De NVWA-directie (inspectiedienst Ministerie LNV) stelt dat zij het volledig opnemen voor de boa (inspecteur) wiens optreden tegenover een collectief van binnenvissers wij hier bij name ter discussie stelden. Zij trokken hun kort geding in met landsadvocaat Pels Rijcken, nadat ik de naam van de boa verwijderde met publicaties daarover.
Hun argument is dat de NVWA-inspecteur een ‘niet publiek’ persoon is, namelijk een ambtenaar die zelf het beleid niet maakt. Hij is ‘slechts uitvoerder’, geen beleidsverantwoordelijke.
Tenzij de lezers mij 100 duizend euro zouden doneren in de oorlogskas, kon ik tot het gaatje gaan. Anders kan ambtenarij op kosten van de belastingbetaler je vrijelijk ruïneren, want je bent vervolgens overgeleverd aan ‘het recht‘.
Andermaal zien we hier bevestiging van het hoofdpunt van mijn artikelenreeks: ambtenarij en boa’s moeten persoonlijk aansprakelijk gesteld kunnen worden voor de schade die zij aanrichten. Nu betaalt de belastingbetaler voor schade door onprofessioneel en te kwader trouw handelen. Zo ontbreekt een directe prikkel tot professionaliteit.
‘..gesteund door de NVWA’
We ontvingen eerder deze maand een papierpakket van de gerechtsdeurwaarder, ingeschakeld door de landsadvocaat Pels Rijcken die door de NVWA (inspectiedienst Ministerie LNV) was ingezet. (op kosten van de belastingbetaler).
Ze wilden mij middels kort geding op 18 november dwingen om in gepubliceerde artikelen de naam te verwijderen van een NVWA-boa (inspecteur). Zijn naam moest ook onzichtbaar worden op google. Die naam had ik geopenbaard bij verhalen en reportages over door beroepsvissers gemelde misstanden bij de controles van beroepsvisserij.
Volgens de NVWA-directie die optrad als spreekbuis voor deze boa, zou het openbaren van die naam ‘onrechtmatig’ zijn en ‘inbreuk zijn op de persoonlijke levenssfeer’. Ook claimden ze dat de door mij aangebrachte feiten, gebaseerd op juridische dossiers, door de rechter vernietigde valse aanklachten en meerdere bronnen ‘valse beschuldigingen’ zouden zijn.
We zagen in het papierpakket met aanklacht voor het kort geding, dat de NVWA-directie de NVWA-boa in bescherming neemt. Directrice Loes de Maat stelt met de landsadvocaat dat de handelswijze van de betreffende ambtenaar past in het NVWA-beleid.
Een ambtenaar zou geen privé-persoon zijn die zelf verantwoordelijk is voor de schade die hij aanricht. Terwijl een motivatie voor openbaring nu precies dat pijnpunt is: wie niet zelf aansprakelijk is, en aangerichte schade uit belastinggeld kan vergoeden, ontbeert de noodzakelijke prikkel tot integer handelen. Ik agendeer dus het punt, waarop zij mij via (ongunstige uitspraak) van de voorzieningenrechter konden ruïneren.
De boa is volgens de NVWA geen persoon maar een papieren entiteit: ‘Staat der Nederlanden’. We citeren daartoe hun verweer:
Voor zover er eigendommen in beslag worden genomen, doet de Staat der Nederlanden dit, en niet de heer #####. En van terroriseren is evenmin sprake. De heer ##### is toezichthouder namens de NVWA. Wat hij doet is volkomen rechtmatig en wordt gesteund door de NVWA.
Dit citaat moest aantonen dat ik feitelijke onjuistheden zou etaleren. Dat hij dus niet als levend mens andere mensen mag beschadigen, maar als papieren entiteit, de publieke corporatie Staat der Nederlanden.
Beroepsvissers psychisch beschadigd door NVWA
Die naam van de NVWA-boa had ik geopenbaard, omdat uit meervoudige getuigenverklaringen bleek dat de inspecteur doelbewust beroepsvissers op de binnenwateren en rivieren leek te criminaliseren. De secretaris van hun beroepsvereniging Frank Mous sprak over ’treiteren, hinderlijk stalken en in kwaad daglicht stellen’.
Die praktijk hield dusdanig lang aan en werd door alle beroepsvissers in die regio zo ervaren. Zodat zij een officiële klachtprocedure begonnen.
