stikstof-‘safe space’ plantjes..”

  1. Beste Rypke,

    Als Groningse van 66 jaar lees ik met interesse jouw stukken. Opgegroeid tegenover een boerderij gingen wij in de 6e klas camperen bij de boer op Terschelling met de hele klas zo’n 50 man. Een heel jaar lang moesten we in een schrift alle dorpen en steden bestuderen. De geschiedenis, de terpen, het vee en de bloemen. Iedere week een bladzijde. Het volkslied van Terschelling uit het hoofd leren.

    Geweldig, heb de hele wereld gezien en aan de andere kant gewoond. Maar tot mijn ergernis ons land naar de kloten zien gaan. Mijn vader zei vroeger ” puutje (geldzak) regeert de hele wereld”.

    Via de Blauwe Tijger op het spoor gekomen van jouw site. Een normaal rustig mens krijgt moordneigingen. De enige remedie is de zaak die het daglicht niet kan verdragen in de schijnwerpers zetten, zoals jij doet.

    Ga er mee door ook al raak je een open zenuw ik ben er erg blij mee.

    Met vriendelijke groeten,

    Carla Hofman

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *