Het Ministerie van LNV van Henk Staghouwer en directeur-generaal Natuur Johan Osinga (tevens voorzitter van de publiek-private Beheerautoriteit Waddenzee) heeft in 2021 een contract met klimaatactivisten getekend om als ‘boswachters op zee’ op te treden.
Dat vermeldt het jaarverslag 2021 van de gesubsidieerde activistenclub Sea Rangers, en heet ‘MPA-monitoring’: gesloten visgebied controleren op aanwezigheid van vissers.
Het contract volgt op een eerdere Green Deal in december 2018 met het Ministerie van Sociale Zaken en het LNV-ministerie. Die deal liep in 2020 echter al af, de visserijspionage volgt uit een nieuw contract zoals hun jaarverslag 2021 vermeldt.
Marine Antifa opleiden
Sea Rangers maakt onderdeel uit van een nieuwe tak van sport bij de internationale groene protestindustrie: Smart Conservation. Daarin werken zij als private BOA’s op zee voor de geprivatiseerde overheid voor de Sutainable Development Goals (SDG’s) van de Verenigde Naties.
De Sea Rangers zeilen sinds 2019 rond op zeezeilschip ‘Fantastiko’ (voorheen Aroucha), eerder een jaar op een zeilboot van een vrouwelijke zeezeiler.
Sea Rangers Services leek pardoes in 2016 uit het niets te ontstaan, met oprichter Wietse van der Werf. Hij lijkt net zo hard op een schild gehesen door internationale ‘filantropen’ als Mr Plastic in Zee, Boyan Slat. Van der Werf is sinds 2018 een ‘Ashoka Fellow’, oftewel beneficient van de (gescheiden) vrouw van miljardair Jeff Bezos, Scott Mackenzie.
Dat Ashoka Network is nu als lobbycollectief in Brussel actief met een subsidie van Mackenzie van ruim veertig miljoen euro, zo toont het EU Transparancy Network.
The Black Fish/Fishact
Van der Werf blijkt afkomstig van het in 2010 vanuit ondermeer Earth First en Greenpeace opgerichte internationale visserijspionage-initiatief The Black Fish: Een ngo opgericht om het door de Verenigde Naties en Bingo’s (Big ngo’s als WWF) geagendeerde IUU, illegal and unreported fishing te stroomlijnen. Daartoe zou dan een vliegtuigje de lucht in moeten als Wildlife Air Service, zo bericht dit veganistische actieblad.
The Blackfish heet nu ‘Fishact‘ en doet het zelfde als waartoe Sea Rangers is opgericht, het trainen van ‘citizen inspectors’ om voor ‘havencontroles en marktonderzoek’…Het opleiden van een soort marine Antifa’s die vissers provoceren, om dan in criminaliserende termen daarover te berichten in hun campagnemateriaal.
Dat internationale anti-visserij-actiewezen krijgt daarbij training van de usual suspects als Daniel Pauli, die de visserij uit de zee willen verbannen voor Marine Protected Areas (visgebied op slot). Terwijl tegelijk de hele Noordzee verbouwd wordt tot zandwinput en windmolen-industrieterrein (Noordzee’akkoord’)
SDG 17: public private partnerships for ’the goals’
Vanuit de Green Deal betaalde het ministerie van Henk Staghouwer en Carola Schouten de Sea Rangers met een half miljoen euro gemeenschapsgeld voor oa ‘klimaatmonitoring.’ Dat hield in de praktijk in dat ze wat zeewatersamples opsloegen om het algengehalte te meten. Hoeveel geld met het nieuwe contract gemoeid is staat niet vermeld. In het boekjaar 2021 staat een marginaal subsidiebedrag, terwijl de inkomsten groeiden tot meer dan een miljoen euro.
Daarnaast vaarden ze naar Engeland om drie hectare zeegrasveldjes in kaart te brengen.
Het is opmerkelijk dat LNV Van der Werf en werkzoekende jeugd inhuurt voor die ‘wetenschappelijke’ expertise, terwijl Van der Werf een opleiding kreeg als vioolbouwer. Bovendien monitort het NIOZ zelf al het chorofylgehalte bij Den Helder.
Zijn connecties met het internationale linkse actiewezen tegen de visserij lijken meer aanleiding, om zijn Sea Rangers te subsidieren met nu in vijf jaar tijd al meer dan een miljoen euro.
Sea Rangers Services werd opgericht met een startsubsidie van het Ministerie van LNV en ontvangt structurele support van de Rabobank Foundation. De Rabobank is fanatiek supporter van de 2030 Agenda van de Verenigde Naties, die door het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Nederland is geimplementeerd, en later via LNV met hun ‘Noordzeeakkoord’ en de Agenda Noordzee 2030.
In 2019 kozen ze eerst het ruime sop met een zeilschip, dat ze vervolgens konden vervangen door een nieuwe boot. Vervolgens sprong ook de Postcode Loterij/Stichting Doen bij als donateur.
Astroturfing
Sea Rangers profileerde zich als werkgelegenheidsproject voor jongeren, en kreeg daartoe subsidie van de Gemeente Rotterdam. Meteen vanaf dag 1 zien we support uit de hoogste regionen. Ahmed Aboutaleb prijst de club in 2018 aan in het jaarverslag.
Van der Werf wordt door ‘Friends of Europe’ in 2020 al uitgeroepen tot European Young Leader of the year. En in maart 2021 komt de Europese Commissaris voor Milieu, Oceanen en Visserij Virginijus Sinkevicius al bij Van der Werf aan boord. Het uitroepen van ‘awards’ is een marketingtruuk om het sociaal prestige van personen en clubs te vergroten.
Dan worden ze eerder door de massamedia geciteerd als autoriteit, omdat bij journalistiek/massapropaganda ‘autoriteit’ gelijk is aan ‘waarheid’.
Vanaf dag 1 werd de strategische communicatie-meneer van Royal Haskoning, Kees de Vries, ook de externe communicatieman van Sea Rangers. Kortom: Sea Rangers zijn net als Extinction Rebellion een klassiek voorbeeld van ‘Astroturfing’, kunstgras grassroots gefinancierd vanuit de top, dat beleid vanuit de top (VN-2030 Agenda) moet vermarkten.
Schatrijk gefinancierd door de combi van ‘filantropen’ en overheden.
Het financieren van een soort private BOA’s in publieke dienst valt onder SDG17, Building Partnerships for the Goals. Publiek-Private-Samenwerking, oftewel privatisering van publiek bestuur om corporate doelen af te dwingen. MPA’s (marine protected areas, gesloten visgebied) zijn SDG14, het SDG-Doel dat voor het Rabobank-hoofdkantoor in Utrecht op de stoep ligt. (zie foto hierboven van onze correspondent)
Sociaal Ondernemerschap, met startsubsidie LNV
De Kamer van Koophandel beschrijft dit ‘sociale ondernemerschap’ als volgt:
Wietse van der Werf is de drijvende kracht achter de Sea Ranger Service, de eerste maritieme rangersdienst ter wereld. Met een innovatief circulair zeilschip beheert de Sea Ranger Service beschermde zeegebieden, voert onderzoek uit en behoudt historische scheepswrakken.
De bemanning bestaat uit jonge mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, opgeleid door marine veteranen tot ‘boswachters op zee Dubbel impact dus voor deze sociale onderneming. Eind 2018 tekende Van der Werf een Green Deal.
Natuur beschermen en banen creëren
“We zijn gestart in de havensteden Rotterdam en Den Helder,” vertelt Van der Werf. “Daar is de werkeloosheid het grootst. De overheid fungeerde als launching customer. Inmiddels hebben we vijf klanten vanuit de overheid, en zoeken we commerciële klanten. Ook het buitenland lonkt. “Het concept is goed te vertalen naar buitenlandse havensteden. Met de partners PWC, Ikea, Rabobank en Randstad werkten we hiervoor een franchisemodel uit.”
Privatisering publieke ruimte (SDG 17)
Meteen kon Sea Rangers al een nieuw schip laten bouwen in Hardinxveld-Giessendam en almaar nieuw personeel aannemen, terwijl ze grotendeels negatief saldo rapporteren in hun jaarverslagen, uitgaven gaan de inkomsten op papier te boven.
De Sea Rangers passen in het nieuwe bestuursmodel waar Nederland voorloper van is, waarbij je het openbaar bestuur privatiseert.
Een praktijkvoorbeeld is de wijze waarop het Waddenzeebestuur is geprivatiseerd onder hoede van Regiecollege-voorzitter Bas Eenhoorn en Sieben Poel. (Rijkswaterstaat) Daardoor mogen private stichtingen aan het subsidie-infuus van de overheid nu als schaduwoverheid beslissen over de inrichting van het Waddengebied en haar mensen.
Daardoor kan een organisatie als Natuurmonumenten nu financieel binnenlopen met gemeenschapsgeld, op het beleid dat ze zelf helpen opstellen.
Vroeger heette die institutionalisering van corruptie wanbestuur. De nieuwe term voor het ontmantelen van democratische controle op publiek beleid is ‘de transitie’, maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO), en ‘verduurzaming’. Of je het nu ‘communisme’ noemt of ‘neoliberaal’ maakt niet veel uit. Multinationals, NGO’s en banken dicteren het ambtelijk apparaat en haar ABD Topconsult.
Hun verdienmodel moet vervolgens door de belastingbetaler, en via lastenverzwaringen worden opgehoest. De politieke vorm voor het met je lobbyisten via wetgeving afdwingen van je verdienmodel is ‘rentseeking’.
Door gevaarlijke gekken omringd.
W.F. Hermans