Op internationaal vlak lobbiet de stichting Stop Ecocide voor adoptie van ‘ecocide’ als vijfde misdaad tegen de wereldvrede bij het Internationaal Strafhof in Den Haag. Groen Links en de PvdD, maar ook D66 promoten al het concept ‘rechten’ voor de natuur om groene clubs nog meer juridische handvaten te geven.

Dat blijkt al een minstens vijftig jaar oud idee te zijn van de doodgeschoten Zweedse premier Olof Palme

Waar ‘ecocide’ werd bedacht door de bioloog Arthur Galston als term, toen in de Vietnamoorlog hele oerwouden met gif werden ontbladerd, (Agent Orange) richt de moderne groene beweging zich juist tegen het gas dat bomen doet groeien, CO2. 

Van strijd tegen bomenontbladering naar strijd tegen plantenmeststof CO2
Er is sinds 2017 ook een internationale campagneclub opgericht naast Astroturfclub Extinction ‘Rebellion’ (organisatie van professioneel marketeers die zelfde beleid wil als Europese Commissie en Verenigde Naties), Stop Ecocide Foundation, van professioneel marketeer Jojo Mehta en de recent overleden Polly Higgins. Die noemde zich ‘advocaat voor de aarde’, en dat noemt Roger Cox zichzelf ook, als advocaat voor Urgenda.

Zij bewerken het Internationale Strafhof (ICC) in Den Haag (niet te verwarren met het in 1945 opgerichte Internationaal Gerechtshof van de VN in het Vredespaleis, ICJ) om hun definitie van ‘ecocide’ in het internationaal strafrecht op te nemen als vijfde ‘misdaad tegen de vrede’, als aanvulling op het Rome Statuut van het in 2002 opgerichte Internationale Strafhof van de VN.

Het Internationaal Strafhof,  daar werkte James Crawford (1948-2021) als advocaat en rechter (vanaf 2015) voor het strafhof, volgens die Ecocide Foundation ook om ‘milieumisdaad’ in internationaal recht op te nemen voor dat strafhof. Crawford wordt de mentor genoemd van Philippe Sands- voorman van ‘Stop Ecocide’- in dit artikel van UNdark. De definitie:

For the purpose of this Statute, “ecocide” means unlawful or wanton acts committed with knowledge that there is a substantial likelihood of severe and either widespread or long-term damage to the environment being caused by those acts.

Of ‘ecocide’ voldoet zoals voorgesteld door “stop ecocide’, is echter academisch omstreden. Wel kun je denken aan het beperken van wapens die lange termijn schade aan omgevingen toebrengen nadat die oorlog al jaren voorbij is. Zoals verrijkt uranium in anti-tankgranaten of ‘het weer’ gebruiken als wapen, of zoals eerder met Agent Orange in Vietnam. Of het eerdere verbod op het testen van atoomwapens in de open lucht, zoals de Amerikanen deden bij het opblazen van de Bikini-eilanden.

De eerste keer dat ‘ecocide’ werd zijn gebruikt, zou door de bioloog Arthur Galston zijn in 1970, die daarbij refereerde naar het gebruik van Agent Orange (Operation Ranch Hand, herbiciden als oorlogswapen) in de Vietnam-oorlog. Op ‘Ecocide Law‘ van de Universiteit van Londen vind je een historisch overzicht.

Koppeling klimaat en wereldvrede
Ecocide’ als internationale misdaad erkennen was een voorstel van voormalig Zweeds premier Olof Palme, die later werd doodgeschoten. Die lanceerde dit voorstel, toen de milieutak van de Verenigde Naties (UNEP) werd opgericht, tijdens de World Conference on Human Environment in Stockholm (1972). Die conferentie- georganiseerd door Rockefeller-lakei Maurice Strong- werd het startschot van het internationale ecofascisme. (Club van Rome cs)

Van genocide via vergif dat complete oerwouden in Vietnam ontbladerde en misgeboortes veroorzaakte (Agent Orange), lijkt de definitie te verwateren naar de CO2-politiek. Dus dat ze het voor plantengroei noodzakelijke CO2 toevoegen voor de welvaartsgroei en dus gezondheid van miljarden mensen ‘ecocide’ zou zijn.

In de ‘onafhankelijke adviesraad’ in 2020 van die Ecocide Foundation vinden we weer Christina Voigt terug van de Universiteit van Oslo, tevens voorzitter van de IUCN World Commission on Environmental Law, waarover ik al schreef in het artikel ‘Nederland exportland juridisch activisme.’

Zie ook het artikel van Wouter Roorda voor Wynia’s week over Faunabescherming als mantelorganisatie van de Partij voor de Dieren. Die term ‘mantelorganisatie’ dien je even vast te houden om het punt van dit artikel te vatten.

Urgenda is zelfstandig ook niets als actiegroep- afsplitsing van Jan Rotmans zijn ‘transitie’-instituut DRIFT aan de Erasmus Universiteit Rotterdam en ex-Greenpeace-mevrouw Marjan Minnesma. Ze bestaan dankzij de omlijsting door de internationale Agenda 21 van de Verenigde Naties, nu vertaald in ‘Our Common Agenda’. Ze dwingen hooguit via juridische en academische weg nu details van de internationale VN- agenda af, ook door de koppeling ‘klimaat’ en wereldvrede.

Dus zie je een omgekeerd ‘peace’-teken als logo van Stop Ecocide.

Waaier aan mantelorganisaties
Katy Olivia van Tergouw werd als Nederlandse directrice naar voren werd geschoven van Stop Ecocide. Die mocht afgelopen jaar bij het voor 50 procent door de overheid gefinancierde Milieudefensie al leeglopen in hun Down to Earth Magazine.

AlWEER een ngo, die zonder enig tegengas overal een platform krijgt, die voorgenomen VN-beleid (Global Pact for the Environment) bepleit, dus een mantelorganisatie. Die doen het zelfde als Tineke Lambooy, (Nijenrode Business Universiteit, Harmony with Nature Network VN) Jan van de Venis en Christiaan Stokkermans in media bepleiten (Waddenzee als proeftuin ‘rechten voor natuur’), professor ondernemingsrecht aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, voorheen advocaat voor het prestigieuze Allen & Overy.

De Groen Links-burgemeesteres van Schiermonnikoog Ineke van Gent is al voorstander en Groen Links nam het idee over in haar verkiezingsprogramma. De linkse media zoals Vrij Nederland en dagblad Trouw heisen de rights-of-nature collega van Lambooy, Jessica den Outer overal op een voetstuk.

Jan van de Venis noemt zichzelf ‘ombudsman voor toekomstige generaties’; Hij is dus vertegenwoordiger van mensen die (nog) niet bestaan…

Zo institutionaliseert een zelfde begrip van de wereld en de mens daar in onder vele verschillende namen, mantels. Het doel is dus, dat niet gekozen organisaties (ngo’s) en hun maatjes van universiteiten, ambtenarij bij ministeries  en de advocatuur meer macht over de leefomgeving krijgen, ten koste van gekozen bestuurders.

Polly Higgins van Stop Ecocide, Tineke Lambooy maar ook Partij voor de Dieren en Johan Vollenbroek (MOB), ze komen niet uit de lucht vallen.

Ze opereren als onderdeel van een netwerkmacht van niet gekozen organisaties (ngo’s) en academische instituties, rond beleid van de Verenigde Naties. Door hun inspraakrecht bij die VN haar Sociaal Economische Raad ECOSOC (zeg maar, de internationale SER) hebben die ngo’s meer invloed dan een politieke partij op nationaal niveau. Dat zijn dus mantelorganisaties.

Daarnaast hebben ze de nodige academieprostituees voor hun karretje gespannen, zoals ‘klimaatjurist’ Tim Bleeker van de Vrije Universiteit.

Urgenda die ‘stabiel klimaat’ tot mensenrecht maakt
Het ‘Rights of Nature’-concept zagen we al dankzij Urgenda haar gewonnen klimaatproces kristalliseren tot dwingend beleidsdoel. Dankzij een wormgat in de Nederlandse wetgeving, kon Urgenda optreden alsof zij uit publiek belang handelen tegen ‘De Staat’/de belastingbetaler.

Die 25% CO2-reductie in 2020 van Urgenda is echter pinda’s vergeleken bij wat de Verenigde Naties en alle supporters van haar 2030 Agenda en Agenda 21 (waaronder Nederland) willen, inclusief hun Frans Timmermans met zijn Green Deal: Net Zero, dus geen betrouwbare en betaalbare energie meer in het jaar 2050, en 55% inperking van betaalbare en betrouwbare energie voor 2030.

