2030, Orwell in de Polder (4): Goldstein’s Twijfelbrigade…

2030, ons eigen 1984

We leven in dit verhaal onder de Green Deal van Klimaatcommissaris Frans Timmermans in 2030. Willem Smit doet vandaag mee met de dagelijkse Twee Minuten Klimaat van de Nationale Propaganda Organisatie (NPO), en bereidt zich voor op de Klimaatweek.

In deze Twee Minuten Klimaat stookt de NPO met haar agitatoren van Zembla de haat tegen ‘klimaatontkenners’ en saboteurs van De Transitie tot kookpunt, gefinancierd door duistere oliemannetjes. Daarna heffen aanwezigen de Aarde-hymne aan, het Planeet-symbool van de Klimaatsocialistische Partij (Klimsoc). De zaal vult zich met sympathie voor heldin van de Partij haar Klimaatkindsoldaten, Greta Thunberg.

 Zie aflevering 1 en 2 en 3 ter introductie.

In de vorige aflevering werd bij de start van de Twee Minuten Klimaat het gezicht van Klimaatscepticus Marcel Goldstein, leider van de Twijfelbrigade op een scherm geprojecteerd, waarop de leden van De Klimaatsocialistische Partij hun haat konden afreageren tegen de door de Fossielen betaalde saboteurs van De Transitie, De Partij en haar Duurzame Doelen.

Jan Paul van Soest ziet overal klimaat-saboteurs…

In de tweede minuut van Twee Minuten Klimaat steeg de Haat tegen Marcel Goldstein de Klimaatontkenner van de Twijfelbrigade tot waanzin. De mensen sprongen op en neer op hun plaatsen en schreeuwden wat zij konden in een poging om die gek makende blatende stem die daar van het scherm kwam te verdringen.

De kleine peenhaarige vrouw was vuurrood geworden en haar mond ging open en dicht als die van een vis op het droge.

Marcel Goldstein

Zelfs de door zijn klimaatijver in De Partij opgeklommen Maarten Keulemans zijn brede gezicht was rood aangelopen. Hij zat kaarsrecht in zijn stoel, terwijl zijn borstkas opzwol en trilde alsof hij standhield tegen een aanstormende golf.

Het donkerharige meisje achter Willem Smit was begonnen te krijsen: ‘Zwijn, Zwijn, Zwijn!’ en eensklaps greep zij een zwaar Greenspeak-woordenboek en smeet dat naar het scherm.

Het raakte de klimaatscepticus zijn neus en stuitte terug; de stem ging onverbiddelijk door.

laten we in zijn schedel kijken

In een helder ogenblik kwam Willem Smit tot de ontdekking dat hij met anderen meebrulde en met zijn hak verwoed tegen de spijl van zijn stoel trapte. Het afgrijselijke van de dagelijkse Twee Minuten Klimaat die de Nationale Propaganda Organisatie (NPO) op het Smartscreen uitzond, was dat geen van allen hoefde te doen alsof, maar dat het integendeel onmogelijk was niet mee te doen.

Binnen dertig seconden was iedere aanstellerij overbodig. Een gruwelijke extase van vrees en wraakzucht, een begeerte om klimaatontkenners te doden, te pijnigen, hun gezichten met voorhamer kapot te slaan, scheen de hele groep mensen te doorlopen als een elektrische stroom, groen opgewekt.

De aanwezige sociaal psychologe Roos Vonk van De Partij schreeuwde: ‘ik heb zin om hem op z’n bek te slaan, Ontkenner!! Vleeshufter!!’…Zo wetenschappelijk was haar woede.

De Ark van Hoop van Maurice Strong en zijn klimaat-gezinden van het Earth Charter Initiative

En toch was de woede die je voelde, een abstracte, ongerichte emotie, die van het ene object kon worden gericht op het andere als een snijbrander.

Zo was bijvoorbeeld een bepaald ogenblijk Willem Smit zijn haat helemaal niet gericht op de klimaatontkenner, maar daarentegen op Moeder Aarde, de Klimaatsocialistische Partij en de Gedachtenpolitie van het Ministerie van Veiligheid; en op zulke ogenblikken ging zijn hart uit naar de eenzame, bespotte klimaatketter op het scherm, de enige wachter over waarheid en gezondheid in een wereld van klimaatpropaganda.