Een collectief van 7 vissers diende met een Rotterdamse advocatenbureau een klacht tegen deze boa in (bij de klachtafdeling van het Ministerie van LNV/NVWA) omdat hij continue met valse aanklachten hen zou criminaliseren. Zo zouden zij voor tonnen euro’s middels advocatenkosten en procedures aan schade lijden.
Vervolgens heb ik van meerdere van hen de juridische stukken in mogen zien. De meeste vissers durfden niet met eigen naam naar buiten, zo bang waren ze voor de inspecteur na jarenlange pesterijen. Een aantal van hen waren er ook psychisch door beschadigd geraakt.
In een groot aantal gevallen bleken aanklachten die de boa aanbracht steeds onterecht, nadat een rechter er zich over boog.
Neem de visser Jan van Dam, wiens boot in beslag werd genomen door de betreffende NVWA-boa. Maar die kreeg na procederen alles weer terug, inclusief schadevergoeding voor alle nasleep. Wie moet dan de schadevergoeding betalen voor het handelen van deze boa?
De belastingbetaler.
Of neem de Familie Klop uit Hardinxveld die op basis van de valse beschuldigingen van de NVWA-boa werd gecriminaliseerd. Maar die ook door de rechter werden vrijgesproken. Echter: hun bedrijf ‘uit Hardinxveld’ werd direct door de NVWA in een persbericht naar buiten gebracht. Zo van ‘zie hier media, onze vangst’.
Wie moet hier voor de schade opdraaien die de boa aanricht? De belastingbetaler.
Tot heden probeert hun advocaat rectificatie los te krijgen bij de NVWA voor het ten onrechte beschuldigen van deze vrijgesproken vissersfamilie, vooralsnog tevergeefs. De NVWA etaleert triomfantelijk hun ‘vangst’ uit Hardinxveld op hun website.
‘…er een sport van maakt om beroepsvissers zoveel mogelijk te treiteren’
Een van de vissersfamilies, Thijs de Visser en vader uit Klundert durfden uit de school te klappen, en deden hier hun relaas. Thijs vertelde hoe hij 15 jaar lang door de betreffende NVWA-inspecteur werd gecriminaliseerd. Na zes eerdere valse aanklachten, liet de NVWA-inspecteur hem juni 2018 voor de zevende maal oppakken. Nu met een team gewapende agenten.
Vervolgens werd beslag gelegd op al zijn boten, loodsen en bankrekeningen. De Visser werd twee dagen in de cel vastgehouden, omdat hij illegaal gevist zou hebben in dioxinegebied, zwart geld verdiend zou hebben door te vissen in gesloten tijd, en omdat hij zijn boot met Soda zou hebben schoongemaakt.
De Visser zou naar eigen zeggen niet VISSEN in het gebied, maar fuiken op zalmen controleren voor zijn medewerking aan een onderzoeksbureau voor trekvis (ATKB) Waar De Visser al dat zwarte geld moet hebben gelaten, woonachtig met zijn rollator-vader in een arbeiderswoning in Klundert… we zijn zeer benieuwd naar het vervolg van deze rechtszaak
Zoals secretaris Frank Mous schreef van ‘Vereniging van beroepsvissers op Oosterschelde’, over de jarenlange hinder, ter ondersteuning van De Visser:
Uit bovenstaande chronologisch incidentenoverzicht blijkt overduidelijk, dat dhr ####### er een sport van maakt om beroepsvissers zoveel mogelijk te treiteren, hinderlijk te stalken en in een kwaad daglicht te stellen. En dat dan op persoonlijke titel en niet volgens de uitgangspunten van de NVWA.
Keer op keer (6 op 6) is er een aanklacht van dhr ##### welke achteraf telkens niet ontvankelijk wordt verklaard omdat er geen enkel bewijs is en dhr. ##### aantoonbaar klachten verzint.
Nu de NVWA-directie verklaart de boa volledig te steunen, dienen we het ’treiteren, hinderlijk stalken en in kwaad daglicht stellen’ dus tot officieel NVWA-beleid te rekenen. Dat past in de lijn van ervaringen die boeren hebben.
We verdiepen ons nog nader in een zaak, waarin NVWA-inspecteurs bewijsmateriaal vervalsten om een boer valselijk van dierverwaarlozing te kunnen beschuldigen. Waarvan akte.
De schijn van belangenverstrengeling
Van belang was verder dat de boa ook sportvisser is. Als bewijsstuk daarvan had ik een screenshot gemaakt van zijn FB-pagina, waarin hij met een gevangen vis poseerde. Dit werd door de NVWA met hun landsadvocaat dan ook aangevochten, als ‘schending van portretrecht’.
Dit feit – de boa is lid van Sportvisserij Nederland- is zeer relevant, omdat Sportvisserij Nederland en beroepsvissers op de rivieren concurreren om schubvisrechten. Daarnaast voert Sportvisserij Nederland samen met WNF campagne tegen de beroepsvisserij op de binnenwateren. Zo vergelijken ze de paling met de ‘panda’, die op uitsterven zou staan.
Oftewel: men beschuldigt beroepsvissers indirect van het uitroeien van bedreigde diersoorten, kweekt die lucht rondom ze.
Wanneer leden van Sportvisserij Nederland boa mogen zijn, die bij beroepsvissers invallen mogen doen, wekken zij bij die partij de schijn van belangenverstrengeling. Omgekeerd zou dat ook het geval zijn, als beroepsvissers sportvissers op de bon mochten slingeren.
Wat zijn we grappig bij de NVWA
Het antwoord van de landsadvocaat voor de NVWA was:
Daar komt bij dat het enige daadwerkelijke verwijt dat de heer Zeilmaker de heer ##### niet in hoedanigheid van BOA maar in persoon maakt, is dat hij in zijn privetijd sportvisser is
3.7 Dat gegeven kan ernstige kwalificaties en verdenkingen als ‘machtsmisbruik’, ‘terroriseren, ‘jarenlang treiteren’ en diefstal van vissers voor individueel gewin uiteraard niet rechtvaardigen. Het kan ook niet rechtvaardigen om in slechts enkele maanden tijd een hele serie artikelen aan deze ene specifieke BOA te wijten.
De NVWA ziet in de uitoefening van deze liefhebberij niet het geringste bezwaar in de uitoefening van zijn taken.
Men trekt de aangebrachte kwestie slechts in het absurde. Dat de heer geld verdient met het opzetten van dieren (taxidermie) had ik niet vermeld. Want die ‘hobby’/bijverdienste was hier niet relevant. Het sportvisserij-gebeuren is echter zeer van belang, in het licht van de schijn van belangenverstrengeling bij handhavende taken tegen beroepsvissers.
Sportvissers en beroepsvissers concurreren om viswater en visrechten. Daarnaast probeert Sportvisserij Nederland de beroepsvisserij samen met door LNV betaalde milieuclubs in diskrediet te brengen.
En hier komen dan twee andere verhaallijnen samen, waarbij ook het Ministerie van LNV direct is betrokken als financier van die milieuclubs. Die ‘natuurontwikkeling’ is weer beleid van het Ministerie van LNV, grootfinancier van milieuclubs als Natuurmonumenten.
Iets dergelijks vindt nu precies plaats in het Haringvliet, waar 1 van de door mij geportretteerde vissers actief was.
‘Vrezen dat zij persoonlijk onderwerp van aandacht worden’
De NVWA-directie claimt dat het goed werkgeverschap is om je boa in bescherming te nemen. Ook vreesde men, dat bij openbaring van de namen van boa’s het voor hen moeilijker wordt nog hun werk te doen.
De publicaties hebben er inmiddels toe geleid dat de NVWA verschillende veiligheidsmaatregelen voor de heer #### heeft moeten treffen. Daarnaast hebben de artikelen ook effect op andere niet-publieke NVWA-medewerkers en belemmeren die hen in hun goede taakuitvoering.
Het maatschappelijk belang is erbij gediend dat niet-publieke ambtenaren (binnen de grenzen van de redelijkheid) ongestoord te werk kunnen gaan zonder daarbij in een serie artikelen te worden uitgelicht op een website. (….)
Dat belang speelt in het bijzonder mee bij BOA’s, op wie soms de moeilijke taak rust in gevoelige situaties feitelijk uitvoering te geven aan het beleid. Het noemen van hun namen en tonen van hun portret (zie ook hierna) in artikelen als die hier ter disscussie staan, heeft gevolgen voor de mate waarin (ook andere) BOA’s hun toezichthoudende taak kunnen uitoefenen.
Die uitoefening wordt immers belemmerd wanneer zij in gevoelige dossiers steeds moeten vrezen dat zij persoonlijk onderwerp van aandacht op websites als deze worden
De framing is hier opnieuw duidelijk. De insteek van mijn schrijven is juist dat de overheid ons verplicht is haar taken goed uit te voeren. Nu beweert men dat het de overheid zelf is die het goed voor heeft met de integere uitoefening van die taken. Terwijl de juiste prikkel daartoe- persoonlijke aansprakelijkheid- ontbreekt.
Er zijn sterke aanwijzingen dat de huidige NVWA niet is toegerust voor professionele handhaving, zoals ook de Kamerbrief van 16 oktober getuigt. Aanvullend punt om het functioneren van de NVWA te beteren, is om de persoonlijke aansprakelijkheid van ‘bijzonder gemotiveerde’ boa’s op de politieke agenda te zetten.
Nu ben je als burger weerloos tegen bijzonder gemotiveerde en onprofessionele boa’s, met vrijbrief om geweld tegen je te plegen. Met een NVWA die blijkens eigen nieuwsberichten zelf na het schenden van persoonlijke levenssferen eerder overgaat tot ‘naming and shaming’. Dus bij zaken waar nog geen onafhankelijk rechter een oordeel over velde:
NVWA-slager keurt eigen vlees…
Wanneer de NVWA je dupeert, en je meent dat van ambtsmisbruik sprake is, dan mag je de klacht indienen bij de slager die zijn eigen inspecteurvlees keurt: De NVWA zelf. Hierin school mijn andere maatschappelijk belang voor de openbaarmaking van de naam. Er is geen onafhankelijke klachtafhandeling.
Bij voorbaat heeft het indienen van een klacht beperkt zin. Het ene NVWA-loket mag het ander vrijpleiten. De door mij aangebrachte waar gebeurde feiten kunnen ze dus steeds als ‘beschuldigingen’ framen. Ze weten al dat ze er mee weg gaan komen.
Als Loes de Maat bijvoorbaat al stelt dat wat de vissers mij vertellen ‘valse beschuldingen’ zijn: wat zal er dan als oordeel uit de klachtenprocedure komen? Dus stelt de landsadvocaat ook::
Mede gelet op dat (aanvullende) vereiste moet worden vastgesteld dat de heer Zeilmaker zijn beschuldigingen niet en dus onvoldoende onderbouwt om vermelding van naam en afbeelding van het portret van de heer ##### te rechtvaardigen.
De klachtprocedures tegen de NVWA waarop de heer Zeilmaker in zijn artikelen doelt, hebben er niet toe geleid dat het handelen van de heer #### als gesteld door gedaagde ook maar enigermate is vastgesteld, laat staan dat strafbaar handelen door de rechter is vastgesteld.
De boa weet dat hij overal altijd mee weg zal komen. En dat ‘de organisatie’ (de belastingbetaler) bij eventuele misstanden de portemonnee wel trekt, zoals bij eerdere misstappen van de betreffende boa reeds gebeurde. Zolang de NVWA zijn misstappen niet tot ‘juridisch feit’ maken zal, dan bestaan waar gebeurde incidenten op papier niet.
En dus kunnen ze ook de boodschapper framen als iemand die een persoonlijke hetze zou voeren met ‘valse beschuldigingen’.
Project toch geslaagd
Gezien de agressieve reactie van de NVWA, zien we hier een doel van de artikelen bevestigd. Weerloze burgers moeten meer instrumenten in handen krijgen om zich tegen deze leugenachtige en corrupte overheid- een kartel- te kunnen verweren.
De kern van mijn artikelen gaat daarbij- andermaal- over de persoonlijke aansprakelijkheid van (uitvoerende) ambtenarij en de herziening van het Pikmeerarrest. (1996, onschendbaarheid ambtenaar) Er is maar 1 zinvolle vorm van aansprakelijkheid, en dat is persoonlijke aansprakelijkheid. Mij lijkt dat punt nu afdoende aangetoond.
Juist nu ook de Tweede Kamer aangeeft dat het bij de NVWA aan vakbekwame mensen ontbreekt.
Melkertbaanpolitie (boa’s) heeft niet de benodigde professionaliteit, die bij de Veldpolitie in de jaren ’90 nog wel bestond. Zo houd je de poort open voor ‘bijzonder gemotiveerde’ mensen, waarbij iedere prikkel tot zelfreiniging afwezig is door het ontbreken van persoonlijke aansprakelijkheid.
Op dat punt werd ik al 10 jaar geleden gewezen. Toen vond plots een invalsgolf plaats bij valkeniers en houders van roofvogels, in reactie op een campagne-rapport van Vogelbescherming Nederland. Alsof zou de valkerij een broeinest van illegale vogelhandel zijn.
De houders van vogelasiels die financieel profiteerden van de inbeslagnames van vogels, die waren zelf mede aanstichter van die media-campagne, waarop het OM met de AID (nu NVWA) besloot te reageren.
Die ervaring met Bananenmonarchie NL was voor mij ook aanleiding hier in te duiken, lees hier het artikel dat ik voor valkeniersvakblad De Loer schreef. Je kunt jurist Erna Phillippi hier nog over navragen, die de zaken afhandelde. Andermaal, meestal betrof het administratieve foutjes of vergissingen in CITES-documenten die te kwader trouw uit verband werden gerukt.
De gedupeerde vissers stelden ook, dat ze handhaving prima vinden. Het gaat hun om de wijze waarop, en het handelen te kwader trouw met de schijn van belangenverstrengeling. Wanneer de NVWA dus aangeeft dat deze handelswijze officieel beleid is, dan vragen die uitspraken van directrice Loes de Maat en hun landsadvocaat om nader onderzoek door een onafhankelijke commissie .
Het is van belang, dat de reorganisatie van de NVWA er niet andermaal toe leidt dat ‘bijzonder gemotiveerde’ (dieractivisten, belangenvertrengelden enz) mensen hun kans schoon zien tot misbruik van overheidsgeweld via een boa-baantje. Terwijl wij als burgers volstrekt weerloos zijn.
De NVWA kon mij via een kort geding met hulp van een voorzieningenrechter voor 100 duizend euro kaal plukken, 5000 euro per publicatie per dag waarin de naam genoemd stond. En aan een ridder te voet hebben mijn lezers niets. Dus je begrijpt dat ik vooraf aan hun verzoek voldeed.
Ons punt is wel gemaakt nu.
Als persoonlijk leerpuntje:
- je moet precies formuleren bij artikelen met juridische context. Interpretatieruimte en kleurrijk proza (‘woordkunst’) werkt in je nadeel, want dat is het speelveld van juristen. Tenzij je bij een linkse voorkeursgroep hoort, dan mag je alles zeggen en schrijven van de linkse overheid
- Je bent volledig onbeschermd als onafhankelijk wetenschapsjournalist, die niet meer voor een oude media-organisatie werkt. Na jarenlang voor de voormalige kwaliteitskranten honderden artikelen te schrijven, van Parool tot NRC en Elsevier Weekblad. Als onafhankelijke media framen ze je als een of andere prutser met ‘een website’, in de zelfde sfeer als boze burger met ‘beschuldigingen’. En dan sta je bij een rechter (meestal een vrouw, en dan ook nog van D66 of erger) al met 2-0 achter.
Kameraad Zeilmaker,
Nu nog een mond-neusvod dragen en u bent net als ieder ander ook een slaaf van de Pedo en de Satan….
Je had geen andere keuze dan toe te geven. Toen ik laatst las over die dwangsom tot maximaal 100.000 euro heb ik nog gedacht aan de mogelijkheid van crowdfunding, maar het is het ultieme ‘goed geld naar slecht geld gooien’ – de volgende keer maken ze er gewoon 2 of 5 ton van, dat ga je niet, nooit winnen.
Dankzij jouw artikelen en later natuurlijk de bijdrages op Blue Tiger Studio een uistekend beeld gekregen van hoe het allemaal werkt, iemand op LI noemde het ODB -Ontmoediging Door Bureaucratie. Een staat die zich tegen de burger keert is bijzonder moeilijk te verslaan. Nu via Covid gaat het systeem in overdrive – in volledige afwezigheid van feitelijke onderbouwing worden nu hele sectoren met de grond gelijk gemaakt. Als mensen nu nog niet gaan zien dat de overheid hun belangen niet dient dan weet ik het ook niet meer. Dit is echt the final battle.
Keep up the good work!
Goed betoog Rypke! Dit kan wel een hele lastige zaak worden. Wanneer die vissers gelijk hebben maar de NVWA blijft vierkant achter deze ambtenaar staan dan wordt het heel moeilijk om deze situatie te veranderen. Wel goed dat je er bovenop zit, de rest van de pers zal niet snel voor dit onderwerp kiezen.
Bij grote bedrijven met compliance afdeling gebeuren dit soort dingen uiteraard niet.
Dus ik mag ook niet de naam ###### noemen 😉
Nee Govert, Foei! 🙂 Ik moet je censureren anders kan De Staatsmaffia mij voor 100 duizend euro uitkleden. Dus niemand weet dat hij Repelsteeltje heet