Laura Burgers,  docent privaatrecht aan de Universiteit van Amsterdam ontkent bij het Instituut voor Natuurstudie (IVN) haar artikel ‘rechten voor moeder aarde’ dat Urgenda hier ‘rechten voor de natuur’ bepleit:

Nee, hier wordt een beroep gedaan op mensenrechten, zoals het recht op leven. Dat komt in het geding bij een instabiel klimaat, zo wordt bepleit. Het gaat om het belang van mensen dus.’ Niettemin is de vraag in hoeverre rechters in klimaatzaken ook de belangen van dieren, natuurgebieden en toekomstige generaties moeten meewegen. ‘Zij krijgen allemaal te maken met de gevolgen van klimaatverandering. Dit denken is nu in ontwikkeling.

In België loopt een zaak over het klimaatbeleid mede namens 82 bomen. Die hebben nu nergens in de wet rechten, dus je moet dit zien als juridisch activisme. Dat kan veel opleveren. In Colombia oordeelde een rechter in een klimaatzaak dat het Amazonewoud eigen rechten moet krijgen.’

Laura Burgers pleitte in de Volkskrant al voor ‘rechten voor de Waddenzee’ en is van de zelfde lobby van ‘Het Linksche Thuigh’ een onderdeel.

Bedreigt deze regenachtige K-zomer op de camping je recht op leven?

Niemand van normale Nederlanders heeft belang bij een onbetaalbare energierekening via uitfasering van betaalbaar aardgas. Dat is het enige concrete gevolg van ‘klimaatbeleid’ via de CO2-knop. Natuur die rechtspersoon moet worden, betekent de coup van een zeer klein minderheidsbelang, dat voor de meerderheid wet wordt.

Voor de bomen hoef je geen CO2 te reduceren, die groeien veel beter net als de meeste landbouwgewassen. Mits er geen langdurige droogtes volgen, maar dat heb je ook zonder CO2-invloed.

Stop Ecocide, stop de bouw van windmolens in natuurgebied
En zo krijg je de  praktijk, dat clubs als Greenpeace en Wereld Natuur Fonds actie voeren tegen visserij op de Noordzee.

Die zou voor 30 procent op slot moeten voor 2030, omdat de ‘kwetsbare natuur van de Doggersbank’ door hun sleepnetjes over de zandige zeebodem beschadigd zou worden. De Britse tak van Greenpeace stortte er met goedkeuring van het Nederlandse Openbare Ministerie en de rechterlijke macht nog grote stenen, waar vissersschepen met visnetten aan konden vasthaken en vergaan.

Het Wereld Natuur Fonds financierde met IUCN Tineke Lambooy om de Waddenzee als ‘rechtspersoon’ te laten erkennen.

Tegelijk blijft Wereld Natuur Fonds muisstil wanneer grote energiebedrijven met de Britse regering samen op de ‘kwetsbare zee bodem’ van de Doggersbank de grootste zeewindfarm ter wereld bouwen. Het gaat ze dus niet om de natuur, maar alleen om de macht. (en het geld, het internationale WWF harkt 1 miljard dollar per jaar binnen)

Van die inkomsten van het WWF bestaat 1/3de uit inkomsten van ambtenarij. Bij de IVN – die rechten voor moeder aarde bepleit- is meer dan de helft van het totaalbudget van 17 miljoen euro per jaar afkomstig van hun overheid, oftewel de belastingbetaler.

Het beste zou je de term ‘ecocide’ dus keren tegen klimaatbeleid.

Want daarom wordt er bos gekapt om als ‘groene’ energie opgestookt te worden, en worden windturbines in natuurgebied gebouwd. Daarom: Stop Ecocide, be-eindig klimaatbeleid en de Green Deal per direct, en sleep Frans Timmermans voor het Internationaal Strafhof in Den Haag wegens ecocide!

Gebruik de taal en voorstellen van dat groene volk gewoon tegen hun zelf… Stop Ecocide, stop de bouw van windturbines.

• Donateurs helpen Interessante Tijden haar uitzoekwerk gratis toegankelijk houden. Een gift kun je doneren via Stichting Milieu Wetenschap en Beleid (SMWB) IBAN NL04INGB 0005526038 ovv ‘Rypke’