We leven in dit verhaal in april 2030 onder de Green Deal van klimaatcommissaris Frans Timmermans. Vandaag denkt Willem Smit terug – stiekem schrijvend in zijn illegale dagboek- aan zijn belevenissen bij de Twee Minuten Klimaat op het Ministerie van Klimaat.
Die Twee Minuten Klimaat zijn een dagelijks terugkerende agitatiesessie voor alle leden van de Klimaatsocialistische Partij (Klimsoc), uitgezonden door de Nationale Propaganda Organisatie (NPO) van het Ministerie van Waarheid (Rijksoverheid.nl).
Hierin worden Partijleden opgezweept tot haat tegen ‘klimaatontkenners’ en hun leider van de Twijfelbrigade, Marcel Goldstein. Goldstein is de aartsvijand van de Klimaatsocialistische Partij (Klimsoc). Die Partij werd op 2023 gevormd door een fusie van de linkse partijen CDA, VVD, Gristenunie, Groen Links, PvdA, die voor de Klimaatwet stemden.
Lees hier de vorige afleveringen 1 en 2 om in het verhaal te komen van 2030, George Orwell in de Polder…
Een teken op papier zetten, dat was de beslissende daad. Met kleine onbeholpen letters schreef Willem Smit;
4 April 2030.
Hij leunde achterover….een gevoel van volslagen hulpeloosheid had zich van hem meester gemaakt. Plotseling begon Willem Smit te schrijven, louter uit paniek, maar ten dele beseffend wat hij daar op papier stelde. Zijn fijne maar kinderlijke handschrift zwierf onregelmatig over de bladzijde heen en weer. Eerst vervielen de hoofdletters en uiteindelijk ook de punten.
4 April 2030. Gisteravond naar de bios. Allemaal klimaatfilms over extreem weer en klimaatvluchtelingen. Een hele goeie van een schip vol klimaatvluchtelingen bij Extreem Weer op het Middellandse Zeereservaat op de vlucht voor de oorlogen in het Midden Oosten die door De Opwarming van De Aarde ontstaan.
Publiek zeer vermaakt door opnamen van een geweldig grote, dikke klimaatontkenner die ontmaskerd is en over boord gejonast wordt. Hij probeerde terug te klimmen maar niemand stak een hand uit om deze saboteur van De Transitie te helpen.
De man begon wild te zwaaien van paniek en plots kleurt de zee om de man heen rood. Haaien in het zeereservaat cirkelen om de spartelende man en verscheuren zijn lichaam. Het publiek brulde van het lachen om zijn gekrijs als een speenvarken terwijl het bloed als een plas om hem heen zich met de zee vermengt.
Er werd luid geapplaudiseerd in de partijrijen hoe deze predatoren met intrinsieke waarde die ontkenner uiteen reten verdiende loon die ontkenner…
Anti-Kind-Verbond
Willem Smit hield op met schrijven, ten dele omdat hij kramp had gekregen. Hij wist niet waarom hij die hele sloot onzin had opgeschreven. Maar terwijl hij daarmee bezig was kwam een hele andere herinnering helder naar voren in zijn geest, zodat hij zich bijna in staat voelde die op te schrijven.
Het was, zo beseft hij nu, om dat andere incident, dat hij plotseling had besloten naar huis te gaan en vandaag het dagboek te beginnen. Het was die morgen gebeurd op het Ministerie van Klimaat, als je tenminste zoiets vaags kon zeggen dat het gebeurde.
Het was bijna 1100 en in de Digitale Archiefafdeling waar Willem Smit werkte, sleepten Kernpartij-leden Meindert Smallenbroek met Sandor Gaastra en Marcel Beukeboom de stoelen uit de boxen.
Die zetten ze bij elkaar in het midden van de hal, tegenover het grote Smartscreen, klaar voor de Twee Minuten Klimaat; het opwekken van haat tegen de Saboteurs der Transitie en campagne voor Draagvlak voor De Partij en haar Klimaatakkoord.
Dit was de dagelijkse haatsessie voor Partij-leden tegen zogenaamde ‘Klimaatontkenners’, uitgezonden door de Nationale Propaganda Organisatie (NPO) van het Ministerie van Waarheid (Rijksoverheid.nl)
Als het even kon miste ook partijbons Wijnand Duivendrek- door De Partij en haar Journalistiek geëerd als Geestelijk Vader van De Klimaatwet- geen enkele sessie haat spuwen tegen de Klimaatsceptici, die De Transitie en De Doelen van De Partij bleven saboteren. Als hij niet op een conferentie in Nairobi was of in Bolivia. Ditmaal was ook Diederik Dramsom aanwezig, het beloofde een warme sessie te worden.
Partijleden vonden het een eer om naast deze Klimaoisten te staan, de Strijders vol vuur van het Eerste Uur voor De Transitie.
Willem Smit ging net zitten in 1 van de middelste rijen, toen twee mensen die hij van gezicht kende, maar met wie hij nooit had gesproken, eensklaps de ruimte binnen kwamen.
Een van de twee was een meisje, dat hij vaak was tegengekomen in de gangen. Hij kende haar naam niet, maar hij wist dat zij werkte op de Sociale Media-afdeling van Safespacebook, wakend over Gebruikersvoorwaarden Veilig Internet, Privacy, het Smartweb met algotitmen filterend op haatzaaiende en onveilige uitspraken, privacy-schending van De Partij en haar ‘Belangen’.
Het was een meisje van een jaar of 27, dat brutaal uit haar ogen keek met dik donker haar, sproetig gezicht en vlugge atletische bewegingen.
Zij droeg een smalle Groene sjerp, het insigne van het Anti-Kind-Abortus-Verbond van Kameraad Ollongren, als gelofte om geen kinderen te krijgen. En om haar lichaam na haar dood af te staan aan De Partij zodat Kameraad Pia zich over haar organen kon ontfermen tot handel en inkomsten der Partij en de Sprong Voorwaarts van De Transitie.
Pia handelde ook in geaborteerde foetussen voor stamcelonderzoek om De Wetenschap te dienen van De Partij. Meestal waren dat geaborteerde kinderen van blanke populisten die meer dan 1 kind dreigden te krijgen. Alles dat De Wetenschap van De Partij leerde was in 2030 Onfeilbaar.
Westerse kinderen zouden volgens de ASN-bank van De Partij wel 58,6 ton extra CO2 uitstoten. Om De Aarde niet te belasten deden steeds meer jonge vrouwen de anti-kindgelofte bij de Klimaatsocialistische Partij (Klimsoc) .
De sjerp zat een paar maal om het middel van haar genderneutrale overall gewonden, net nauw genoeg om haar welgevormde heupen te doen uitkomen.
Willem Smit mocht haar niet, vanaf het eerste ogenblik dat hij haar zag. Hij wist niet waarom. Het was om de atmosfeer van Airmiles met CO2-compensatie, hockeyvelden en waterbesparende douches, COP-Klimaatconferenties van de Verenigde Naties en Duurzame Rechtzinnigheid, die zij om zich heen wist te verbreiden.
Hij had van bijna alle vrouwen een afkeer, en vooral van de jonge en knappe.
Het waren altijd de vrouwen, en met name de jonge, die de Partij en De Duurzaamheid het meest fanatiek aanhingen, de Klimaatleuzen slikten. Die liefhebberden in spionage of je afval wel juist gescheiden was voor circulair gebruik, of je voedsel klimaatvriendelijk is, die speurden naar tekenen van klimaatontkennerij of saboteurschap van De Transitie.
Maar dit meisje in het bijzonder gaf hem de indruk dat zij gevaarlijker was dan de meesten. Een toen zij elkaar in de gang voorbij kwamen had zij hem van terzijde een snelle blik toegeworpen die recht in hem doordrong en vervulde met angst.
Zelfs was hem de gedachte door het hoofd gegaan dat zij misschien wel handlangster van de Gedachtenpolitie tegen Nepnieuws was die hem op haatzaaiende en kwetsende uitspraken en onveilige gedachten kon betrappen.
Maar dat was toch eigenlijk wel heel onwaarschijnlijk. Toch voelde hij zich op een eigenaardige manier altijd nog niets op zijn gemak, een gevoel van vrees en tegelijkertijd vijandigheid, wanneer zij ergens bij hem in de buurt was.
De andere persoon was een man, Maarten Sneuemans, lid van de Kernpartij van Klimsoc, door zijn klimaatijver in partijkrant De Waarheid opgeklommen in rangorde. Willem Smit had Sneuemans misschien twaalf maal gezien in bijna evenzoveel jaren.
Hij voelde zich tot Sneuemans aangetrokken omdat hij zich voordeed als iemand waarmee je kon praten, als je de kans zag te ontkomen aan het Smartscreen en met hem alleen te zijn. Willem Smit had nooit de geringste poging gedaan om de juistheid van dit vermoeden na te gaan: dat was eigenlijk ook niet mogelijk.
De Twee Minuten Klimaat
Op dit ogenblik keek Sneuemans op zijn polshorloge, zag dat het bijna 1100 was en besloot kennelijk in de Digitale Archiefafdeling te blijven totdat de Twee Minuten Klimaat voorbij zouden zijn.
Sneuemans nam een stoel in de zelfde rij als Willem Smit, een paar plaatsen van hem af.
Een kleine vrouw met peenhaar, die werkte in de box naast die van Willem Smit zat tussen hen in. Het meisje met donker haar zat er vlak achter.
Zoals gewoonlijk was op het scherm het gelaat verschenen van De Klimaatscepticus Marcel Goldstein, de Vijand van De Klimaatwetenschap en het Onfeilbare IPCC.
Hier en daar klonk uit het publiek een gesis op. De kleine vrouw met het peenhaar gaf een gil van angst en afkeer beide.
Goldstein was de renegaat en afvallige van De Wetenschap, die eens lang geleden de meest rechtzinnige stukken publiceerde voor De Kwaliteitsbladen (linkse agitprop).
Enkele ‘schreeuwers langs de zijlijn’, populisten waren opgeruimd, klimaatontkennende academici van hun positie gezuiverd. Op 2023 waren alle linkse partijen die voor de Klimaatwet(2019) hadden gestemd als CDA en VVD gefuseerd tot de Kimaatsocialistische Partij.
Vervolgens maakte de Raad van De Staat – na de staatsgefiinancierde klimaatclub Urgenda politiek te steunen- alle bestaande wetten ondergeschikt aan die Klimaatwet. Om De Doelen niet in gevaar te brengen voor 2030.
Goldstein reed geen auto en at biologisch voedsel, zijn carriere binnen De Journalistiek was onweersproken. Totdat hij zich had ingelaten met Saboteurswerk tegen De Transitie, klompen in de machinerie van De Partij gooide.
In 2020 had De Partij reeds een klimaatbeleid-kritische wetenschapsjournalist met geweld gearresteerd, hem gecriminaliseerd tot ‘doodsbedreiger’ en zijn webzijde Interessante Tijden verboden verklaard. Alle media die niet bij de Samenwerkingsagenda hoorden van Arie Slob (Communistenunie) en de grote mediabedrijven werden in de ‘Wet tegen Nepnieuws en onjuiste berichten’ van 2021 verboden.
Het linkse haatzaaiplatform Zembla kreeg vrij spel om naar hartelust klassenvijanden te belasteren, dat werd door De Partij tot Kwaliteitsjournalistiek beloond en beprijsd. Wie het grootste bord voor de kop had bij ‘De Partij-Journalistiek’, de Frans Timmermans-fanclub (NVJ) met haar obsesssie tegen ‘nepnieuws’, die kreeg De Tegel als prijs uitgereikt.
Goldstein had met zijn Clintel Foundation nog enige tijd mogen doorwerken als zorgvuldig bewaker van zijn sociale respectabiliteit. Hoewel ook hij door De Journalistiek van De Partij al eigenlijk niet meer serieus werd genomen, als Twijfellobbyist tegen De Onfeilbare Wetenschap.
Maar op een dag in het jaar 2022 werd ook zijn stichting tot ‘Gevaar voor De Doelen’ verklaard van de Green Deal van Klimaatcommissaris Frans Timmermans. Niet veel later was de klimaatontkenner op geheimzinnige wijze verdwenen, na eerdere doodsbedreigingen van Klimaatkindsoldaten van de Greta Tunberg-klimaatspionnen.
De programma’s die de NPO uitzond van Twee Minuten Klimaat wisselden van dag tot dag, maar er was niet 1 waar Marcel Goldstein niet de hoofdpersoon was. Hij was de oer-verrader, de eerste bezoedelaar van Aarde, onze Kwetsbare Planeet, de Duurzaamheid en De Partij, de Green Deal van Klimaatcommissaris Frans Timmermans en zijn Greenpeace-retejong, Diederik Dramsom.
Alle latere misdaden tegen De Partij, alle verraad, daden van klimaatbeleid-sabotage, ketterijen, afwijkingen, ontsprongen rechtstreeks aan zijn door De Fossielen betaalde leringen.
Ergens leefde hij nog en broedde hij zijn samenzweringen uit met zijn Twijfelbrigade: wellicht ergens overzee, onder de bescherming van zijn Neo-Liberale broodheren van de Olie-industrie, misschien zelfs- zo ging het gerucht- in een schuilplaats in De Lage Landen zelf.
Willem Smit zijn middenrif trok zich samen. Hij kon het gezicht van Goldstein nooit zien, zonder een pijnlijk mengsel van gevoelens. Het was een mager gezicht als van de vroegere tennisser Paul Haarhuis, een intelligent gezicht, en toch op de 1 of andere manier wekte zijn verschijning van schijnbare integriteit wantrouwen bij leden van De Partij, als wolf in schaapskleren.
Goldstein gaf zijn gebruikelijke kwaadaardige aanval op de beginselen van De Klimaatsocialistische Partij ten beste- een zo overdreven en verdraaide aanval op De Onfeilbare Klimaatwetenschap, het IPCC en de heiligheid van De Aarde van het Earth Charter dat zelfs de jongste Klimaatkindsoldaten – de jeugdafdeling van De Partij en haar Raad voor Kinderen- het hadden kunnen doorzien.
En toch net aannemelijk genoeg om iemand een gevoel van ontsteltenis te bezorgen, dat anderen met minder gezond verstand dan hijzelf, er door in de luren gelegd konden worden.
Hij bekladde De Aarde en Het Klimaat, hij noemde De Klimaatsocialistische Partij dictatoriaal, beweerde dat De Wetenschap op basis van bewijs en metingen, en niet computermodellen gebaseerd moet zijn, hij bepleitte vrijheid van meningsuiting, vrijheid van drukpers, vrijheid van vergadering, vrijheid van gedachte, alles dat De Klimaatdoelen kon frustreren……
En om inmiddels niemand in twijfel te laten over de werkelijkheid, die achter al die bombast van Goldstein schuil ging, rookten daarachter de schoorstenen van kolencentrales van de fossielen, dampten de uitlaten van benzine-verkeer, smolten de ijskappen, verdronken de ijsberen, waren de zeeen leeggevist…
… en keken smekende Toekomstige Generaties toe hoe zijn sabotage van De Transitie tot extreme droogte en extreme neerslag leidde, stormvloeden die generaties klimaatvluchtelingen op drift jaagden naar Klimaatheilstaat Nederland, gefaciliteerd door NGO-boten met Nederlandse vlag.
‘Het Boek’
Eer de 2 Minuten Klimaat 30 seconden had geduurd, brak meer dan de helft van de mensen- met name zeloten van de vroegere Gristenunie- uit in onbeheerste woede-uitbarstingen. Het zelfgenoegzame schaapachtige gezicht van Goldstein en de angstwekkende klimaatcatastrofe daarachter, was teveel om te verdragen.
Bovendien verwekte het gezicht van of zelfs de gedachte aan Marcel Goldstein automatisch angst en toorn.
Maar wonderlijk was het dat, hoewel Goldstein door iedereen werd gehaat en veracht, hoewel zijn theorieën elke dag en duizendmaal per dag, op de podia, op het Smartscreen, in De Waarheid, partijkrant van Klimsoc (fusie Volkskrant, Trouw, NRC) van de Nationale Propaganda Organisatie (NPO), in boeken werden weerlegd, verpletterd, belachelijk gemaakt, voor aller blik ontrafeld als de armzaligste nonsens die zij waren….
…dat ondanks dit alles zijn invloed nooit scheen af te nemen. Altijd stonden er weer nieuwe slachtoffers klaar om door hem te worden verleid. Zoals ook het spook van het internationale terrorisme evenredig bleef groeien met de capaciteitsuitbreiding van haar bestrijding sinds 9/11-2001 en vrijheidsbeperkende wetgeving, fouilleeracties en razzia’s.
Er ging geen dag voorbij, dat er niet Saboteurs van De Transitie werden ontmaskerd door de Gedachtenpolitie. Marcel Goldstein bleef de bevelhebber van een eindeloos leger van schaduwen, een ondergronds netwerk van samenzweerders van de Twijfelbrigade, die zich hadden gewijd aan de Sabotage van Klimaatbeleid en De Transitie.
‘De Klimaatsceptici’ werden zij genoemd….
Er liepen ook fluisterverhalen over een vreselijk boek, De Staat van het Klimaat, een compendium van alle ketterijen, waarvan Goldstein de schrijver was en dat hier en daar clandestien circuleerde. Als de mensen er al over spraken, dan hadden zij het gewoon over Het Boek.
Maar van zulke dingen wist men alleen iets door vage geruchten. Noch De Klimaatsceptici noch Het Boek was een onderwerp dat een gewoon Partijlid zou aansnijden, als hij het enigszins kon vermijden
/////////////////
….tot de volgende aflevering 🙂 En lees hier de vorige afleveringen. Hier nog een leuk liedje dat je kinderen met Kinderen voor Klimaat meezingen, wil je ook de lied-tekst? Momenteel werft ook Avaaz kinderen als klimaatkindsoldaat
…een ‘wereld aan onze kinderen doorgeven’….
Wanneer is de druk van het boek gepland?
Avaaz, kwam ik ooit wel s tegen omdat die bij een demo opdook met NGO onzin kreten en ging uitzoeken wat dat dan was, kwam ik uit bij Ricken Patel, die daarvoor bij een hoop meer dan foute foundations actief was geweest. Ik ben het preciese al weer ff vergeten omdat het een hele tijd terug was… wellicht 2007 of eerder al
Bedankt Rypke,meesterlijk stuk !!
Bij voorbaat verdacht (nooit eerder van gehoord) ook heel interessant.
Hallo de toekomst vooruitzien is een groot ding,maar, een geregisseerde is geen toekomst .Alles moet kapot , . Zal blijven vechten voor ons
Mee eens, op dit Nivea geen gezonde toekomst! heel Europa gaat hangen. Temeer onze jeugd .ps zijn er nog denkende ouders?die hun kinderen wat vertellen? blijkbaar kunnen ze niet meer communiceren Oja alleen nog via de appp Laats waren er weer wat van die camera geplaats pal op een flat ,ik vroeg aan de bewoners, of ze dit een goed plan vonden . LEKKER VEILIG TOCH? huuuuu?(geef mij portie maar aan de onwetende )