De Nationale Propaganda Organisatie (NPO). Over ‘nepnieuws’ gesproken…

Je hebt meningen (klimaat-‘wetenschap’) en metingen

En toch was hij een ogenblik later weer 1 met de mensen om hem heen. Dan scheen alles wat er van de klimaatontkenner gezegd werd hem waarheid toe. Op zulke ogenblikken ging zijn heimelijke walging van Moeder Aarde over in verering.

Moeder Aarde, Gaia, Tellus Mater en haar Transitie, ze scheen als een toornige Godin omhoog te rijzen als eenzaam ruimteschip in het levenloze zinloze heelal, een onoverwinnelijke vreesloze beschermer van alle levende wezens tegen de kanker der Westerse mensheid…

Tellus= Mater Tellus, de Romeinse Moeder Aarde-godin

Gaia hield als een rots stand tegen deze Kanker, dankzij De Partij en haar Klimaatakkoord, De Green Deal van Frans Timmermans, haar Strijd tegen de Opwarming tot eer van Moeder Aarde.

En de Klimaatscepticus wekte ondanks zijn eenzaamheid, hulpeloosheid en de twijfelachtigheid van zijn bestaan, zelfs de indruk een soort sinistere tovenaar te zijn, die saboteur gesponsord door de olie-industrie, die enkel door de macht van zijn netwerk van sceptici in de Twijfelbrigade in staat was het bouwwerk van de Klimaatsocialistische Heilstaat te doen instorten.

de klimaatideologie, zelfs normaal een pak melk drinken is er niet meer bij $%^&*()!!!!

De haat bij de Twee Minuten Klimaat steeg ten top.

De stem van Marcel Goldstein was overgegaan in het geblaat van een schaap en in een ogenblik veranderde ook het gezicht in een wolf in schaapskleren van de Twijfelbrigade.

Toen loste de schaapskop zich op in de gestalte van een wolf in schaapskleren, die groot en verschrikkelijk naar voren scheen te komen met zijn gehele Twijfelbrigade van de door de Fossielen betaalde twijfelzaaiers, zodat sommige mensen in de voorste rijen werkelijk terugdeinsden in hun stoelen.

Eerste Gebod van Amerikaanse Ecofascisme op Georgia Guidestones

Maar op het zelfde ogenblik slaakte iedereen een diepe zucht van verlichting nu de vijandig gestalte samensmolt met de beeltenis van Moeder Aarde. De wolf werd hoeder van haar Natuurlijke Evenwicht, die Ark waarop de mens in harmonie zal leven met zijn mededieren ‘In Perpetual Balance With Nature’, de missie van de Klimaatsocialistische Partij, haar Grote Transitie werd door een warme vertelstem herhaald.

Tot ook die stem verflauwde achter muziek, en de leuzen van de Klimaatsocialistische Partij op het scherm verschenen:

  • Gelijkheid is Diversiteit
  • Subsidie is Winst
  • Onverschilligheid is kracht

De beeltenis van de Planeet, Moeder Aarde, Gaia scheen nog een aantal seconden op het scherm te zijn achtergebleven, alsof de indruk die het op ieders netvlies had gemaakt, te levendig was om meteen te verdwijnen. De kleine, peenharige vrouw was naar voren geschoten over de rug heen van de stoel voor haar.

Met een stamelend gemompel, dat klonk als ‘Mijn Heiland’ strekte zij haar armen uit naar het scherm, en heldin van de Klimaatkindsoldaten van De Partij, Greta Thunberg sprak de gemeente toe: ‘we zullen all wereldleiders tegen de muur zetten die niet met het klimaatbeleid meedoen’.

Toen begroef het peenharige vrouwtje haar gezicht in haar handen. Kennelijk zei zij een gebed op, ontleend aan de 17 geboden van het Earth Charter, dat de Rode Koningin en Ruud Lubbers in 2000 in het Vredespaleis lanceerden samen met Maurice Wrong.

Dat Earth Charter waarin Aarde met hoofdletter werd aangesproken werd het Geestelijk Leidsnoer van De Klimaatsocialistische Partij, de Planeet die zelf haar Rechten opeiste.

Earth Charter (Steven Rockefeller/Unesco) Het Eerste Gebod van onze nieuwe staats-ideologie onder Rutte 3

Op dit ogenblik barstte de hele groep mensen uit in een diep, langzaam rythmisch zingen van : Earth, First! Earth First! Earth, First! telkens en telkens weer, heel langzaam, met een ruime pauze tussen Earth en First, aanzwellend in volume, mensen begonnen mee te klappen in het rythme, met de voeten mee stampend, schuld belijdend voor de ‘Toekomstige Generaties’.

Indoctrinatie schooljeugd door de klimazi’s

Deels was het een soort hymne ter ere de wijsheid en verhevenheid van Moeder Aarde, Tellus Mater maar veel vaker nog was het een daad van autosuggestie, een opzettelijk verdringen van het bewustzijn door middel van ritmisch geluid.

Willem Smit scheen tot in zijn binnenste koud te worden. In de Twee Minuten Klimaat van de Nationale Propaganda Organisatie (NPO) kon hij het niet helpen, dat hij deelnam aan de algemene bedwelming, maar dit onder-menselijke gezing van ‘Earth’! First!’ vervulde hem altijd met afgrijzen.

Natuurlijk zong hij met de rest mee: je kon niet anders. Je gevoelens verbergen, je gezicht in bedwang houden, doen wat alle anderen deden, was een instinctieve reactie. maar er was een flits van een paar seconden, waarin de uitdrukking in zijn ogen hem mogelijkerwijze had kunnen verraden als klimaatontkenner, saboteur van De Transitie……….

Abonneer je of bestel ‘m los via www.epoque.media

….tot de morgen bij aflevering 5 van het spannende epos ‘2030, George Orwell in de Polder’.

  • Lees ook de Epoque nr 5 voor het onderzoeksverhaal naar de instelling van de Klimaatdictatuur van 2030 Agenda. Met afsluitend een totalitaire sfeerschets voor het jaar 2030 zoals hierboven. Sinds mijn arrestatie door de gedachtenpolitie van het ‘Ministerie van Veiligheid’ is de kloof tussen boze droom en realiteit enkel verder verkleind.

6 Replies to “2030, Orwell in de Polder (4): Goldstein’s Twijfelbrigade…”

  1. Lang leve Klaus Schwab en zijn vrienden en vriendinnen Mark Rutte Sigrid Kaag, Ollongren en Hugo de Jonge.
    Wat zijn we blij, wij eekhoorns, vossen, uilen, muizen, herten, adelaars, beren en wolven. Om de aarde te redden
    vernielen jullie onze biotoop in de honger naar biomassa voor electriciteit, kappen jullie bossen om ruimte te maken voor windmolens en zonneparken. Een groene reset waarin alleen onmenschen geloven. Slim bedacht door de opvolgers van de stinkstank- en oliemannetjes. Zo maak je lucht en bodem twee keer zo snel vuil, kaal en kapot.
    Moeten wij dieren ook eerst een CO2-tax betalen voor wij sterven? Moeten we ook nog tijdelijk gechipt worden?
    Waarom vervuild 1% van de werelbevolking meer dan 99% rest? We hebben hulp nodig, niet van de linkse deugers met de injectiespuiten, maar van de laatste liefhebbers van de oude wereld en haar cultuur en natuur en misschien een enkele rijke als Elon Musk. Als een Tesla het heelal wordt ingeschoten, dan is een enkele reis Mars of verder toch een hele goede oplossing voor stel misantropen, natuurhaters en cultuurontkenners!

  2. Sterkte Rypke, vreemde tijden, gevaarlijk voor mens en dier.
    Als we al in de zestiger jaren al nul-energie huizen konden bouwen dan kan dit nog en wel
    met passieve low tech middelen. Het probleem is schuldcreatie, je hebt totaal gelijk.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *