Wat leek me dat prachtig, mooie zeehondenbont-wanten, of een zeehondenbontmuts. Echt Texels product. Waarom mag je wel zeehondjes van het strand laten gijzelen door een Dion Grauss-achtige freak met Dierenambulance.

Die brengt ze vervolgens naar een tot ‘crèche’ vermomde dierentuin, waar erkend zeehondkundigen die verliezer dan kunstmatig in leven houden. Omdat ze die zeehond dan tegen betaling door duizenden bezoekers kunnen uitbaten in hun dierentuin, genaamd Ecomare of ‘Zeehondencreche Pieterburen’.

Begeleid met verhaaltjes over de zeehond als ‘graadmeter voor een gezond ecosysteem’ wordt deze dierexploitatie dan als ‘nuttig’ aan de man gebracht…

Scharrelwild
Dat zeehonden ‘opvangen’ doe je niet voor zeehonden, maar voor mensen die hun eigen gevoelens projecteren op die zeehondjes. Dat is ook exploitatie van dieren. Maar waarom zou een zeehond heilig zijn, terwijl iedereen loopt op runderleren schoenen? Is een zeehond meer bijzonder dan een koe, schaap, kip of varken? Wanneer Eskimo’s in Groenland op zeehonden jagen dan vinden mensen dat vaak weer meer acceptabel, die kauwen op zeehondendarm.

Zij liever dan ik. Maar je snapt het punt hopelijk over die underdogs onder water. Zou je als bewoner van het Friese kustgebied (De naam ‘Waddenzee’ bestaat pas sinds 1900, Frisia bestaat al 2000 jaar) je eerst als Indiaan moeten verkleden voor het voor urbane westerlingen acceptabel wordt dat je voor de lol wilt jagen en wild oogst?

Veel nieuwe volgers sinds de Coronajaren weten niet dat ondergetekende al een gouden toekomst achter zich heeft in de msm, waarin ik al eerder dit voorstel opperde. Ondanks redelijk grote exposure is het niet aangeslagen. Daar is best een verklaring voor.

Er zijn meer mensen die geld verdienen aan het uitbaten van levende zeehondjes, dan de verkoop van hun vachtjes. Via onderzoeksbaantjes bijvoorbeeld, dat ze de zeehond profileren als ecologische thermometer van de Waddenzee

Daarvoor moeten dan jaarlijks op publieke kosten vliegtuig- tellingen plaatsvinden omdat een x aantal zeehondjes iets zou zeggen over een mysterieuze ‘ecosysteemgezondheid’…Alsof een aantal dieren net als een omgekeerde koortsthermometer aangeeft hoe ‘de’ natuur als een Lichaam zou functioneren. Dat er een ‘norm’ is voor hoeveel dieren er moeten zijn, net als de 37 graden lichaamstemperatuur voor een mens zonder koorts of onderkoeling.

En OK, zouden zeehonden weer mensenschuw worden, dan kunnen al die robbentochten voor toeristen in populariteit afnemen.

Laten we nog eens het artikel ‘Scharrelwild’ uit HP de Tijd van 18 november 2005 in herinnering brengen, Havo Nederlands-examentekst in 2008: Hoe je geld aan natuur kunt verdienen door een meer pragmatische omgang met natuur. Toen schreef ik al over de ‘wildlife comeback’ na een bezoek aan Spreewitz op de Muskauer Heide waar de eerste Duitse wolvenroedel leefde, en naar de vuilnisbakberen in Brasov (Roemenië).

Probleemwolf? Afschieten tegen betaling door plezierjager
De experts verspreid in Europa die je toen sprak, waren vrij pragmatisch ingesteld over de vraag wat je met een probleemwolf moet doen: Pief paf pauw. Ik stelde toen al voor om een trofeejager tegen betaling je probleem wolf te laten schieten. Er zijn heuse jachtreizen voor mensen die graag eens een wolf bejagen. In Slovenië geeft het Bosbouwdepartement jaarlijks een vergunning af voor het schieten van een quotum aan wolven en beren.

Wat maakt een wolf of beer immers meer bijzonder dan een schaap of varken. In Roemenië was de populatie bruine beren jarenlang kunstmatig hoog, omdat Ceaucescu fervent berenjager was. Dus werden die beren steeds bijgevoerd in voederstations. Over ‘wildernis’ gesproken. zo kreeg je kunstmatig hoge populaties voor de jacht.

Mensen die daar op willen jagen tellen daar mooie sommen geld voor neer. Dus waarom niet de jacht vrijgeven op een polderwolf die schaapskuddes blijft aanvallen. Of om Nationaal Park de Hoge Veluwe te verlossen van de wolven die daar- blijkens het uitzonderlijk tamme gedrag- stiekem uitgezet kunnen zijn…

Plezierjagers hebben de toekomst
Het parksymbool is een Moeflon, en op de Muskauer Heide was ook die tragere Moeflon als eerste de klos van de wolvenroedel. Dus dan heb je straks een nationaal park dat haar eigen logo in het wild kwijt is. En zo bepleitte ondergetekende 18 jaar terug al de jacht op zeehonden, zodat je Texels Waddenzeehondenbont kunt verkopen.

In die jacht kun je best een sportief element in bouwen, maak er jachtexcursies van waarin je met een gezelschap tegen betaling de Robbenplaat opgaat, om het jaarquotum van bijvoorbeeld 1000 dieren bij elkaar te oogsten.

Zoals je ook sportvissers hebt die voor de lol een vis aan de haak slaan.  Wat is een zeehond ook meer dan een behaarde vis, waar er meer dan genoeg van zijn…Nu moeten ook jagers van de KNJV zich in allerlei verbale bochten wringen, dat ze jagen om te ‘beheren’, dat de jacht nuttig moet zijn en voor de ecologie.

Al die ecologische kletspraatjes, terwijl je gewoon jaagt voor de lol. En plezier hebben in jagen, dat is zo oud als de mensheid zelve. Het zou pas erg zijn, wanneer je als jager iedere keer met tegenzin het veld in ging om een stukje wild te oogsten. Moet je een treurjager zijn? Zolang je achting voor het leven houdt, en met wild niet loopt te sollen alsof het ‘dingen’ zijn.

Dus, daarom nogmaals: Wanneer gaat het taboe op de zeehondenjacht eens bij het vuilnis. Wanneer krijgen we dat prachtige erkende streekproduct, met Waddengoud-keurmerk; Waddenzeehondenbontmutsen. Of een etui voor je mobieltje van zeehondenleer?