Dat er geen zonnepanelen worden geplaatst op de piramides van Cheops, of dat ze de molens van Kinderdijk afbreken en vervangen voor stalen turbines: Het bestaansrecht van een Unesco Werelderfgoed-commissie is hier te verdedigen, internationale bemoeienis met nationale symbolen van wereldbelang.

Maar wanneer je complete regio’s van drie landen zoals het Waddengebied in 2009 uitroept tot ‘Werelderfgoed’; Wat smijt bemoeienis van Unesco de bevolking en haar lokale mkb nu op, en voor natuurbescherming?

Programma Aansluiting Wind Op Zee door ‘Klimaatakkoord’
Die vraag behandel ik vanavond bij BLCKBX, nu Unesco opnieuw een rapport stuurde naar naar het LNV-minsterie, en Christianne van der Wal dat met de Tweede Kamer deelt. Net als twee jaar geleden betwist Unesco samen met milieuclubs de gaswinning bij Ternaard door de NAM. In hun internationale rapport halen ze verder de uitbreiding van 30 miljoen kuub zoutwinning sinds 2020 aan door het Ministerie van EZK.

Op het Wad van Sleeswijk Holstein wordt er tevens al decennia olie gewonnen door Wintershall, het Mittelplatte-olieplatform. Als dagelijks automobilist die zijn huis met gas verwarmt kan ik onmogelijk tegen gaswinning zijn of oliewinning. Je kunt er vanuit gaan dat bedrijven dat hier in Europa binnen relatief strenge regelkaders doen.

De milieuclubs die tegen de gaswinning bij Ternaard in het geweer komen hebben bovendien miljoenen euro’s boter op hun hoofd. Zij liepen met de Waddenacademie voor tientallen miljoenen Waddengasgeld van de NAM binnen voor hun ‘onderzoek’, het Waddencenter bij de Afsluitdijk en het nieuwste prestigeproject van het gesubsidieerde groene protestcircuit: Het Wereld Erfgoed Center bij Lauwersoog.

Dat wordt gebouwd met 9 miljoen euro Waddengasgeld, en hun deugmensch Niek Kuizenga is er directeur. Die wint in onderste introfilmpje zieltjes voor zijn Planeet en klimaatreligie, alweer ‘bewustwording’…Gedverderrie. Bewustwording.

De provincies Friesland en Groningen zijn co-financier. Hier wordt het interessant. Het Gronings provinciebestuur wil immers van de Eemshaven een ‘Energyhub’ maken, waar waterstof uit windmolenstroom wordt geproduceerd. Dat doen ze met het Ministerie van Klimaat, een ministerie dat er (mede) kwam dankzij de campagnes van milieuclubs, net als hun ‘klimaatakkoord’.

Hiertoe werd het PAWOZ Eemshaven gelanceerd met de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) van het EZK-ministerie, het Programma Aansluiting Wind Op Zee, waardoor er kabels en buizen dwars door dat ‘kwetsbare’ Waddengebied van de met Waddengas-miljoenen op de been gehouden Coalitie Wadden Natuurlijk. Energiereuzen als Shell, ENGIE en andere partijen krijgen miljarden euro’s subsidies om het ‘groene’ waterstofsprookje van Rob Jetten’s Klimaatministerie op de been te houden.

Hun Rijksoverheid verwoordt de Noodzaak van verdere industrialisering van ‘Wereld Erfgoed Waddenzee’ als volgt;

In het Klimaatakkoord is afgesproken om de Nederlandse energievoorziening te verduurzamen. Hiermee wordt de CO2-uitstoot verminderd, en de klimaatverandering tegengegaan. De opwek van windenergie biedt kansen om dit te doen, maar daar is veel ruimte voor nodig. Op zee is deze ruimte voor wind voorhanden. Daarom werken we aan windparken op zee. Om de opgewekte groene energie aan land te krijgen, is een goede aansluiting essentieel. Op deze wijze verduurzamen we ook (Noord-)Nederland.

Hun Rijksoverheid kun je zelden nog op een waarheid betrappen. Er is nooit aangetoond dat met windmolens ook maar 1 gram CO2 wordt uitgespaard, binnen het systeem van ETS-emissiehandel. De vrijgekomen stoel wordt immers weer opgevuld door een ander die uitbreiding zoekt. En mag je een effect van 0,00000 graden in het jaar 2100 wel ‘tegengaan van klimaatverandering’ noemen , tenzij je voor hun overheid werkt want dan mag je alles zeggen..

De clubs van Coalitie Wadden Natuurlijk steunen dat ‘klimaatakkoord’ en hun protest tegen kabellegging is dan ook hol. Dus je wilt olie- en gaswinning vervangen voor windturbines maar die windturbines mogen dan vervolgens nergens komen?

SDG 7 (‘schone energie’) en SDG 13 ‘klimaatactie zijn VN-doelen
Unesco is met de Verenigde Naties de verspreider van de Sustainable Development Goals en aanstichter van wat uiteindelijk tot ‘Het Klimaatakkoord’ leidde; dat verklaart waarom ze de Nederlandse regering nu alleen vragen om bij die kabels een aanvullend rapport te maken, dat ze rekening houden met de effecten blablablaba

En waarom ze tegelijk plots flink doen tegen gaswinning, wat weer past in de campagnes van ‘divestment’ en ‘klimaatactie.’ (SDG 13) Protest van groene clubs kun je eenvoudig tot zwijgen brengen door ze een zak subsidies te geven. Zo werkte de NAM met het EZ-ministerie ook met Wouter van Dieren (IMSA) na het Kokkelarrest.

Je laat met Pieter Winsemius en Helma Lodders een grote pot geld op tafel leggen, belooft een Waddenacademie voor de onderzoeksindustrie. Je koopt milieuclubs met dure prestigeprojectjes, geeft ze een Wereld Erfgoed Centrum. En vervolgens ga je gewoon door met wat je toch al van plan was: Mijnbouw, zandwinning en verdere industrialisering van dat ‘kwetsbare’ werelderfgoed.

Oh ja, en om dan toch groen te lijken, dan pest je de garnalenvissers van het Wad. Dat het hun ‘stikstof’ is die een ‘staat van instandhouding’ bedreig, en ‘bodemberoering.’ Rijkswaterstaat maakte recent met die milieuclubs bezwaar tegen een vernieuwde vergunning voor de garnalenvisserij.

Mijn suggestie: Unesco zal nooit die status intrekken. De regering kan het beste een soort Waddenfonds deel 2 instellen, waarmee ze de gesubsidieerde protestindustrie weer tot zwijgen brengt. Uiteindelijk is dat het enige dat de Waddenvereniging, WNF Natuurmonumenten en al die linkse clubs interesseert: subsidiegeld en eigen baantjes.

Moet je zo’n Niek Kuizenga horen als directeur van het Wereld Erfgoed Centrum over ‘de zeehond als graadmeter voor de gezondheid van het ecosysteem’. Zulke gesubisidieerde kletsverhalen, van ecologen en hun religieus geladen sprookjes.

Ik sprak gisteren dr. Jörg Schneider van het Duitse Lachsproject. (Zalmproject) Die proberen al 35 jaar lang de zalm in de Rijn terug te krijgen, maar excessieve predatie door aalscholvers en …zeehonden gooit volgens hem roet in het eten. Tienduizend zeehonden, die ook patrouilleren bij de Vispredatierivier in de Afsluitdijk, en de Haringvlietsluis op een kier, belust op die peperdure uitzetzalmen.

Schneider bereidt een nieuw rapport dat eind dit jaar uitkomt voor, waarin hij onomwonden pleit voor…..predator control 🙂 Dat zullen ze bij het zeehondencentrum van Pieterburen dat ze in het “Wereld Erfgoed Centrum’ willen huisvesten niet waarderen.