Bij het LNV-ministerie zijn alle vakinhoudelijk geschoolde ambtenaren met hart voor landbouw en visserij verdwenen. Dat blijkt uit een inventarisatie van hun Linkedin-accounts die Interessante Tijden uitvoerde.
Je vindt vooral ecologen, procesmanagers met juridische, reclame- of bestuurskundige achtergrond, van het Wereld Natuur Fonds afkomstige planeetredders, en activisten die reclame maken voor Nico Koffeman/Unilever hun ‘Vegetarische Slager’…
Lexje het stikstofheksje – bekwaam in de Ruslandkunde- is terug op ‘het oude nest.’ Daar hielp ze eerder het palingvisverbod doordrukken en de Noordzeekust op slot zetten. (VIBEG) Ze komt gezellig werken bij ambtenaren die het een ‘#mijlpaal’ noemden dat ze vissers kunnen bestelen.
Procesbegeleiders en campagneleiders
De massamedia dresseren je om de focus op de acteurs te houden, de politici, ministers. Daar kun je publiekelijk bijna alles over zeggen, de koppen van jut die straks een commissariaatje krijgen na de klappen op te vangen. De werkelijke macht die hen aanstuurt mag je niet bekritiseren, de Vierde Macht dus. Je mag zelfs de namen van uitvoerende ambtenarij niet meer openbaar maken, dus korten we die allemaal af.
Anders worden ze meteen giftig en agressief, sturen ze landsadvocaat Pels Rijcken (een bende leugenaars, criminelen, afpersers en dieven) op je af met het oogmerk je te ruïneren. Pels Rijcken is er dus om de bevolking te onderdrukken en verarmen, voor wat ze ‘het belang van de staat’ noemen: Maar wie is ‘de staat’? Kwam je die ooit op straat tegen? Vast staat:
Dat zijn wij, burgers blijkbaar niet… Dat ‘belang van de staat’ is dus ‘onze baantjes’…
We vinden bij hun overheid meestal alleen maar hele aardige mensen. Geen boosaardige wezens die handenwrijvend ons vroeger zo aardige landje het graf in willen duwen. Maar daarin ligt evenzeer een probleem. Die mix van vakinhoudelijke incompetentie en vermeende goede intenties. Die blijken bij de dames en nog een enkele heer procesbegeleiders en programmamanagers de hoofdkwalificaties om aan de slag te kunnen.
De directeur Visserij en Grote Wateren die de ooit trotste visserijsector onder water duwt als ‘managementproces’ is nu procesmanager Nanou B., een bestuurskundige. Zij wist in haar carriere als ambtenaar evenveel van jeugdzorg als van water. En ze deed ‘netwerkontwikkeling’ bij Rijkswaterstaat. Wat doe je dan: Sluit je de computers aan?
Die kan dus nog geen tong van een schol onderscheiden. Dat maakt niet uit als procesmanager. Nanou klimt straks een schaaltje omhoog, naar een volgend procesbaantje binnen hun overheid.
Ontmoet ze onbegrip, dan kan Nanou altijd nog even uithuilen bij de vertrouwensvrouw van de Rijksoverheid, juriste Astrid F. Die begeleidt bij LNV ook de afhandeling van WOO-verzoeken, dus het is Astrid F. bij LNV die alles zwart lakt dat je weten wilt.
Wie pompte milieuclubs en hun vriendjes rond Coalitie Wadden Natuurlijk sinds 2010 vol met Waddenfonds-subsidies voor zijn publiek-private hybride lobbygroep ‘Naar een Rijke Waddenzee’: Wim S. een oude rot bij LNV. Die lobbygroep zat bij Rijkswaterstaat gevestigd en is nu omgebouwd tot ‘Omgevingsberaad’, met een milieuactivist van de Coalitie Wadden Natuurlijk als secretaris-directeur: Taco van Heiligenberg.
Wim S. is ’trekker van de pijler natuur’: Dat houdt in dat hij milieuclubs als gouvernementele verlengstukken volpompt met subsidies. Bijvoorbeeld om gezellig tegen vissers en boeren te procederen, mochten die niet braaf doen wat de natureaucratie voor ze bedacht heeft aan ‘verduurzaming’. Even laten zien wie er de macht heeft in totalitaire bureaucratie NL.
In de Zuidwestelijke Delta wordt hij bij het rewilden/uit cultuur halen van de publieke ruimte bijgestaan door Jip van P., de senior beleidsmedewerker Zuidwestelijke Delta. Het afknijpen van de visserij op de Noordzee vond tot 2020 plaats met Ton IJ. Deze was verantwoordelijk voor het debacle met de pulsvisserij.
Door zijn toezeggingen investeerden vissers een half miljoen in pulstuig, maar dat moesten ze vier jaar later er al weer afhalen: er kwam een pulsverbod uit Brussel. En zo verloren ze de kans om 40 procent brandstof te besparen, wat indirect leidde tot de sloop van 50 kotters. Ton IJ. sprak dus zijn mond voorbij- ik heb hem er in Den Haag nog op aangesproken.
Maar als ambtenaar zal je dat nooit enige schade geven, want je richt betaald door belastingbetalers schade aan en vervolgens mogen die belastingbetalers ook nog de maatschappelijke schade ophoesten: dat is het wezen van ‘ambtenaar zijn’ in Nederland..
Hij ging 2020 met pensioen om vervolgens consultant te worden voor de overheid.
Bij zijn Agenda Noordzee 2030 (Noordzeeakkoord) – het verbouwen tot industrieterrein en vissertje wegpesten- werd Ton IJ. bij gestaan door I&W-ambtenaar Wim van U. bij Rijkswaterstaat. Deze naar de bekendste vissersplaats vernoemde bureaucraat, rust als team coördinator ocean policy and research niet tot de hele Noordzee vol windindustrie staat en alle visserij is wegverduurzaamd. In zijn in het Engels vertaalde woorden klinkt dat zo:
Strategy to meet the challenges the North Sea is facing: large scale windfarming, more nature, food transition in one of the already heaviest used Sea basins in the world. A governance challenge we take on together with the stakeholders
Dus een Noordzee ziet uitdagingen, en Van U kan zelfs ‘meer natuur’ maken op zee die er nu blijkbaar niet is.
Door I&W en LNV gesubsidieerde Milieuclubs zaten aan de overlegtafel van de Agenda Noordzee 2030, vissers stonden op het menu. Van U. werkte naast zijn baan als VWS-visserijsloper zeven jaar voor Ospar in Londen, de commissie die papieren kluisters rond de oceaan bedenkt als ‘integrity of the seafloor.’
Door dat ambtelijk bedenksel werd ‘bodemberoering’ plots een issue/stok om vissers weg te slaan.
Nieuwkomer sinds april 2023 op LNV is de milieu-activiste Roos M. Ze wil met She/Her aangesproken worden, en werkte voor het Wereld Natuur Fonds als klimaatcampagneleider in het buitenland, gefinancierd door het Ministerie van Buitenlandse Zaken.
Bij LNV wordt Roosje nu bijgestaan door Gelare N. Die mag als procesmanager de ‘eiwittransitie’ in het zonnetje zetten: Het subsidieren van Unilever en Wageningen UR voor fabrieksmatige ‘voedsel’-rotzooi. Ze verwijst naar het ‘inspirerende voorbeeld’ van Nico Koffeman (Dierenpartij) zijn Vegetarische Slager. Dat bedrijf werd opgekocht door Unilever. Zo werkt Gelare aan een ‘beter planet‘…
Ze is nog bezig met divers-inclusief integreren, geef Gelare even de tijd om het Nederlands machtig te worden. Anders komt vertrouwensvrouw Astrid in actie, het doofpotje van LNV.
Schrijftafelmoordenaars visserij Voordelta
Je vindt op het departement Natuur (en visserij) de schrijftafelmoordenaars van Zeeuwse vissers in de Voordelta, Peter van V. en Inge de W. Van V. fabriceerde het natuurcompensatiebesluit Maasvlakte 2 waardoor 35 familiebedrijven in Ensis- en garnalenvisserij in ‘De Zuid’ kapot gaan.
Die laatste, Inge de W. is een nog jonge ecologe uit Wageningen met het groene vuur in de ogen. Zij kan nog veel schade aanrichten, onder hoede van DG Natuur (en visserij) Donné Slangen. De Slangachtige is tevens bestuurslid is van de stichting Unesco Wereld Erfgoed Nederland (Waddenzee).
En die globalistenclub voert met de Waddenvereniging samen campagne om daar de garnalenvisserij te torpederen.
Van V. zit al langer wat hoger in de boom bij de operatie ‘hef Nederland op’ uit naam van de Agenda 21 van de Verenigde Naties. Van Velzen hokt samen met het Wereld Natuur Fonds en Ark Rewilding, om de delta te verbouwen voor natuurontwikkeling/decultivering vanwege ‘de zeespiegelstijging’ in het jaar 2100/tjoempapa:
De zeespiegel stijgt, het land daalt en we gaan vaker stormen krijgen. Onze unieke getijdennatuur met slikken, gorzen, kwelders en slibplaten in het Waddengebied en de Zuidwestelijke Delta dreigen daardoor deze eeuw nog totaal te verdwijnen.
Een zeedijk doorsteken bij het Groningse Bierum om dan landbouwgrond te offeren voor klimaatadaptatie, de ’tweede dijk’…Vissers van hun bestaan beroven in de Voordelta voor ‘natuurcompensatie’ doet Van Velzen er als het ware even bij, met z’n vriendjes van het WNF en ARK Rewilding.
Visgebied op slot: ‘Een #mijlpaal’!
Wie is er ’teamcoördinator Kustvisserij en Natuur’? Matthijs S. een communicatiestrateeg afkomstig van het ministerie van justitie. Daar mocht hij zich als crimefighter profileren. Nu mag hij de vissers helpen criminaliseren voor hun liegende en stelende overheid.
Matthijs S. hangt aan de koffie-automaat met Marissa G. het MT lid ‘duurzame visserij.’ Die is na een jaartje al net zo diep ge-informeerd over visserij als eerder over koemest. Want daar kwam ze vandaan, mestbeleid en plantaardige ketens. Of je nu mest procesbegeleid of visserij hindert met een oerwoud aan regulering tot de sector omvalt.. Wat is het verschil voor een programmamanager?
De loyaliteit bij LNV-ambtenarij ligt niet bij Nederlandse boeren of vissers, maar bij De Planeet. De Beleidsmedewerker Visserij Ilja V. betoont zich een enthousiast activist voor gesloten visgebieden op zijn linkedin:
I am a passionate recent graduate with an ambition to contribute to the marine biology industry and save our marine life from the small tropical corals to the large sharks. I feel impact can be made from a position where I can help make organizations more sustainable and environmentally aware
Hij werd dus ambtenaar om het geweldsmonopolie van hun overheid te gebruiken voor zijn activisme.
Want Ilja V. jubelde vorig jaar 8 maart dat de eerste antivisserijmaatregelen in Nederlandse gebieden zijn genomen. Het afpakken van een visgebied op het Nederlands continentaal plat (Friese Front, Klaverbank, Centrale Oestergronden), en het afpakken van visgebied in Duitsland van nog groter omvang noemt hij hashtag mijlpaal:
First fisheries measures in MPAs in the Dutch EEZ under article 11 of the Common Fisheries Policy will enter into force soon! #milestone
Campagnevrouw WNF tegen visserij bij LNV
Misschien wilde Ilja V. zo indruk maken op collega Aafke B, ‘senior beleidsmedewerker natuur’. Die werkte zes jaar lang – tot 2022- bij het Wereld Natuur Fonds om de visserij zwart te maken als ‘senior advisor oceans, fisheries and climate’. Daarvoor voerde ze in Zeeland campagne tegen visserij en voor windturbines voor de Zeeuwse Milieufederatie van windturbine-uitbater Teus Baars.
En daarvoor werkte ze bij Rijkswaterstaat. Dat patroon kom je steeds tegen, de eenheid van overheid en milieuclubs. Je kunt bij LNV net als bij milieuclubs evenveel verstand van het weer hebben, als van landbouw en visserij. Het gaat immers om het proces, alles dood verduurzamen.
Ilja V. plaatste twee maand geleden een personeelsadvertentie ‘wie komt ons visserijteam versterken‘: Ze zochten een ‘beleidsmedewerker internationale onderhandelingen visserij’. De kans is nu groter dat dit LNV-personeel uit die onderhandelingen grotere mariene reservaten wegsleept, dan betere quota voor onze visserij.
Dus dat ze graag met 60% minder tongquotum uit Brussel terugkomen. Want deze activisten zien ‘visserij wegpesten’ als ‘natuurbescherming’..
Wie deelt er feestelijk gebak uit aan Aafke B. en Ilja V, wanneer er nog een paar viskotters naar de shredder zijn afgevoerd? Philippe D. de beleidsmedewerker die evenveel van mensen vaccineren bij de GGD schijnt te weten als visserij en landbouw.
Rapportstapels maken voor groenwasserette wind op zee
De ‘projectleider beschermde gebieden Noordzee’ bij LNV, Susan S. stapte twee maand geleden op. Wat een gemis. Wie zal er nu ‘senior beleidsmedewerker Noordzeenatuur’ zijn geworden daar ‘meedraaien in het projectteam beschermde gebieden Noordzee’, naast werk voor een ‘programmateam Noordzee’?
Je mag dan mooi wel ’trekker’ worden op het ‘dossier vogels en vleermuizen op de Noordzee’ en soortbeschermingsplannen opstellen! Je helpt rapportstapels produceren waarmee je de industrialisatie van de Noordzee met windturbines groenpraat. Mooie onderzoeksbaantjes voor Wageningen UR, en met Rijkswaterstaat.
Bundel je bureaucratische krachten met de ‘senior adviseur ecologie’ Noordzee Martine G. bij Rijkswaterstaat, Die heeft als Linkedin-profielfoto een motiverend toekomstplaatje van een zee vol windmolens.
Je wordt verder bijgestaan door marien ecoloog en beleidsmedewerker Maarten de J., de windmolenmeneer van Rijkswaterstaat die zich specialiseert in ‘natuurinclusief bouwen’ en Benthos. (schelpdieren) Windindustrie groen wassen dus, en vissers wegpesten.
‘Ruslandkundige’ terug bij LNV
We zien verder dat ‘Senior Beleidsmedewerker Kustvisserij’ bij LNV, Angelo K. een nieuw talent in huis verwelkomt. Na zich 36 jaar vol passie te wijden aan de afbraak/verduurzaming van de visserijsector, drukt Angelo haar op het hart of ze ‘nog een plekje voor visserij’ heeft:
Ha Lexje, leuk om te horen dat er weer een oudgediende terugkomt op het “oude nest”. Succes en ik hoop dat de visserij nog een bijzonder plekje bij je hebt.
Het gaat hier om Onze Lexje R.: Ze is terug op het oude nest! Ze studeerde – echt, serieus- Ruslandkunde. Dan weet je hoe je een communistische tirannie moet bouwen.Haar geroemde vaardigheden op Linkedin zijn ‘analytisch denkvermogen’ en ‘natuurbescherming.’
Als LNV-ambtenaar in 2009 onder Gerda Verburg, voerde Lexje het palingvisverbod in van de Aalverordening, ze sloot visgebied uit naam van de door Zembla en Tinka Murk (Wageningen UR, Stichting de Noordzee) opgeklopte ‘dioxinepaling’. Ze hielp de mosselvissers op kosten jagen met het Mosselconvenant. En ze hielp visgebied sluiten voor VIBEG van 2011 tot 2014.
Nu wordt ze ‘manager uitvoeringsbeleid’, en ‘directeur Piekbelasting’. Ze helpt dus de lastendruk bij boeren tot een nieuwe piek opvoeren. Welkom terug, Lexje!
Lexje het Stikstofheksje was windmolendrammertje
Waar was Lexje het stikstofheksje al die tijd gebleven, toen ze in 2014 even klaar was met vissertje pesten bij LNV? Ze werkte vijf jaar voor Eneco als ‘Citymanager Warmte’. Dus dat ze mensen van aardgas los willen rukken en Eneco-rotzooi er voor terug. En daarvoor was ze projectleider voor hun overheid bij de bouw van het windindustrieterrein bij Zeewolde.
Lexje hielp 6000 MW aan windturbines op het platteland en in natuurgebied doordrukken als ‘Voorzitter van het Kernteam Wind op Land. Haar specialiteit is immers ‘natuurbescherming’. Wat gaat ze nu doen? Subsidies uitgeven om boeren in het Groene Hart hun bedrijf te laten krimpen.
Voor het klimaat en de stikstofloze heilstaat.
Melkveehouders in een veenweidegebied of (in de buurt van) een stikstofgevoelig Natura 2000-gebied kunnen in 2024 subsidie aanvragen voor het extensiveren van de bedrijfsvoering om de ammoniakemissie te verminderen.
In veenweidegebied is subsidie mogelijk bij een geringe drooglegging van percelen grasland. En voor aanleg van waterinfiltratiesystemen om de CO2-uitstoot te verminderen.
Het gaat om subsidie via de regeling ‘Samenwerking in veenweiden en overgangsgebieden N2000’. Deze subsidieregeling is tot stand gekomen vanuit het GLB2023 en is ook beschikbaar voor melkveehouders die vallen onder de Aanpak Piekbelasting.
Der Untergang der Niederlanden
Lexje het Stikstofheksje helpt bij LNV dus om boeren onrendabel te maken voor subsidie. Beter kun je ‘verduurzaming’ en ‘de transitie’ niet omschrijven. Zoals boerin Miranda haar van repliek uit de realiteit dient:
Door afschaf derogatie stijgt kritieke melkprijs naar 53ct/kg melk. Dat is 10 cent boven de huidige opbrengstprijs en verwachte melkprijs voor de komende 10 jaar. Intensiveren is het antwoord.
Wat? Geef ons geen economische realiteit! Wij zijn Rijksoverheid! Lexje, wat fijn dat je weer op het Oude Nest terug bent om alle processen te begeleiden, tot het land weer lam ligt van procedures. Je mag er zijn! Kies voor Jezelf! Wat zit je haar leuk!
(je moet ze een beetje vleien, de vrouwtjes, anders worden ze rancuneus en gaan ze Pels Rijcken de landsadvocaat tegen je inzetten)
- Kon je het sarcasme waarderen en de uren onderzoek die hier voor nodig was? Steun dan Interessante Tijden: